سلام

                                 PART  3

این قسمت اختصاص دارد به فیلم های  بالیوودی  دهه شصت ،پخش شده از شبکه یک سیما

1_ چند بچه دزد، یک پسر پولدار را می دزدند تا از پدرش  اخاذی کنند. ولی ماشین آن ها دچار تصادف می شود.دزد ها به گمان اینکه پسره مرده، او را رها می کنند و می گریزند.یک نمایشگر دوره گرد به نام هارون  او را می یابد و از او مراقبت می کند. پسره که بر اثر تصادف دچار فراموشی شده است، به ناچار پیش هارون می ماند تا اینکه عکس خود را در روزنامه در قسمت گمشدگان می بیند و با کمک هارون به نزد خانواده اش برمی گردد.

2_ یک پسربچه به درخواست خواهربزرگترش به منزل آ ن ها  در شهر بمبئی می رود تا هم درس بخواند و هم آداب اجتماعی را بیاموزد.اما پسرک در برابر سخت گیری های مدرسه و بداخلاقی شوهر خواهرش،تاب نمی آورد و از آن جا فرار می کند. قاچاقی سوار قطار می شود تا به خانه خودشان و پیش مادرش برگردد.

خواهر و شوهر خواهرش،هر دو  ناامید به پیش مادر پسر  می آیند تا خبر گریختن او را به مادر بگویند.مادر که شدیداً غمگین شده، آن دو را مسبب فرار فرزندش می داند و با گریه  از خانه بیرون می آید. در حالی که فرزندش ، جلوی در خانه نشسته است،صحیح و سالم!

3_ این فیلم هم مشابه بالایی است، اما پسر داستان ما،از دست بداخلاقی های پدرش  از خانه فرار می کند. در شهر هم گرسنه اش می شود و در یک رستوران، یک نوع غذا را با دو طعم مختلف سفارش می دهد :با شکر _بی شکر! در حالی که یک سکه هم ندارد. بامزه اینجاست که صاحب رستوران فقط گوش او را می گیرد و از رستوران بیرون می کند،همین و همین! 

پسر بعد از مدتی که از آوارگی سر خورده شده، به کانون گرم خانواده اش برمی گردد. البته در هنگام ورود، طبق عادت همیشگی خود، سر به سر خادم خانه شان یا همسایه ی ساده دلشان می گذارد :سبزه های پشت سرت داره  تکون می خوره!

4_ یک زن با فرزند یک و نیم ساله اش ،به تنهایی زندگی می کند. البته یک شوهر جوان و پولدار  دارد که خیلی دوستش دارد. ولی  متوجه نشدم چرا  به نزد او نمی رود. شوهره هم در به در دنبال او را می گردد.حتی از پلیس می خواهد که به وسیله ی تصویربرداری از مجسمه ای که از همسر دلبندش دارد،او را بیابند که پلیس این کار را عاقلانه نمی داند. روزی،بر اثر غفلت زن، پسر کوچولو گم می شود. مادرش از شدت دلواپسی و هیجان جستجو، دچار ایست قلبی می شود و می میرد. کودک که برای خود می گردد و انواع آدم ها به او خوراکی می دهند ولی کسی از او نگهداری نمی کند .تا اینکه به لطف خدا، کودک به خانه ی پدری پا می گذارد و با دیدن مجسمه ی مادرش، او را  در آغوش می گیرد و می بوسد...

آه...اشکم در اومد. ..لطفاً دستمال!