با سلام خدمت اساتید گرامی ، جنابان آناکین اسکای واکر ،دون دیگو دلاوگا و شارینگهام عزیز

(۱۳۹۶/۱/۲۵ عصر ۰۳:۰۸)آناکین اسکای واکر نوشته شده:  

شاید حافظه من اشتباه کند ولی در روزی که این فیلم پخش شد، مجری آنروزهای شبکه یک یعنی آقای پاکدل نام فیلم را " ورای شک معقول " اعلام کرد. چون این فیلم در لیست جستجوی من نیز بود، با این نام فیلمی را پیدا کردم ولی نام آن " ورای یک شک معقول " بود، پس از تماشای آن پی بردم فیلم مورد نظر نیست.

حال شما و من در پیدا کردن نام این فیلم یک تیم هستیم! تیم ما عضو هم می پذیرد !

از جناب آناکین اسکای واکر که با اشاره ای بجا خاطرات شیرین آن روزها را دوباره برای ما زنده کردند بسیارسپاس گذار هستم ، دوست بسیار عزیز، تریلر فیلم سینمایی 1956  Beyond A Reasonable Doubt

با عنوان ایرانی ورای یک شک معقول(منطقی) ساخته ی فریتس لانگ را تماشا نمودم من هم مثل شما همین عقیده را دارم که گمشده ی ما این فیلم نمیباشد به امید یافتن تمام نوستالژیک های گمشده ی مشترکمان چون همین فیلم و فیلمهایی نظیر ایستگاه خونین...

(۱۳۹۶/۱/۲۶ صبح ۱۲:۰۹)دون دیه‌ گو دلاوگا ' نوشته شده:  

یاد فیلم دانه‌های شن (1966) افتادم؛ که استیو مک‌کوئین، ملوان کشتی امریکایی، ناچار می‌شود دوست چینی خود را برای نجات از شکنجه بکشد.

اطلاعات فیلم در ویکی‌پدیا

دوست بسیار گرامی جناب دون دیگو دلاوگا  با تماشای تریلر فیلم The Sand Pebbles - 1966 ساخته ی رابرت وایز

که با عنوان دانه های شن از تلوزیون ایران پخش گردیده یقین حاصل شد که گمشده ی خود را یافته ام، دست مریزاد.

فیلمی که باید با تماشای آن احساس یک آمریکایی شریف و جوانمرد بما دست بدهد!!!

(۱۳۹۶/۱/۲۶ صبح ۰۱:۳۲)شارینگهام نوشته شده:  

آه...راستی سلام.با تشکر از شما دوستان همدل و همزبان که بدین شکل خاطرات گذشته را برای من تداعی کردید.

یادش بخیر...ما هم از همین تلویزیون های ۱۴اینچی داشتیم،با این تفاوت که برای ما ،مارکش پارس بود و کلید کانال یابی UHSنداشت،بعدها خودم با یک کلک مرغابی روش نصب کردم، می پرسید:چه طوری؟ قضیه اش مفصل است. ان شاء الله در فرصتی مناسب برایتان تعریف خواهم کرد!

فرموده بودید که :« سینمایی مشعل و کمان ،و کاراکتر رابین هودیش ،داردو با بازی برت لنکستر،یعنی انقدر تماشا کرده بودیم که دیگر از هرچه مشعل وتیرو کمان بود بدمان میامد!»

هر چه فکر کردم،یادم نیامد که تلویزیون کی این فیلم را پخش کرده که من یادم نیست.

چون بنده روز و شب ،این تلویزیون رو بغل می کردم و می خوابیدم و به ندرت فیلمی از دستم در می رفت.جسارتا٬٬ عرض می کنم ؛فکر کنم شما هم مثل من ،این فیلم را از طریق ویدئو دیده اید نه تلویزیون. چون چندتا صحنه ی  غیرمجاز داشت که ...بله!

دوست بسیار عزیزم جناب کاپیتان شارینگهام با عرض تشکر از خدمت شما خدمتتان عارضم که تلوزیونهای پارس  در واقع نسخه ی مونتاژشده  و ایرانیزه ی تلوزیونهای توشیبا بودند که توسط  کارخانجات پارس الکترونیک تولید و عرضه میگشتند با همان شکل و شمایل  و البته در قابهای اکثرا زرد رنگ،که پس از انقلاب جای تلوزیونهای اورجینال توشیبای ژاپنی را در بازار اشغال نمودند،به اتفاق دوستان مشتاق شنیدن کلک مرغابی شما در نصب کلید کانال یابی UHF هستیم ...

همچنین پیرو عرایض قبلی خود باید اشاره داشته باشم قطع برنامه ی سراسری و پخش برنامه های استانی در استانهای مختلف قطعا امری هماهنگ و یکسان نبوده و از این جهت عرض نمودم ممکن است تجربه ها متفاوت باشد این امر برای ما مختص به روزهای جمعه و قبل از ظهرها نبود بارها اتفاق افتاده بود در شبهای بخصوص چون شب یلدا ،ایام دهه ی فجر و غیره  ، در ساعتهای آخر روز عموما بعد از ده شب نیز اتفاق بیافتد  ،فیلمهایی نظیر دانه های شن یا مشعل و کمان قطع به یقین از آن دسته فیلمهایی بوده که بارها و بارها نسخه ی دوبله ی آنرا را  بصورت اخص در همین پخش های گاه و ناگاه استانی مشاهده کرده و کرده ایم،چنانچه می دانید و می دانیم تأسیس شبکه های استانی بصورت رسمی به اواسط دهه ی هفتاد و بعد از آن مربوط میشود و پخش برنامه های استانی به همان طریقی که عرض نمودم  تاحدودی نامنظم و بدون قاعده صورت می پذیرفت با اینحال  استنباط من از کلام شما این بوده که شما در آن زمان به لطف همان کلک مرغابی اتان به تمامی پخش برنامه های استانی  بصورت همزمان دسترسی داشته اید حالا چطور ،شنیدنش قطعا جذاب است .

مطلب دیگر اینکه  در آن دوران متاسفانه یا خوشبختانه به خاطر عقاید سرسختانه ی پدر اصلا دستگاه وی اچ اس نداشتیم تمام دلخوشی من هم همین جعبه ی جادویی بود که  کانال یاب  یو اچ اف اش به هیچ عنوان استفاده نشد و توپ میکاسای چهل تیکه ای که از بس از من و برادرم لگد خورده بود مانده ام آن دنیا با چه رویی چشم در چشمانش بیاندازم!!!(یاد تام هنکس و یگانه مانوسش  توپ والیبال پاره در فیلم سینمایی دورافتاده افتادم)

در مورد توشیبای مرحوممان هم عرض نمایم که در دو مرحله لامپ تصویرش نیمه سوز  و تمام سوز شد از قضا در هر دو مورد حین تماشای فیلم سینمایی مهاجر - حاتمی کیا، آنهم به فاصله ی یکی دو سال ازهم!!!،به همین علت هیچوقت جناب حاتمی کیا را بابت ساخت این فیلم نبخشیده و نخواهم بخشید.