(۱۳۹۰/۴/۲۵ عصر ۱۱:۲۲)محمد نوشته شده:  

پوري بنايي

وي مدتي نامزد بهروز وثوقي بوده است...

من در مورد خانم پوری بنائی توضیح کوچیکی بدهم تا دوستانی که واقف نیستند از شخصیت برجسته این زن بیشتر آگاه شوند. وی در سال 43 در خداحافظ تهران با بهروز وثوقی آشنا شد و عشقی زیبا و خاص بین ایندو شکل گرفت. در شدت این عشق فقط یک مورد ویژه را ذکر میکنم تا دوستان بدانند زنهای نجیب گاهی چه میکنند و دیگران نه. بهروز و کیمیائی برای ساخت قیصر همه تدارکات را می بینند اما بودجه آنها کم است. یک روز در خلوت بهروز و بنائی ، بهروز به او میگوید که 100 هزار تومان برای ساخت یک فیلم که قرار است اسمش قیصر باشد کم دارد. میگوید این فیلم اگر ساخته شود سینمای ایران متحول خواهد شد اما با این وضع و عدم شهرت کیمیائی کسی حاضر به ریسک و تهیه کنندگی فیلم نیست. فردای آنروز بنائی به بانک عمران می رود و قبول میکند در فیلم تبلیغاتی آنها بازی کند. او بازی میکند و با وجودی که بقول خودش از آبروی خود می زند اما 100 هزار تومان میگیرد و دودستی تقدیم بهروز میکند. قیصر ساخته میشود ... اما هرگز کسی (حتی جائی) نمیگوید که بنائی پایه ساخته شدن قیصر را فراهم کرد. این نمک نشناسی از سوی کیمیائی و  وثوقی تا آنجاست که در وثوقی در کتاب خود که چند سال قبل نوشته شد صراحتا می نویسد پول ساختن قیصر را شخص من دادم.

زن عموی بنائی از فامیلهای نصرت اله وحدت بود و حضور بنائی از اوایل دهه 40 مرهون این ارتباط خویشاوندی است. حضور او مختص سینمای ایران نبود. او با سفر به آمریکا و آموزش ربان انگلیسی از کالج کوئینز آمریکا زمینه حضور خود در فیلمهای بین المللی را فراهم کرد. او با کسانی چون ژان نگلسکو ، جورج برتونی و آلن برونت فرانسوی کار کرد و هم بازی کسانی چون راس مارتین ، ریکی سیگال  و تاتیانو ساموئلو و ژاکلین سارت و حتی سنجی خان هندی هم بود و حتی قرار بود با توشیرو میفونه و ویلیام هولدن هم فیلمهائی بازی کنند که با پیروزی انقلاب همه برنامه های وی معلق ماند...

وی پس از انقلاب مدتی از ایران رفت در حالیکه از سال  1345 تا کنون شرکت  ایران اکنتیو ورزشی (که امروزه تغییر نام هم داده) توسط وی اداره میشود. او زنی معتقد و باا یمان است چنانکه امروزه همراه با برادرش یکی از بانیان خیر موسسه زینب کبری است و در مرکز توانبخشی حضرت علی(ع) هم فعالیت میکند... اما به گفته خودش عاشق سینماست و هر لحظه به وی رخصت داده شود به سینما باز خواهد گشت.

او همراه با ایرن زازیانس ازجمله ی زیباترین زنان بازیگر تاریخ سینمای ایران در پیش از انقلاب است چنانکه چهره ایندو با چهره آوا گاردنر پهلو میزند.

وثوقی در کتاب خود در خصوص جدائیش از بنائی اینطور می نویسد:

اولین باری که پوری دیدم در رینه دماوند بود با هم آشنا شدیم و کار کردیم این آشنائی به دوستی و بعد یک رابطه عاطفی انجامید و چند سالی ادامه یافت. در این مدت باهم نامزد بودیم ...پس از دو سه سال به او پیشنهاد ازدواج دادم میخواستم خانواده تشکیل دهم و بچه دار شویم. خیلی بچه دوست بودم. پیشنهادم را پذیرفت. منتها به این شرط که همچنان به کار سینما ادامه دهد.گفتم باشد فقط فیلمهائی که من بازی میکنم کار کند. گفت باید مخارج خانواده اش را تامین کند. گفتم سالی دو فیلم با من کار کنم مخارج آنها در میاید. گفت دو فیلم در سال کم است. گفتم با این اوصاف تکلیف بچه چه میشود؟ من از صبح بروم سر کار تو هم بروی، بچه را پرستار بزرگ کند؟این درست نیست... در نهایت به توافق نرسیدیم و از هم جدا شدیم... اما من برای او احترام خاصی قائلم...

ماجرای بهروز و پوری بازتاب گشترده ای در مطبوعات داشت و به نوعی یادآور رابطه نافرجام آلن دلون و رومی اشنایدر بود