The Shop Around the Corner

یک بار در جایی خواندم که اگر فیلم های کلاسیک قدیمی را دوست ندارید, علت اش آن است که هرگز یک فیلم کلاسیک قدیمی خوب را ندیده اید. فروشگاه سر نبش (The Shop Around the Corner)با نقش آفرینی جیمز استوارت و مارگارت سولاوان و کارگردانی ارنست لوبیش می تواند یکی از این انتخاب ها برای تماشای یک کار خوب کلاسیک باشد. این فیلم بر اساس نمایش نامه ی Illatszertár , که با نام Parfumerie نیز شناخته می شود, اثر میکلوش لازلو, نمایش نامه نویس مجار ساخته شده است.

Miklos laszlo

داستان فیلم در فروشگاهی در شهر بوداپست و نزدیک ایام کریسمس می گذرد. کلارا نوواک (مارگارت سولاوان) و آلفرد کرالیک (جیمز استوارت) که هر دو در این فروشگاه کار می کنند, به شدت از هم متنفرند و کشمکشی پایان ناپذیر بین آن دو در جریان است. اما آنچه هر دو از آن بی اطلاعند این است که هرچه بیشتر به عنوان همکار به آتش نفرت خود دامن می زنند, بیش از پیش به عنوان دوست های مکاتبه ای ناشناس عاشق هم می شوند. در این فیلم فرانک مورگان به عنوان صاحب فروشگاه, هوگو ماتوشک, و ویلیام تریسی جوان در نقش پیک فروشگاه, پپی کاتونا, بازی می کنند. یک خط سیر فرعی و مهم داستان فیلم, ماجرای خیانت همسر آقای ماتوشک و تاثیر آن بر روابط همکاران فروشگاه است. بازی زیبا و باورپذیر جیمز استوارت و مارگارت سولاوان در این فیلم در نقش کلارا و آلفرد یکی از نقاط قوت فیلم است.

در سال 1999 فیلم فروشگاه سر نبش از سوی کتابخانه ی کنگره به عنوان اثری که "از نظر فرهنگی, تاریخی یا زیبایی شناختی برجسته است" قلمداد گردید و برای نگهداری در نهاد ملی ثبت فیلم ایالات متحده برگزیده شد. در فهرست برترین صد فیلم عاشقانه ی تمامی دوران ها که از سوی AFI مقام بیست و هشتم به این فیلم داده شده است. مجله ی تایم نیز این فیلم را در بین صد فیلم برتر تمامی دوران های خود جای داده است.

در سال 1949 یک بازسازی موزیکال از فیلم با نام In The Good Old Summertime با نقش آفرینی جودی گارلند و ون یوهانسن ساخته شد. علاوه بر این, فیلم You’ve Got Mail محصول سال 1998 با نقش آفرینی تام هنکس و مگ رایان نیز بر اساس فیلم فروشگاه سر نبش تولید شده است. در این فیلم, مگ رایان صاحب یک کتاب فروشی به نام The Shop Around the Corner است. نمایش موزیکال She Loves me که در برادوی به نمایش در آمد نیز از این فیلم الهام گرفته است.

 کلارا نوواک (در نامه اش به آلفرد): آه دوست عزیز من, وقتی که قدم به اداره ی پست گذاشتم, قلب ام می لرزید؛ تو آنجا بودی, در صندوق پستی 237 آرام گرفته بودی. تو را از پاکت ات بیرون آوردم و خواندم, درست همان جا تو را خواندم.