سلام و درود . چند روزی بود که داشتم تمام صفحات این تایپیک رو میخوندم . بعد از خوندنش دو دل بودم که چیزی بنویسم یانه .آخه کسی مانند من در برابر این جور صفحات با این حجم از اطلاعات و دانش جرئت نمیکنه حتی نفس بکشه .. نمیدونم بگم خوشبختانه یا متاسفانه ،حقیر متولد سال 66 ام . متاسفانه از این نظر که تمام خاطرات ذهنی من ، مربوط به سال 68 و بعد از اونه یعنی از اواخر 2سالگی . و مسلما بسیاری از مواردی که سروران و دوستان میگن رو مستقیم تجربه نکردم و از این بابت حسرت میخورم که دوران طلایی و پر باری رو از دست دادم . از اینجور مطالب و خاطرات با کنجکاوی خودم تو این سالها  باخبر شدم و اطلاعات کسب کردم . اما جنبه خوشبختانش .بعضی وقتها باخودم میگم چه بهتر که دوره ی کودکی و خاطراتش ، کوتاهتر و کمتر از شما دوستان عزیزه . چرا که وقتی گذشته رو یادم میاد خاطراتش رو یادم میاد کارتون هاشو یادم میاد روزنامه و مجله شو یادم میاد مدرسه و دوستای قدیمی مو یادم میاد ، . کوچه و محله ی قدیمیمون رو یادم میاد. خیلی غصه میخورم دلم میگیره بی اختیار گریه م میگیره . سه چها روزه که با خوندن این تایپیک ، مثل بچه ها هق هق گریه میکنم . اشک می ریزم . اشک می ریزم و اشک می ریزم . با خودم میگم چه بهتر که قبل سال 68رو به یاد ندارم . و گرنه الان بیشتر و بیشتر دلم می گرفت گریم می گرفت . همین الان که دارم تایپ میکنم ، گریم گرفته . دمتون گرم . همتون سلامت باشید . غم نبینید . عمری باشه جبران کنم محبت کسایی رو که یه همچین محفل گرم و مهربونی رو درست کردن . خونتون آباد . تو این تایپیک مواردی رو دیدم که فقط از شون شنیده بودم . تا همینجا شم طولانی شد ببخشید . ولی اگه گریه امان میداد بازهم مینوشتم . تا یادم نرفته یه مطلبی . تو همه ی کارتون های قدیمی ، به جز یکی دو مورد ، که دوستان اشاره کردن ، شخصیت اصلی داستان ، با وجود این که خیلی سختی میکشه رنج میبره  یتیم میشه ، اما اندک هستند کارتون هایی که شخصیت محوری داستان ، بمیره . چون دیگه خیلی غمناک میشه و مناسب کودک نیست . البته مواردی مانند دختر کبریت فروش ، قبل از اینها آتش بر دل عاشقان و سوخته دلان انداخته . اینو گفتم تا به این بهونه یادی کنم از یه کارتون که شخصیت اصلی پر کشید و رفت . ندیدم دوستان بهش اشاره کنن. یا شاید هم  اشاره کردن و از زیر نگاه اشک آلود من در رفته . کارتون Dog of Flanders 1975 Nippon Animation(نیلو و فلندی) . نیاز به توضیح نداره ، که معرف حضور همه ی اساتید هست و شرح دادنش زیره به کرمان بردنه . یک کلاس آموزش زندگیست این کارتون . زبان اصلیش با این که بدون سانسوری و حذفیاته البته به غیر از قسمت آخر. ولی بدون دوبله ی روح نوازش ، یه چیزی کم داره .نمیدونم به ذائقه ی کودکان امروز خوش میاد یا نه . معرفی دوبلورهای نازنین این کارتون توسط اساتید محترم کافه ، خالی از لطف نخواهد بود .