سرزمین کوچولوها : ممول

ممول
سرپرست گویندگان: امیرهوشنگ قطعه ای
ممول: رزیتا یاراحمدی
دختر مهربون: مهوش افشاری
پاشا: فریبا شاهین مقدم 
تندپا: شوکت حجت
اسکار: امیر صمصامی
پدربزرگ ممول: جواد پزشکیان
گریس: ؟
جهانگرد : ؟
یاشار : ؟

منبع : بهزاد ستوده

ممول بودن كيف‌هايي از قبيل استراحت در جيب بغل «دختر مهربان»، ورجه‌وورجه تو وسايل اتاقش، قايم شدن در كلاه يا كيفش را داشت. و لمس لذت‌‌هاي ديگری مثل سواري با گربه يا پرواز با بوبو (جغد) و...

شخصيت‌هاي ممول

گريس: نماد هر چي دختر شرقيِ موسياه است. معمولا تو كارتون‌ها هم موسياه‌ها بايد بدجنس و بي‌اصل و نصب باشند. گريس هم همين‌طور بود، رقيب دختر مهربان. البته در آن سنين كودكي به اسم خواهر اسكار به ما قالبش كردند. در ضمن تا آن‌جايي كه ذهن ما قد مي‌دهد با اين‌كه قرار بود گريس آدم بده باشد (و دختر مهربان توي كابوس‌هايش او را مي‌ديد كه با موهاي تا غوزك پايش از پله‌ها بالا مي‌آيد.) كلي از پسرهاي آن زمان طرفدارش بودند و به اين سليقة اسكار تأسف مي‌خوردند.

دختر مهربان: اسم اصلي‌اش ماريل بود. يك دختر موطلايي مهربان و پاك در حد «ژاندارك». هميشه هم در حال غش و ضعف بود. معلوم نبود كه چه‌اش است؟ مثل اين‌كه چيزي در مايه‌هاي سرطان «لاعلاج» اين بيماري و بي‌حالي به درصد مهرباني چشم‌هاي تب‌دارش كمك مي‌كرد. تنها بود؟ نبود. معلوم نبود والدينش كجا هستند؟ خانم پنه لوپه: يك خانم پنه لوپه هم كه مثل برج زهر مار بود، آن دور و برها پلاس بود و هر بار رد مي‌شد، يك غري هم مي‌زد و قسمت هيجان كار را هم رديف مي‌كرد، چون قرار نبود دار و دستة ممول را ببيند. آدم كوتوله‌هايي كه از سيارة «دريرورو» آماده بودند و ممول‌شان جذب صداي پيانوي دختر مهربان شد و پايشان به خانه او باز شد.

اسكار: از اين بچه پولدارها كه دلشان مي‌خواهند اداي اليورتويست را در بياورند، هميشه هم شلخته و گيج هستند تا جذاب‌تر شوند. جليقة جيب‌دار مي‌پوشند و تو اتاق‌هايشان پر از كتاب است و هميشه هم يك دوربين همراهشان است. اسكار با دختر مهربان رابطة افلاطوني داشت.

جهانگرد: راجع به او صفحه‌ها مي‌شود نوشت. هيچ‌وقت دهانش معلوم نبود، يك دگمة گنده هم قد پالتويش بود. او مرد سفر بود. هميشه يا داشت مي‌آمد و يا داشت مي‌رفت. موهايش با آدم حرف مي‌زدند. همان موهايي كه چشم‌هاي درشتش از زير آن‌ها معلوم بود. دستكش دست مي‌كرد و مثل همة مسافرها مرموز بود.

پدربزرگ: يك استثناي عصيانگر در قاعدة ابروهاي اين كارتون. ابروهايش رويِ ابروهاي عمو جغد شاخدار را هم كم كرده بود. فلفل نمكي حرف مي‌زد. مويش و ابروهايش مثل برف سفيد بودند. حرفش، حرف اول مملكت بود. پالتوي بامزه‌اي هم مي‌پوشيد در ضمن ممول و بچه‌ها هم ازش حساب مي‌بردند و حرفش را زمين نمي‌زدند.

یاشار و تندپا: بچه‌هاي شعبده باز كوتوله‌ها. ياشار كوچيكه بود و همان بامزهه كه چشم نداشت و شبيه نوزادها بود. موي دماغ تندپا، برادر بزرگ‌ترش بود كه هميشه دنبال ممول راه مي‌افتاد و شيطان بود و سر به هوا و دنبال دردسر و در ضمن همة «ر»‌ها را «ل» مي‌گفت: دختل مهلبون.

ممول: همه خوبي‌اش به عروسكي بودنش بود. خوردني‌تر از همه بود. دست‌هاي تپل و سفيد و نرم. لپ‌هاي سرخ صورتي رنگ. موهاي طلايي فر و پف كرده.

بچة اهل دلي بود. با معرفت و مهربان. اهل وجدان درد و عاطفه و اين چيزها. يادش به‌خير هميشه شلواركش از زير پيرهنش مي‌زد بيرون.

پاشا: «گري كوپر» دوران بود. بچه خوش‌تيپ تا جايي كه گاهي باعث سرخ شدن لپ‌هاي ممول مي‌شد، البته ممول هم بلد بود حالش را به جايش بگيرد.                      

فاطمه عبدلي   منبع : هفته نامه همشهری جوان ویژه کارتونهای دوران کودکی ما

یکی دیگر از رازهای دوبله مثلث عشقی اسکار با دختر مهربون و گریس بود. که با معرفی گریس بعنوان خواهر اسکار در دوبله یکی از ضلعهای این مثلث حذف شد . شخصیت گریس از جذابترین و پر طرفدارترین کاراکترهای این کارتون زیبا بود و فکر میکنم حسادت گریس به دختر مهربان بخاطر این بوده که دختر مهربون رو رقیب عشقی خودش می دونسته . اگرچه حذفیات این کارتون بسیار زیاد است اما دوبله زیبای این کارتون تمامی کاستیها را جبران کرده است. دوبله شیرین و ماندگار این کارتون به یاد ماندنی و خاطره انگیز است.

منتظر کمک دوستان برای تکمیل اسامی گویندگان این کارتون زیبا هستم .   با سپاس از همه دوستان