به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک

.

[ سالهاست که عادت کرده ایم هر از چند گاه، خبری از مصائب کودکان سرزمینهای اسلامی را بشنویم . زمانی از کودکان جنگ زده خودمان، زمانی از کودکان فلسطینی در اردوگاه های صبرا، شتیلا و جنین و زمانی دیگر از کودکان معصوم بوسنی، عراق، افغانستان، سوریه، لبنان و ...  اما در این میان کودکان غزه یک استثنا هستند . گویا برای رنجهایشان پایانی نیست . مصیبتی تکان دهنده و دردناک که هر سال برایشان رقم میخورد . این روزها با شدت گرفتن حملات وحشیانه به غزه، موج حمایت از کودکان مظلوم آن سرزمین بالا گرفته است و شخصیتهای مشهور، هنرمندان و چهره های ورزشی، از جی.جی بوفون، مسعود اوزیل و كريستيانو رونالدو گرفته تا شماره هشت محبوب و سابق پرسپولیس بعناوین مختلف و در صفحات فیس بوک خود از کودکان معصوم غزه یاد کرده اند . ]

.

 و  به یاد کودکان غزه :

.

بی مناسبت نیست که یادی کنیم از یکی از هنرمندان و کاریکاتوریستهای فلسطینی که سالها پیش برای اولین بار در دهه هفتاد، در نشریات کودکان از او یاد شد . او ناجی علی است با کاریکاتور کارتونی حنظله

حنظله - به معنی سیب تلخ - یک شخصیت کارتونی - کاریکاتور -  ساخته ناجی علی کاریکاتوریست فلسطینی است که نماد مصور مردم فلسطین و نشانگر سرنوشت تلخ و اندوهبار آوارگان فلسطینی است و ناجی علی، اسم مستعار علی الادهمی است که سالها پیش در لندن توسط سرویسهای جاسوسی اسراییل ترور شد .

وی در طول زندگی اش بیش از 40 هزار کاریکاتور منتشر کرد و دو سال پیاپی - 1979 و 1980 - برنده‌ جایزه نخست نمایشگاه هنرمندان عرب شد . روزنامه‌ آساهی ژاپن، وی را از میان 10 کاریکاتوریست برجسته‌ جهان به عنوان نفر اول برگزید .

ناجی علی در باره حنظله میگوید  :

حنظله امضاي من است . هر كجا مي روم يا در هر ملاقاتم همه از او مي پرسند . من در يك گرداب اين كودك را متولد كردم و بعد به مردم تقديمش كردم . اسم او حنظله است و به مردم قول داده تا جز حقيقت نبيند و نگويد . من او را به شكل كودك نا زيبايي رسم كردم، موهايش شبيه جوجه تيغي است . حنظله چاق نيست، شاد نيست، آرام نيست و هرگز شبيه كودكان ناز پرورده هم نمي باشد . او پابرهنه است، مانند تمامي كودكان مهاجر به اردوگاهها . او براي من يك نشانه است كه مرا از ارتكاب هر اشتباهي باز مي دارد . دستان او در پشت سرش به هم جفت شده اند كه شايد نشاني از عدم پذيرش سازش باشد .

او یک کودک ۱۰ ساله فلسطینی است که نخستین بار در سال ۱۹۶۹ در روزنامه کویتی السیاسة به تصویر کشیده‌ شد . ناجی علی از سال ۱۹۷۳ به این سو حنظله را همواره پشت به بیننده و با دستان قلاب شده در پشت ترسیم کرده‌است . ده‌ سالگی سنی‌ است که او مجبور به ترک فلسطین شد و ده‌ساله ماندنش ناشی از آن است که جز در سرزمین خودش نمی‌تواند رشد کند . حنظله همیشه پیراهن ژنده و پابرهنه است و در کاریکاتور های تازه تر گاه در حال سنگ‌ پرانی یا شعارنویسی است .

به روایت مرتضی آوینی : ناجی العلی، وطن خود فلسطین را چون زنی زیبا و بی گناه، با چشمانی غمگین و نگاهی عمیق تصویر می کند . در بسیاری از تصاویر حنظله به آغوش او پناه برده است . در مقابل تصویر مادر فلسطین، چه بسا حکام عرب با شکم هایی بر آمده ایستاده اند، یا اسراییل که به صورت موجودی زشت و بدکار با شکم و چهره ای پر گوشت و دندان هایی نیش دار ترسیم می شود - نیازمند منابع -

.با امید به رهایی تمام کودکان فلسطین ...

.

بهارهای پیاپی را در بیابان های تبعید می گذرانیم

با عشق خود چه کنیم،

در حالی‌ که چشمانمان پر از خاک و شبنم یخ زده است ؟

------------------------------------------------------

سرزمین ما ، فلسطین ، یعنی سبزه زار ما

گل هایش مانند نقش بر جامه های زنانه است

----------------------------------------------------

ای سرزمین ما ، ای جایی که جوانی مان در تو

مانند رویایی در سایه درخت‌های پرتقال

و میان درخت های بادام مزرعه ها گذشت

ما را به یاد بیاور اینک که میان خار بیابانها

و کوه های سنگلاخ سرگردانیم،

ما را به یاد بیاور، اکنون که

له کرده اند گل‌های نوشکفته در پشته‌های اطرافمان را

خانه ها را بر سرمان خراب کرده اند

اجسادمان را به هر طرف افکنده اند

و  راه بیابان را به رویمان بازگذاشته اند.

---------------------------------------------------------------

آیا از سرزمین تو بود که فرشتگان

سرودهای صلح و شادی انسان را برای چوپانان خواندند؟

--------------------------------------------------------------

 سرزمین ما زمرد است

ولی در بیابان های تبعید

بهارهای پیاپی

جز زهر بر چهره ما نمی پاشد

با عشق خود چه کنیم

در حالی‌ که چشم‌ها و دهانمان پر از خاک و شبنم یخ زده است ؟

.

بخشهایی از شعر در بیابانهای تبعید _  جبرا ابراهیم جبرا

.

.

.

kurt steiner

.

.