تصور کنید در شهرک سینمایی غزالی امکاناتی فراهم می شد که می توانستید به عنوان گردشگر در آن به سیاحت تهران قدیم و به ویژه تهرانی های قدیم بروید! مثلا ناگاه خود را در عالم هزاردستان در جمجمه زار شعبان استخوانی ببینید یا در تیررس گلوله مشقی رضا تفنگچی قرار بگیرید یا سوار بر اوتول لوکس مفتش شش انگشتی یواشکی به انگشت ششم او روی رُل خیره شوید و یا اصلا در معیت خان مظفر در کافه گراندهتل، اشربه مطبوع غیرالکلی نوش جان بفرمایید...

البته از دیزنی لند محبوب که بگذریم، درحال حاضر در ینگه دنیا تدارک این امکانات برای بینندگان سریالهای پرطرفدار رونق گرفته است. مثلا چندی پیش بخشی از لوکیشن سریال مردگان متحرک The Walking Dead در آتلانتا برای طرفداران این مجموعه تلوزیونی تجهیز شد و از صدها نفر سیاهی لشکر با گریم مرده متحرک استفاده شد تا یک تور چند روزه هیجان انگیز را برای بینندگان این سریال ترسناک مهیا کنند و به اقرار بازدیدکنندگان یکی از بهترین و هیجان انگیزترین تجربه های زندگیشان گذران ساعاتی سرشار از آدرنالین با مردگان و شخصیتهای سریال محبوبشان بوده است.

حالا اگر این تور یا بازدید تفریحی کاملا واقعی و ملموس باشد چه؟ اگر خود شما هم نقشی مشابه فیلم یا سریال پیدا کنید و بین دنیای واقعی و غیرواقعی سردرگم شوید، مرز رویا و واقعیت در هم شکسته شود و آن قدر در نقش خود فرو روید که به ماهیت تان شک کنید یا حتی در دنیای ساختگی به حقیقت ذاتی برسید! البته این امر هنوز در عالم واقع کاملا عملی نشده ولی سریالی بسیار جالب و پرطرفدار بر همین مبنا ساخته شده و اخیرا فصل اول آن از شبکه HBO پخش گردیده، با نام Westworld دنیای غرب.

این سریال که امتیاز بسیار بالایی از imdb گرفته است، به داستانی علمی فانتزی ناشی از خلاقیت و دانش بشر می پردازد. وست ورلد یک پارک تفریحی خاص افراد ثروتمند است که در آن مجموعه ای از روباتهای کاملا انسان نما به خدمت گرفته شده اند تا مظهر مجسم وسترن قدیم و غرب وحشی باشند. آنها که میزبان خوانده می شوند، باید برای خوشایند انسان های مهمان تمامی خواسته های ایشان را عملی کنند، حتی با گلوله آنها کشته شوند. اما وقتی اختلال در برخی روباتها روی داده و در برابر انسانها سرکشی می کنند، نقش و هدف سازندگان اصلی آنها که دو دانشمند نابغه بوده اند پررنگتر می شود...

علاوه بر فیلمبرداری درخشان و جلوه های ویژه پیشرفته و بازیهای خوب، یکی از نقاط قوت سریال موسیقی آن است که توسط موسیقیدان شهیر ایرانی رامین جوادی (آهنگساز سریال بازی تاج و تخت) ساخته شده است.

به هر تقدیر این بار داستان کلیشه ای روباتهای خودآگاه شده به کارگردانی جاناتان نولان به سریالی پر تعلیق و غیرقابل پیش بینی تبدیل شده، که نه فقط از لحاظ جنبه های علمی قابل تامل است، بلکه به نوعی فلسفه حیات و خلقت را هم به چالش می کشد و بیننده هم با قهرمانان انسانی سریال بی اختیار از ابعادی جدی تر و حتی فلسفی به جهان می نگرد. برای من بیننده ایرانی هم همان حکایت "ز کجا آمده ام..." تداعی می شود...

بگذریم و برسیم به ایده اقتباسی سریال که برگرفته از فیلمی به همین نام و محصول 1973 می باشد. Westworld نوشته و ساخته مایکل کرایتون، رمان‌نویس آمریکایی است.  این فیلم در آن زمان با وجود محدودیتهای تکنیکی، با ارائه جلوه های ویژه قابل قبول و بازی مونوتون اما تاثیرگذار یول براینر، هیبریدی از سایفای-وسترن را در پرده نقره ای به نمایش در آورد و بسیار مورد استقبال بینندگان قرار گرفت.

ماجرای فیلم هم از این قرار است که یک تفرجگاه وسیع شامل سه بخش غرب وحشی، روم باستان و اروپای قرون وسطی برای سرگرمی پولدارها ساخته می شود که کاملا با احوالات آن زمانها تطبیق داشته و روباتهای انسان نما هم در آنها با همان نقش و نگار مربوطه به کار گرفته می شوند که همه جوره در خدمت بازدید کنندگان پولدارشان باشند.

در این میان دو جوان ماجراجو که غرب وحشی را انتخاب می کنند، در یک کافه با روبات ششلول بندی که در واقع آنتاگونیست داستان است درگیر می شوند. یکی از آنها روبات را با شلیک گلوله از پادر می آورد ولی وقتی مکانیک ها روبات را برای تعمیر و بازسازی برده و بازمی گردانند، روبات به قصد انتقامجویی در تعقیبی مرگبار آنان را یک لحظه هم راحت نمی گذارد تا بالاخره یکی را می کشد ولی آن دیگری پس از جدال و گریزهای پی در پی در حالی که سه دنیا و حتی مرکز کنترل روباتیک به علت شورش روباتهای عاصی ویران شده اند، روبات وسترن را در خرابه های روم قدیم به آتش می کشد...

در دنباله این فیلم هم فیلم علمی-تخیلی دیگری با عنوان دنیای آینده Futureworld در سال 1976 ساخته شد که از عوامل قبلی تنها یول براینر را در همان نقش هفت تیرکش داشت. این فیلم یکی از اولین فیلم هایی بود که به صورت سه بعدی، از تکنیک پیشرفته CGI برای نمایش جلوه های ویژه بهره گرفت و باوجود صرف بودجه فراوان با نقدهای متفاوت مثبت و منفی مواجه گردید. جالب این جاست که دنیای آینده اولین فیلم مدرن آمریکایی بود که در سینماهای چین کمونیست اجازه اکران گرفت.

همه این ها را گفتم ولی برمی گردم به رویای خودم یعنی روزی روزگاری در تهران قدیم با هزاردستان... شهرک غزالی که به همت مرحوم حاتمی به وجود آمد و می توانست از بزرگترین جاذبه های توریستی تهران باشد حتی با کاربردی مفرح و پر درآمد و اشتغال زا، مثل آن شهرک آتلانتایی شود که ابتدا عرض کردم...اما افسوس...

شاید انتخاب ناگزیر شهرک غزالی به عنوان لوکیشن سریال شهرزاد توانسته باشد رنگ و لعابی دوباره و هرچند ظاهری بدان ببخشد ولی متاسفانه چندی پیش خواندم به دلیل عدم رسیدگی اصولی به بناهای آن تهرانِ هزاردستان به تدریج دارد به مخروبه تبدیل می شود. البته درجایی که مردم خلاق آن نه از سر تفریح بلکه ناچاری و اجبار به لوکیشنهای هولناک واقعی روی می آورند و نه چند ساعت یا چند روز بلکه برای تمام زندگیشان، سکانس گورخوابی را تجربه می کنند، سودای من برای گشتی خوش خوشک در تهران قدیم و هزاردستان خیال خامی بیش نیست...