Chaharshanbe Suri

دارت!  یه مسابقه ورزشی ساده و مفرح که دقت و مهارت بازیکن بالا میبره و براحتی و در هر مکانی قابل انجامه

اجراء دارت از چهار تکه تشکیل شده + تخته دارت که روی اون خونه ها و شماره های خاصی طراحی شدن

اما؟ قدیما  دارت یه کارایی دیگه هم داشت اون هم درست تو آخرین چهارشنبه سال !

جالبه! یه وسیله مفرح ورزشی که براحتی تبدیل میشه به یک وسیله انفجاری و البته ابتدایی و به نوعی خطرناک !

شاید دلتون بخواد بدونید این ابتکار جالب اولین بار توسط چه کسی عملی شد، من هم بدم نمیاد پاسخش رو بدونم اما بعید به نظر میرسه این سوال جوابی داشته باشه

روش ساخت این وسیله انفجاری خیلی آسونه، در ابتدا کافیه قسمت لوله فلزی رو سر و ته کنید و بعد قسمت نوک تیز رو چند ثانیه ای روی آتیش داغ کنید

بعدش سریع فرو کنید به داخل استوانه پلاستیکی تا سر جاس ثابت شه، در مرحله بعد تکه ای کش رو میبندید به یک عدد پیچ (سایزش مناسب با دهانه لوله فلزی باشه)

سر دیگه کش رو هم میبندید به استوانه یا همون بدنه دارت، تمام! (به همین آسونی)

تصویرش را ببینید

برای تهیه ماده انفجاری یا مهمات باید سر چند عدد کبریت (گوگرد) رو خالی کنید به داخل دهانه فلزی و دست آخر هم پیچ رو به آرومی داخل لوله قرار میگیره

حالا وقته آزمایشه! با احتیاط دارت رو مستقیم به سمت بالا پرت میکنید و منتظر انفجار میمونید، دیگه از اینجا به بعد به شانستون مربوط میشه

اگه همه مراحل به درستی انجام داده باشید طبیعتا باید نتیجه بده و صدای انفجار دلنشینی! به گوشتون برسه

دهه 60 بارها از این وسیله انفجاری درست میکردیم و دارتم همیشه قرمز رنگ بود

خیلی وقتا سر لوله رو کاملا با گوگرد پر میکردم (اندازه استاندارد یک سوم بود) و طبیعتا باید صدای مهیب تری تولید میشد

همینطور هم بود ! حالا یه وقتا قدرت انفجارش به قدری بالا  بود که لوله فلزی ترک میخورد یا میشکست و متلاشی میشد !

یه روش دیگه این بود که لوله فلزی دارت رو (به اضافه کش و پیچ) رو نصبش میکردی رو یه تخته چوبی تا محکم سر جاش قرار بگیره

بعد از ریختن گوگرد داخل دهانه لوله و گذاشتن پیچ روی اون، تخته چوبی رو خیلی سریع و محکم میکوبیدی به زمین

یا دیوار تا صدای انفجار ایجاد شه که البته روش خطرناکی بود و جالب هم به نظر نمیرسید ضمن اینکه فاقد جذابتی بود که دارت با خودش داشت 

از دارت که بگذریم، فشفشه بازی هم خیلی طرفدار داشت، از همین فشفشه هایی که برای جشن تولدها استفاده میشه

اما هیچوقت یه دونه فشفشه راضیم نمیکرد برای همین 10 یا 20 عدد رو به هم میبستم

بعدش همرو با هم روشن میکردم و به آخراش که میرسید پرتش میکردیم به سمت آسمون

گاهی پیش میومد که به درختی جایی گیر کنه و همین باعث نگرانی میشد ولی خوشبختانه اتفاق خاصی نمیافتاد !

یکی دیگه از تفریحات چهارشنبه سوری ترقه های دست ساز (اکلیل سرنج) بود و قرار دادن شیشه آمپول داخل آتیش بود

(اون وقتا خبراش به گوشمون میخورد که عده ای پیک نیک رو هم داخل آتیش قرار میدن !!!)

خوشبختانه علاقه ای به اینها نداشتم و خیلی سمتشون نمیرفتم، بیشتر تو دست بچه های محل دیده بودم

بعد از اتمام دوران کودکی طبیعتا دیگه سراغ وسایل محترقه نرفتم حتی کمتر خطرترینش، چون برام جذابیتی نداشت و یه دوره ای داشت که به آخر رسید

آخرین موردی که به عنوان حسن ختام مراسم شب چهار شنبه البته توسط بزرگترها و جوانهای محل انجام میشد

گردوندن اسپنددون یا رقص با آتش بود، به اینصورت که چند تکه ذغال رو داخل اسپند دون میرختن  

بعد از اینکه ذغالها  حسابی سرخ میشدن اکسید سرب یا آلومینیوم بهش اضافه میشد و در پایان به حالتهای مختلف میچرخوندنش

اگه همین امشب گذرتون به خیابونها و پارکها بیافته احتمالا با این موارد روبرو بشید، الیته غیر از مورد اول (دارت) که دیگه فکر نمیکنم الان کسی سراغی ازش بگیره !

بنابراین میشه بگیم یادش بخیر

واقعا چه اتفاقی تلخ تر ازین که در روزهای پایانی سال و با نزدیک شدن به ایام نوروز روزگار خودت و اطرافیان رو سیاه و کام همه رو تلخ کنی ؟!

آخریش همین 19 یا 20 اسفند 94 اتفاق افتاد که متاسفانه حادثه تلخی رقم خورد ! (انفجار بمب دست ساز در اسلامشهر)

به نظرتون عجیب نیست که چهارشنبه هر سال باید شاهد حوادث اینچنینی باشیم ؟! 

تنها دلیل قانع کننده میتونه این باشه که بعضیا زندگی خودشون و دیگران رو به شوخی گرفتن !

از مباحث ناراحت کننده بگذریم_________________

امیدوارم امشب چهارشنبه سوری به یادماندنی براتون باشه

یادتون نره از رو آتیش هم بپرید !

نمایی از جشن سنتی چهار شنبه آخر سال

مراسم چهار شنبه سوری در کاخ نیاوران قبل از انقلاب