دیالوگ هایی که ماری دوسشون داره
دیالوگ های فراموش نشدنی ...
حامد: چيه برادر؟! جشن تولده. ممنوعه؟
زن بي‌حجاب نداريم. زن با حجابم نداريم
مرد بي‌غيرت نداريم. مرد با غيرتم نداريم
نوار مبتذل نداريم. ماهواره نداريم. صور قبيحه نداريم
حشيش، گرس، ترياك، ذغال خوب و رفيق ناباب نداريم
رقص، آواز، خوشي، خنده، بشكن و بالابنداز نداريم
شرمنده‌تونم هيچ چيز ممنوعه كلاً نداريم.. نداريم
مهمونيه ولي مهمون هم نداريم
جشن تولد يه بچه‌س ولي بچه هم نداريم.
(شب يلدا.كيومرث پور احمد)

قیصر: فکر کردی چی ننه؟
کسی از مردن ما ناراحت میشه؟
نه ننه... سه دفه که آفتاب بیفته لب این دیفار و سه دفه که اذون مغربو بگن،
همه یادشون میره ما کی بودیم و واسه چی مردیم، همون جوری که ما یادمون رفته
این دوره زمونه کسی حوصله قصه شنفتن نداره
(قیصر.مسعود کیمیایی)

وقتی که خدا داشت خوشبختی رو تقسیم می کرد
اون خدا بیامرزا منو تو کدوم سوراخی قایم کرده بودن
که حالا کارم شده گند و گه تمیز کردن اونم به اذن شازده
(نسل سوخته.ملاقلی پور)

هی گفتی می گیرمت
ای تف به این لغت می گیرمت
کی رو می گیری؟ چی رو می گیری؟
من اگه بخوام شوهر کنم، من می گیرمت
**اونکه شتر رو برده بالای بوم، می دونه چه جوری اونو بیاره پایین**
**به اين رستوران نمي ياد آخور داشته باشه، اون هم با اين همه يابو**
**اسلحه كه داشته باشی همه چیز ساده تر می شه**
**آقا رضای معروفی!معروفی با شیطون تو یه چاله می شاشیدی**
**ای تف تو مرده و زنده ت جلال**
**من دیگه کارای کوچیک واسه آدمای کوچیک نمی کنم**
(حکم.مسعود کیمیایی)