(۱۴۰۲/۲/۱ عصر ۱۲:۰۲)سروان رنو نوشته شده:  

مجلات کاغذی جزئی از خاطرات ما دهه 60 ای هاست .

هر چقدر هم که تکنولوژی پیشرفت کند باز ما دلبستگی به رسانه کاغذ را از یاد نمی بریم.

من یک اتاق پر از کتاب و مجلات سینمایی - علمی - فرهنگی دارم . مثلا مجله فیلم از شماره 2 تا 350 , مجله دنیای تصویر , فیلم نگار و همین 24 . همه را خوانده ام و مطمئنم هیچگاه دوباره نمی خوانم , اما دلم هم نمی آید دور بیندازم یا بفروشم.  نگه داشتنشان قوت قلب است و از سوی دگر کمبود جا . خلاصه حکایتی است غریب ای نازنین !

مطمئنم این حس - حتی قوی تر- در میان دهه 50 ای ها هم هست.

این نوشته‌ها حرف دل بسیاری از کودکان دیروزه. واقعاً همین‌طوره دوست عزیز.

گاهی فقط تورّق این مجلّات و شنیدن بوی کاغذشون حسّی داره که تقریباً با چیز دیگه‌ای قابل قیاس نیست؛ گرچه، به‌شخصه گاهی دل آدم هم نمی‌یاد خیلی ورقشون بزنه که مبادا پاره و کثیف شن.

پیشتهاد می‌کنم برای جلوگیری از خراب شدنشون این گنجینه رو با کیفیّت خوب اسکن و نگهداری کنید، «سروان رنو»ی عزیز.

یه لذّت دیگه هم به اشتراک گذاشتنشون با دیگرانه و تبادل و تهاتر (نه فروش).

این‌جوری دو سر سود هم هست و هر دو طرف، بایگانی‌شون کامل‌تر می‌شه.