این روزها دیگه کمتر مطلب جالب در مجلات کاغذی پیدا می کنی ، چرا ؟ چون منتقدان پرشور سینما اکثر به
اینترنت رو آوردن ، چرا ؟! چون نه دردسر سانسور را دارد و نه می خواهند منت سردبیر را بکشند. راحت می
نویسند و بازخورد آنرا را هم بلافاصله دریافت می کنند. درست است پولی نصیبشان نمی شود اما شهرت در
آینده هم خودش نوعی سرمایه گذاری است . سایت سینمای ما امیر قادری و شرکاء نمونه بارز این تغییر
است ، هم خودش هم نوشته هایش و هم کامنت های خوانندگانش. باید به اینها به خاطر سد شکن بودن تبریک
گفت.

نسل جدیدی و جوانی در عرصه نقد سینمایی پا گرفته که اکثرا هم با سلیقه های خودمان جور هستند. فیلم
هایی که می پسندند همان هایی است که ما دوست داریم بنابراین مسلم است که افرادی با طرز تفکر قدیمی
تر نمی توانند با نسل جدید به درستی ارتباط برقرار کند و مجلات آن می شود که هست. معدود شماره هایی
هم که ماندگار می شوند حاصل کار همین گروه از جوانان پرشور و عشق است که هر از چند گاهی یک ویژه
نامه یا کتاب سال یا یک پرونده ویژه می شود. همانی که دائما باید شماره های این مجله ها را به امید آنها
بخریم تا شاید به یکی از این موارد بر بخوریم.