و باز هم یادی از واروژان

پخش فیلم شب غریبان بهانه ای شد تا یکبار دیگر نام و یاد مرحوم وارژان زنده شود. مردی که در اوج و پس از خلق ماندگارترین آثار موسیقی ایران به یکباره چشم از این دنیا فروبست. شاید روح او آنقدر بزرگ بود که پیش بینی می کرد که چند سال بعد دیگر نتواند در وطن خودش کار هنریش را انجام دهد و به همین خاطر قبل وقوع همه اتفاقات و هیاهوها و جنجال ها قلب بزرگش در همان فضایی که به آن تعلق داشت از طپش ایستاد و نتوانست آخرین حماسه اش را در فیلم برفراز آسمان ها به پایان برساند.

فیلم شب غریبان به کارگردانی محمد دلجو و امیر مجاهد در سال 1354 با آهنگسازی مرحوم واروژان ساخته شد. در این فیلم گوگوش، فرزان دلجو، شهرام شب پره، زنده یاد آرمان و جلال نقش آفرینی می کنند. ترانه مشهور باور کن با شعر زیبای ایرج جنتی عطایی و آهنگسازی واروژان توسط گوگوش در این فیلم اجرا شد. کل موسیقی زیبای این فیلم برگرفته شده از ملودی این ترانه است و موسیقی این فیلم در طول مدت پخش آن بار اصلی فیلم را به دوش می کشد. واروژان در این فیلم مهارت و استادی خود را به رخ می کشد و کاملا مشخص است که هنر او در آن زمان بسیار جلوتر از زمان خود بوده است.

اما نکته جالب و البته غم انگیز این فیلم در صحنه ای است که وقتی موسیو گوگی (با نقش آفرینی آرمان) در این فیلم می میرد، او را در قبرستان ارامنه دفن می کنند، این مکان همان جایی است که دو سال بعد و پس از درگذشت واروژان به مکان ابدی این هنرمند اصیل  تبدیل می شود و در سال 1359 نیز پیکر آرمان در همین گورستان آرام می گیرد.

واروژان هنرمندی است که حق بزرگی بر گردن موسیقی ایران دارد. شخصی که با هنرش دوران طلایی موسیقی پاپ ایران را با آثار جاودان و ماندگار، خلق کرده و بخشی از تاریخ موسیقی ایران مدیون اوست. هنرمندی که هیچگاه اهل حضور در مجامع و یا مصاحبه نبوده و همواره در خلوت خود بهترین ها را آفرید. و سرانجام در روز 26 شهریور 1356 چشم از جهان فرو بست. روحش شاد.