سلام. داشتم فکر میکردم همیشه که نباید چهره مانگار آدمیزاد باشه هر کی هرچی که بتونه سمبلی از محبت، وفاداری، عشق، علم،شهامت و خلاصه همه کارهای خوب دنیا باشه ماندگار میشه. این سمبل میتونه یه حیوون باشه حیوونی که انسانیتش از خیلی آدما بالاتره...

هاچیکو، سگی که سمبل ملی شد

Hachikō  ハチ公

در یکی از روزهای سال 1924 پروفسور سابورو اوئنو، استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه توکیو در حال برگشتن از محل کارش وقتی از قطار در ایستگاه راه آهن شیبویا پیاده میشه، به سگ نر سفیدطلایی سرگردونی برمیخوره، اونو ناز و نوازش میکنه و چیزی برای خوردن جلوش میذاره و میخواد ترکش کنه که سگ باهوش بدون توجه به خوراکی، دنبال او راه میفته و قدم به قدم با او همگام میشه و اینجوری میشه که پروفسور سگ رو به خونه خودش میبره.

پروفسور نام این سگ رو که سرنوشت سر راهش قرار داده به نیت خوش اقبالی میگذاره هاچیکو (هاچی عدد هشت در ژاپن - نماد خوشبختیه) . هاچیکو سگی از نژاد آکیتاست سگهای آکیتا نگهبان و محافظ های خوبی هستند. اما هاچیکو چیزی فراتر از یک نگهبانه. او هر روز صبح پروفسور رو تا ایستگاه  شیبویا بدرقه میکنه و غروب راس ساعت بازگشت ترن توکیو در ایستگاه حاضر میشه منتظر میمونه تا صاحبش پیاده بشه و تا خونه همراهیش کنه :) - هر روز بدون استثنا... اما یکی از روزهای می 1925 این انتظار بیثمر میمونه ترن از راه میرسه و اثری از پروفسور نیست. پروفسور اون روز در اثر سکته مغزی در محل کارش مرده بوده :(

از اون پس تا 9 سال یعنی زمان مرگ خود هاچیکو ، این سگ وفادار هر روز غروب همون ساعت به ایستگاه راه آهن شیبویا میاد نه سال ! به این امید که صاحبش از ترن پیاده بشه و باهم تا خونه برگردن، نه سال!...

وفاداری یعنی این. دانشجویی تز تحقیقات خودش رو این رفتار هاچیکو قرار میده و این مستندات رو در سال 1932 چاپ میکنه که به یک شور ملی منجر میشه و دولت ژاپن رسما هاچیکو رو سمبل وفاداری کشور اعلام میکنه و مجسمه ای برنزی از اون درنزدیکی ایستگاه راه آهن شیبویا قرار میگیره.

وقتی در مارس سال 1935 هاچیکو میمیره، مقامات پس از یک تشییع جنازه رسمی، یک بنای یادبود کوچولو کنار قبر پروفسور در گورستان اویاما احداث و  خاکستر هاچیکو رو در اون قرار میدن تا کنار صاحبش به آرامش برسه :)

داستان تاریخی هاچیکو سوژه چند کتاب داستان و حتی کارتون و فیلم سینمایی هم قرار میگیره. در سال 2009 هم هالیوود، به کارگردانی لس هالستروم فیلمی بنام هاچی اکران میکنه که برداشتی از داستان زیبای هاچیکو است.

در سال 2015 هم دانشگاه توکیو به مناسبت هشتادمین سال درگذشت هاچیکو یک مجسمه زیبای برنزی اینبار دوتایی یعنی تندیس پروفسور و هاچیکو رو در کنار ایستگاه راه آهن شیبویا میگذاره و جالبیش اینه که بدونید این مجسمه برنزی دومتری 280 کیلوگرمی کاملا با همت عالی ساخته میشه. وقتی مسئولین دانشگاه قصدشون رو که رسوندن نمادین سگ وفادار به صاحبشه، در شبکه های اجتماعی عنوان و از مردم تقاضای حمایت میکنن، ظرف فقط چند دقیقه 100 میلیون ین جمع آوری میشه!

البته اون ایستگاه و تقاطع هم الان دیگه شیبویا گفته نمیشه مردم و توریستها اون ایستگاه رو «ایستگاه هاچیکو» صدا میزنند :)

هاچیکو، سگ آکیتا نماد وفاداری یک ملت با فرهنگ و دارای تاریخ و تمدن دیرینه است مردمی که حتما در تاریخ جنگاورانه شون سمبل های وفاداری زیاد داشتن اما هاچیکو رو بدون هیچ تعصب از همه برتر دونستند. کمی با خودتون فکر کنید اگه ما بودیم هم، چنین میکردیم؟! ...