مرا با رنج بودن تنها گذار

برای ون گوگ, نقاش بزرگی که در نوجوانی با آثارش آشنا شدم و دنیای سحرآمیز نقاشی اش برای ام مثل قلمرویی ناشناخته بود که با شگفتی هر بار در پی کشفی تازه در آن بودم. برای او که در بزرگسالی دانستم پیکرهای پر از کژتابی آدم های نقاشی اش, نشان از درد زیستن در طبقه ای از اجتماع است که  فرسنگ ها از دنیای پر رنگ و لعاب اشرافیت جاری در نقاشی های کلاسیک دورند. ون گوگ نقاشی بود که طبیعت در کارهای اش, جشنواره ی نور و رنگ و حرکت بود. درختانی که گویی در باد رقصان اند و بی تاب؛ گل های آفتابگردانی که هر یک خورشیدی تابان در سینه دارند و من هنوز از پس این همه سال, حس می کنم پرنده ی سیاه رنگ و تنهایی که بر فراز گندم زار نقاشی او پرواز می کند, چیزی بیش از یک پرنده است. شاید نمادی است از روح تنهای خودش, آینه ای از غربت بزرگ یک تبعیدی به نام آدمی .....

ونسان (شب پرستاره ی پرستاره)

دونالد (دون) مک لین (زاده به سال 1945) خواننده و ترانه سرای آمریکایی است که بخش عمده ی شهرت خود را وامدار آلبومی به نام American Pie است که ترانه ی ونسان یکی از ترانه های ارائه شده در این آلبوم محسوب می شود.

دون مک لین ترانه ی ونسان, که با عنوان شب پرستاره ی پرستاره نیز شناخته می شود, را در پائیز سال 1970 نگاشت. ایده ی آفرینش این ترانه زمانی به ذهن اش رسید که در ایوان منزل اش سرگرم تماشای کتابی پیرامون ونسان ون گوگ بود و دیدن نقاشی "شب پرستاره" او را به این باور رساند که می توان ترانه ای در وصف این نقاش ساخت. او می گوید: هرچه بیشتر فکر می کردم, این ایده به نظرم جالب تر و چالش برانگیزتر می آمد. کتاب را زمین گذاشتم و گیتارم را که همیشه در دسترس ام قرار دارد, برداشتم. با تماشای نقاشی "شب پرستاره" دریافتم که جوهره ی زندگی هنرمند, هنر اوست. پس به نقاشی اجازه دادم ترانه ای برای من بسراید؛ نقاشی ای که همه آن را می شناسد."

ون گوگ این تابلو را در یکی از دشوارترین مراحل زندگی خویش خلق کرد: زمانی که در آسایشگاهی در سن رمی  محبوس بود و برای کشیدن این نقاشی نمی توانست آنگونه که دلخواهش بود از فضای باز استفاده کند و ناچار برای تجسم صحنه به حافظه خویش تکیه می کرد. ونسان در نامه هایی که به برادرش تئو می نوشت, تنها دوبار از شب پرستاره نام برده و این, اثر ون گوگ را به یکی از کارهای رمزآلود و جذاب او بدل ساخته است. کتاب شور زندگی به قلم ایروینگ استون اثر جالبی است که به بررسی مراحل مختلف زندگی ون گوگ می پردازد.

افزایش چشمگیر بهای آثار ون گوگ در دهه های هفتاد و هشتاد ممکن است ارتباطی با ترانه مک لین نداشته باشد, با این حال شکی نیست که ترانه ی ونسان به بخشی ابدی از افسانه ی ون گوگ تبدیل شده است.

در سال 1972 این ترانه به رتبه ی یک در بریتانیا و رتبه 12 در ایالات متحده رسید. در سال های اخیر محبوبیت ترانه به لطف موفقیت نسخه ای که جاش گروبان از این ترانه ارائه کرد, بیشتر نیز شده است. این اثر به همراه سه ترانه ی دیگر از مک لین بیش از سه میلیون بار از رادیوی آمریکا پخش شده است.

لینک دانلود فایل:

http://www.4shared.com/office/XXPmUTEQ/7...nGogh.html

توصیه می کنم با باز شدن فایل و پس از یک بار کلیک کردن, اجازه دهید تصاویر به صورت خودکار جلو بروند تا بیش از پیش از نمایش نقش و نوا لذت ببرید.

با احترام فراوان

پرشیا