(۱۳۹۰/۵/۲۰ عصر ۱۲:۰۳)سم اسپید نوشته شده:  

 ورنوی اصولا نه کارگردانی مؤلف در تاریخ سینما هست و نه هیچکدام از فیلم هایش شخصیت پردازی، عمق، ظرافت و سبک بصری خاصی دارند. کارگردانی متوسط که علاقه خاصی به تریلرهای سیاسی و جنایی داره.

تکرار حرفهای صد من یک غاز منتقدین (کپی متن از کتاب راهنمای فیلم جلد دوم 1970تا1989 صفحه 291 و 292).... من که پیش ازین نوشتم منتقدین ، فیلم را فاقد شخصیت پردازی و عمق میدانند... لازم به تکرار حرفهای آنها نبود.

من یاد گرفته ام وقتی فیلمی را می بینم هرگز با پیش داوری منتقدین به تماشایش نروم.

یاد گرفته ام به آنچه دوستان ، دوست دارند احترام بگذارم ... وقتی می بینم شب و روز عده ای از دوستان، تعریف و تمجید از کازابلانکاست و آنرا تا سر حد جنون می پرستند هرگز بخود اجازه نمیدهم در وصف نداشته هایش سخنی بر زبان برانم.

(۱۳۹۰/۵/۲۰ عصر ۱۲:۰۳)سم اسپید نوشته شده:   فیلم ترور با یک بار دیدن جذابیت خود را از دست می دهد ...

وقتی دوائی میگوید سرگیجه هیچکاک را 40 بار دیده ام ممکن است عده ای از ما به او بخندیم که مگر حافظه نداری که با یکی دوبار دیدنش حتی دیالوگهایش را هم از حفظ کنی چه رسد به چهل بار؟ من هرچه سعی کردم تا به این لحظه از عمرم نتوانستم بیش از 5 بار آن فیلم را تحمل کنم (اصولا همه فیلمهای هیچکاک اینگونه اند) و ممکن است فیلمی که شما با یک بار دیدنش ملول شوید من 40 بار ببینم و بالعکس. هرگز از دیدگاه عده ای خودبین بنام منتقد ، درخصوص ذائقه انسانها قضاوت نکنید وگرنه:

بیش از 80 درصد فیلمهای مشهور و کلاسیک تاریخ سینما ارزش فقط یک بار دیدن را دارند و بس اما ما بارها و بارها می بینیم و لذت می بریم...گاهی هم فیلمهائی که جایگاهی در تاریخ سینما ندارند را ده ها بار می بینیم و لذت می بریم بدون آنکه به دیدگاه منتقدین وقعی بنهیم.