(۱۳۹۰/۳/۱۸ صبح ۱۰:۵۵)soheil نوشته شده:  

(۱۳۹۰/۳/۱۷ عصر ۱۰:۲۰)رامین_جلیلوند نوشته شده:  

ب هر فیلم با توجه به احساسی که در زمان دیدنش به شما دست می دهد برای شما محبوب می شود.

حرف من را مو به مو زديد رامين عزيز.

اتفاقا" يكبار كه از عباس كيارستمي هم در اين مورد پرسيده بودند همين دليل را ذكر كرد.

من هم دوست دارم در اين تاپيك بيشتر از فيلمهاي محبوب صحبت كنم تا بهترين فيلمها.

كه اين 2 مقوله با هم متفاوت است.

به عنوان مثال گربه روي شيرواني داغ فيلم محبوب من است.چون در زمان ديدن فيلم احساسي نرديك به بازيگر اين فيلم داشتم.

سلام بر جناب سهیل عزیز و جناب رامین _ جلیلوند گرامی ...

دوستان عزیز ...

راستش من متوجه نمیشوم ! آیا  چون برخی فیلم های محبوب ما  میشوند بنابراین  فیلم های خوبی هستند ؟ و یا برعکس آیا برخی فیلم ها چون خوب هستند ، محبوب ما میشوند ؟

می دانید ... به نظر من درک بخش اعظمی از هنر حسی است ... قبول دارم که وقتی میروی و مطالعه می کنی و نظر کسانی را که قبول داری راجع به اثر هنری بخصوص میشنوی میتوانی با زاویه دید وسیعتری با آن برخورد کنی اما خوب همه ما به اینکه بدون واسطه و با متر و ترازوی خودمان برای  سنجش  فیلمی ، آهنگی ، داستانی و ... اقدام کنیم  تمایل داریم یا لااقل در چنین بخشی که دوست عزیزمان جناب آقا میثم گرامی باب صحبت و بحثش را بنا گذاشته اند ...

درست است ... خود من از ان جماعتی هستم که نقش عوامل گذشته را در پیشرفت همین مورد خاص یعنی سینما اصلا از یاد نمی برم ... می فهمم که مثلا اگر فلان فیلم و یا فلان کارگزدان نبود شاید ما هنوز به این جایگاه فعلی نرسیده بودیم و البته با این باور برخی دوستان هم احساس قرابت دارم که ای کاش مثلا از مرحله ای خاص جلوتر نرفته بودیم و سینما و خیلی از مدیوم های دیگر در مراحلی که دوران طلایی انها به نظر می رسند باقی می ماندند ... اما باید قبول کرد که هنر و سینما هم به عنوان زیر مجموعه ای از زندگی درهم بوده و سواکردنی نیست ! بالاخره همه چیز با سرعتی گاه باورنکردنی رو به جرکت است و البته خیلی ها بر روی ان اسم (( پیشرفت )) هم می گذارند (یاد فروغ عزیز در شعر وهم سبزش بخیر که معتقد بود : به گذشته نظاره کن ... تو هیچگاه پیش نرفتی ... تو همواره فرو رفتی ...)

من خودم دلم برای آن دوران تنگ میشود که فیلم های در کنار اینکه (( چگونه )) بگویند حتما به اینکه (( چه )) بگویند هم به همان اندازه اهمیت میدادند ... در آن زمانها ظاهرا برای کمپانی ها و سازندگان فیلم ها این  مورد هم مهم بود که این حرف را (( که )) بگوید و با کدامین عوامل ...

و این زیبا بود چون مهم بود که خیلی از هنرها و بخصوص سینما بیش از اینکه صنعت محسوب شوند هنر بودند ...

بر این باورم ( و البته می پذیرم که شاید عمومیت نداشته باشد ) که با وجود گذر سالیان و تغییرات از پی آن در ما مخاطبین و نیز خود سینما از ابعاد مختلف هنوز هم مهمترین رکن خوب بودن و محبوب بودن فیلمها برای همه ما ایجاد حسی خوب توسط آنها در درون ماست ... با مقایسه فیلمهای منتخب توسط دوستانی که تا این لحظه لطف کرده اند و با انتخاب لیست خود ، من و دیگر همراهان را از سلیقه خوبشان و دیدگاه های شخصی خود مطلع کرده اند و مقایسه آن با فهرست فیلمهای منتخب کارشناسان ، نویسندگان و نظریه پردازان معتبر سینمایی که با همت  دوستان و بخصوص آقا میثم عزیز ارائه شده چه نتایجی حاصل میشود ؟

البته قبول دارم که ما متاسفانه خیلی از فیلمهای مورد اشاره آنها را اصلا ندیده ایم  اما خوب با کمی دقت میشود دید که انها هم اغلب در این مورد با قضیه دلی برخورد کرده اند ...

در فهرست آنها هم خیلی از فیلمهایی که ظاهرا باید حضور داشته باشند را نمی بینیم  ...

و در عین حال در فهرست دوستان فیلمهایی مثل (( کازابلانکا )) و (( روشنایی های شهر )) و (( جاده )) و ... حضوری محسوستر دارند ... که البته نشان از آنها هم در لیست اساتید و صاحبنظران دیده نمیشود !

اصلا از دوستان سوالی دارم : آیا (( کازابلانکا )) در سینما فیلم ((بهتری)) است یا مثلا فیلم های (( همشهری کین )) و (( سرگیجه )) ؟ ( من نسبت به هر دو فیلم اخیر و سازندگانش ارادت و علاقه لازمه را دارم ) و اگر بهتر هست و یا بهتر نیست با چه میزانی ؟ تا چه حد میشود به مقوله هایی مثل موقعیت جغرافیایی مخاطبان ، فرهنگ و باورها و اعتقادات و مذهب و ... و یا از آنها محسوستر یعنی عواملی مثل سن و سال ما و حالات روحی که در آن به سر می برده ایم وقتی اولین بار فیلمی را به نظاره نشسته ایم ، در دخیل بودن این انتخابها و محبوبیت ها نظر داشت ؟

چگونه میشود که فیلمی مثل (( این گروه خشن )) ساخته شاعر خشونت ((سام پکین پا)) اینگونه طرفدارنی چون من و خیلی از دیگر دوستان را در همین کشور و در سراسر جهان با خود همراه می کند ؟ راز محبوبیت آفریده ذهنی سرآرتور کواندایل  در چیست ؟ اصلا چه میشود که ما بعضا با وجود تلاش بسیار سازندگان یک اثر سینمایی آنرا شکستی کامل در برابر نسخه نوشتاری و ادبیش محسوب میداریم در حالیکه از توانمندی عوامل سازنده نسخه سینمایی آن آگاهیم ! و این در حالیست که می دانیم خود آن جماعت می دانسته اند که پرداخت سینمایی به فلان کتاب ریسکی به معنای تمام بوده ...

خود من وقتی اشاره به سه گانه ارزشمند  (( ارباب حلقه ها )) و نیز (( آخرین سامورایی )) و (( گربه روی شیروانی داغ )) را در فهرست دوستان دیدم کیف کردم و جای آنها هم در فهرست من به معنای واقعی کلمه خالی بود ! اما چه باید می کردم که فهرست خود من نزدیک به 15 فیلم را می رفت که رد کند !

البته من خودم هنوز تکلیفم با این مقوله روشن نیست و اصلا غرض از این نوشتن این سطرهای پراکنده همین است که چه بسا با جمع بندی نظر دوستانی که جمع شدن آنها در چنین فضایی قطعا تصادفی نیست این تردیدهای ذهنی من نیز سر و سامانی یابد و چه بسا راه را بسوی یقین روشنگر باشد .

نمیدانم ! از دوستان خواهش می کنم که در این مورد ذهن سالها درگیر مرا یاریگر باشند ...

 البته از مدیران و آقا میثم عزیز خواهش می کنم اگر چنانچه چنین بحثی در این تاپیک نابجاست آنرا به بخش مناسبتری منتقل کنند و یا اگر واقعا ظرفیتش را دارد بخشی مستقل برای آن درنظر بگیریم که حکم بخش (( گفتگوی آزاد )) را به نوعی خواهد داشت ...

................................................................................................

اما ظاهرا  اکثر ما که در این چند پست گذشته این بخش فهرست فیلمهای منتخبمان را ارائه کرده ایم پس از کشمکش های احساسی و منطقی بسیار در مورد فیلمها به این دیدگاه مشترک رسیده ایم که مولانا آنرا در این بیت نهادینه کرده ! :

(( هیچ آداب و ترتیبی مجوی                       آنچه میخواهد دل تنگت بگوی ...))

یا لااقل من اینگونه تصور می کنم ...

..........................................................

پیشاپیش از دوستان بابت نوشتار طولانیم پوزش می خواهم ...

یا حق ...