آن بنکرافت   Anne Bancroft

هنرپیشه سینما ، تئاتر و تلویزیون

نام اصلی : آنا ماریا لوئیزا ایتالیانو

تولد : 1931 نیویورک – مرگ 2005 نیویورک بر اثر سرطان مجاری ادراری

در جوانی تحت تعلیم لی استراسبورگ در آموزشگاه متد اکتینگ قرار گرفت. ابتدا در نمایش های زنده تلویزیونی به بازی پرداخت و سپس به هالیوود رفت. بازی در فیلم را از سال 1952 و در فیلم لطفا مزاحم نشوید (در مقابل مریلین مونرو) آغاز کرد. قبل از بازی در اولین فیلمش با نام هُنری آن مارنو فعالیت میکرد و پس از آن نامش را به آن بنکرافت تغییر داد. در سال 1962 برای بازی در فیلم معجزه گر (آرتور پن) برندۀ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. در این فیلم او به نقش آن سولیوان -معلمۀ سخت کوش هلن کلر- ظاهر شد. در زمان برگزاری مراسم اسکار ، او برای بازی در نمایشی به برادوی رفته بود و جون کرافورد از طرف او تندیس را گرفت و بعداً به او مسترد کرد. او همچنین به خاطر این نقش برندۀ جایزۀ بفتا نیز شد. آن بنکرافت دومین نامزدی جایزۀ اسکار را به خاطر بازی در فیلم کدو تنبل خور-1965 کسب کرد. شناخته شده ترین نقش او ، کاراکتر خانم رابینسون اغواگر در فیلم گراجوئت/فارغ التحصیل-1967 (مایک نیکولز) است که به خاطر آن برای سومین بار نامزد دریافت تندیس اسکار شد. در این فیلم او با داستین هافمن همبازی شد. او در فیلم زین های شعله ور-1974 و به کارگردانی همسرش مل بروکس نقش کوجکی را بر عهده داشت. چهارمین نامزدی اسکار او به خاطر فیلم نقطه چرخش-1977 (در برابر شرلی مک لین) و پنجمین نامزدی او برای فیلم اگنس خدا-1985 (در برابر جین فوندا) بدست آمد. در سال 1980 در فیلم مرد فیل نما به کارگردانی دیوید لینچ ظاهر شد.  در دهه 90 و نیمۀ اول دهه اول قرن بیست و یکم ، او بیشتر در نقشهای مکمل به بازی پرداخت. منجمله ماه عسل در وگاس-1992 (با نیکلاس کیج) ، سوءقصد-1993 (در برابر نیکول کیدمن) ، نقطۀ بدون بازگشت-1993 (با بریجت فوندا) و دل شکستگان-2001 (در برابر جنیفر لاو هیوئیت و سیگورنی ویور). او همچنین در دوبلۀ فیلم انیمیشن مورچه ها-1998 همراه با شارون استون ، جنیفر لوپز و وودی آلن همکاری داشت.

بنکرافت در سال 1964 با مل بروکس –بازیگر و کارگردان کمدی ساز - ازدواج کرد و تا زمان مرگش (در سال 1980) با او زندگی کرد. او در سه فیلم از کارهای همسرش نیز بازی کرد: فیلم صامت ، بودن یا نبودن و دراکولا:مرده و عاشق آن. او پس از چند بازی موفقش در هالیوود دوباره به نیویورک و صحنه نمایش برگشت. علت این کارش را سوء استفاده استودیوها از او برای بازی در نقشهای بی پروا ذکر کرد."میخواستم بازیگریم رشد کند نه اندازه های بدنم!"

 ... با  داستین هافمن در گراجوئت

سایر فیلمها:

امشب آواز می خوانیم-1953 ؛ گنج کوندور طلایی-1953 ؛ گوریلای بزرگ-1954 ؛ دیمتریوس و گلادیاتورها-1954 ؛ یورش-1955 ؛ پرونده محرمانه نیویورک-1955 ؛ راه رفتن بر سرزمین غرور-1956 ؛ شبانگاه-1957 ؛ نژاد ناآرام-1957 ؛ دختری با جوراب سیاه-1957 ؛ ریسمان باریک-1965 ؛ هفت زن-1966 ؛ وینستون جوان-1972 ؛ زندانی خیابان دوم-1975 ؛ هیندنبورگ-1975 ؛ رژِ لب-1976 ؛ فیلم صامت-1976 ؛ عیسی ناصری-1977 ؛ فاستو-1980 ؛ بودن یا نبودن-1983 ؛ شب بخیر مادر-1986 ؛ جادۀ 845 چرینگ کراس-1987 ؛ آقای جونز-1993 ؛ خانه ای برای تعطیلات-1995 و ...