(۱۳۹۲/۵/۲۷ صبح ۱۲:۲۰)سروان رنو نوشته شده:  

شخصیت های منفور:

1- اشلی (عینهو شیر برنج  ) 

2- ملانی  ( از بس زیادی خوبه ) 

3- خدمتکار سیاه جوان ( کمک دست مامی )

شخصیت های محبوب ( به غیر از رت و اسکارلت )

1- خواهر اسکارلت ( سوئلن )  زیبای گمشده !

2- دکتر  ( شخصیت جالبی داره. اصلا اکثر دکترهای پیر  توی فیلم های قدیمی  باحال هستند ) 

3- دوست دختر رت  ( خانم خانم ها. به قول یکی از دوستان ایشون خیر هستند و دست خیر دارن به صورت ناشناس )

...

 

(۱۳۹۲/۵/۲۸ صبح ۰۵:۵۵)مگی گربه نوشته شده:  

...

به نظر می آید لسلی هاوارد و اُلیویا دوهاویلند، با آنکه دیگر تصور بربادرفته بدون آنها امکان ناپذیر است، ولی در فهرست بهترین مکمل ها، کمی تا قسمتی از غافله عقب مانده اند ولی در عوض هتی مک دانیل به خوبی نقش مامی، ندیمه سیاه پوست فربه را بازی کرد و به نقش اش رگه هایی از طنز داده که بسیار خوش درخشید و در یادها می ماند و بدین ترتیب در نامزدی اُسکار نقش مکمل زن دوهاویلند را کنار می زند.

مک دانیل نخستین بازیگر سیاه پوستی بود که در تاریخ سینماست صاحب جایزه اُسکار شد؛ جالب آنکه با وجود برنده شدنش، در مراسم افتتاحیه بربادرفته در سینمای آتلانتا، به دلیل تبعیض نژادی مانع ورود او به سالن سینما شدند!

************

با سلام وسپاس از مطالب پربار دوستان ونظرات پرمایه شان در این تاپیک زیبا وتشکرمجدد از دوعزیز فوق ، بنده هم خواستم نظر شخصیم رادرخصوص دو شخصیت منفور ومحبوب مکمل با شما گرامیان درمیان بگذارم:

از جمله شخصیتهای منفور فیلم ایندیا ویلکز خواهر اشلی است که گرچه حضور نسبتا کمی درفیلم دارد اما هرجاهست وجودش آکنده از نفرت و حسادت وخشم است...بنده، وقتی اسکارلت ،چارلز را به انتقام حرفهایی که ایندیا پشت سرش بادختران درجشن میزد (مثلا هیچ مردی حاضر نمیشه باهمچین زنی ازدواج کنه)- از چنگ او درآورد حظ مفرط بردم ودلم حسابی خنک شد :) در باب منفوریت ومطرودیت ایندیا در سایتی خارجی تصویر فانتزی زیر رادیدم که الحق وصف حال دوشیزه مطروده ناکام ایندیا می باشد:

اما شخصیت محبوب من دایه غرغرو عصبی مزاج وبامزه اسکارلت است: - مامی .او درواقع دایه ای بسیار « مهربانتر از مادر» است. درواکنش به شیطنتهای اسکارلت  تنها به غرزدن ونصیحت اکتفا میکند بدون آنکه بطور جدی اورا از انجام« کارهای ناشایست برای یک خانوم» بازدارد و درمواقع بحرانی مثل کوه پشت سر اسکارلت می ایستد.راستی چه کسی دوست نداردچنین دایه ای داشته باشد؟

در فیلم بوضوح علاقه واتکای اسکارلت به دایه اش حس می شود واین احساس وقتی مضاعف میگردد که رت باتلرمستقیما وارد زندگی آنها میشود.رت هم علیرغم کم محلی های اولیه مامی از او خوشش می آید. سکانس بیقراری رت برای زایمان اسکارلت وحضور مامی وسعی او در آرام سازی رت را بیاد بیاورید وقتی رت برای صدای خش خش دامن مامی از او میخواهد زیردامنی سوغاتی اش راببیند. مامی عزیز باحس یک زن شیک پوش پاریسی! (که من عاشق فیگورشم :))شیفون قرمز را از زیر دامن نمایان میکند که بنظرم از شیرینترین وفانتزی ترین صحنه های فیلم (درغیاب اسکارلت)است....

جادارد اینجا یادی از بازی زیر پوستی هتی مک دانیل در نقش مامی بکنیم که بابت آن مفتخر به دریافت اسکار1940 شد. هتی در زندگی شخصی خویش نیز از دوستان نزدیک بسیاری از ستارگان هالیوود ازجمله خود کلارک گیبل بودو گیبل بود که به سلزنیک اصرار کرد نقش را به مک دانیل دهد. البته صدالبته صدای گرم مرحومه فهیمه راستکار نیز در دوبله نقش مامی قطعا برای ما ایرانیها به نمک این کاراکتر افزوده است.