موردی که نمیشود (بعنوان یک بیننده عام) با سریال اخت شد الهاماتی است که گاه بر مختار می رسد چنانکه او گاه دارالاماره کوفه را می بیند که غرق به خون میشود و یا در حال مجازات عاملات شهادت امام حسین است (رجوع به آینده) و یا قصه شهادت وهب نصرانی (رجوع به گذشته) و امثالهم... مختارنامه ای که 30 سال قبل دست مردم بود پر از افسانه بود، افسانه ای تر از شاهنامه فردوسی... ظاهرا میرباقری با مطالعه خیل عظیمی از کتبی ازین دست ، نتوانسته است بخشی از این فسانه گرائیها را از قلم بیندازد ... از روی اسب پریدن اسبی دیگر از آن دست حرفهاست(آنهم با ارتفاع 15 وجبی هر اسب مضافا به اینکه اسب از روی همه چیز می پرد جز از روی هم نوع خود)

اما دو سوتی بزرگ سریال تا به اینجا به نظرم اینهاست:

1- زهیربن قین همانطور که دیدید و میدانید ظهر عاشورا شهید شد. عباس بن علی(ابوالفضل العباس) مطابق با اسناد تاریخی به روایتی روز تاسوعا و به روایتی صبح عاشورا (که در تاریکی شب برای آب رفته بود) شهید شد. بنابراین در هر دو شکل زهیر پس از عباس شهید میشود اما در صحنه مبارزه زهیر (که مردانه می جنگید و گروه کوفه توان مقابله با او را نداشتند) ابن سعد رو به شمر گفت : شما که از عهده کشتن زهیر برنمی آئید با عباس بن علی میخواهید چه کنید؟!!

2-داستان در دهه 60 هجری سپری میشود. میدانیم که فردوسی در قرن چهارم می زیسته و شاهنامه را به نظم آورده است (یعنی حدود 300 سال پس از مختار). درست است که شاهنامه پیش از فردوسی بشکل نثر و با نام شاهنامه ابومنصوری یا ابومسعودی وجود داشته و حتی حکایت رستم در آن موجودیت داشته  اما رستمی که ما در شاهنامه فردوسی میخوانیم رستمی است که دارای یال و کوپال و قدر قدرت زمان و شهره آفاق است (که رستم یلی بود در سیستان/منش کردمش رستم داستان)... اینکه مختار و کیان دائما از رستم و پهلوانی او و چه و چنان صحبت کرده مشابه سازی میکنند (آنهم در سالهای 62 تا 67 هجری و 300 سال قبل از رستمی که فردوسی پایه های قهرمانی او را بنیان نهاد) از دست حرفهاست!!