جاده ای بسوی عشق

فدریکو فلینی ( کارگردان مطرح و سازنده آثار بیاد ماندنی همچون زندگی شیرین و جاده و شب های کابیریا و همچنین فیلم محبوب کارگردانان یعنی هشت و نیم ) و جولیتا مسینا ( بازیگر محبوب و دوست داشتنی ایتالیایی که بسیاری از ما با شمایل دلقک مظلوم و دوست داشتنی جلسومینا اون رو میشناسیم  ) در سال 1942 طی یک نمایش رادیویی که فدریکو نویسنده اون بود و موضوعش روابط یک زن و شوهر جوان بود و جولیتا هم بازیگر اون ( در نقش پاسینا ) بود ، با هم آشنا شدند و چهار ماه بعد هم با هم ازدواج کردند. ازدواجی که تا 50 سال بعد یعنی تا پایان عمر فلینی هنرمند پایدار بود .

جولیتا ماسینا خیلی خوش اقبال بود که با فدریکو آشنا شد . بر کسی پوشیده نیست که جولیتا از هیچ نظر موقعیت ازدواج با یک فرد معروف بخصوص اینکه بهترین کارگردان عصر ایتالیا باشد رو نداشت . این فلینی بود که به او فرصت داد تا در دهه پنجاه بازیگری معروف شود ، اون هم در حالی که از نظر جسمانی و ظاهری زیبایی بازیگران دیگر ایتالیا رو نداشت .

فدریکو مجبور شد برای بازی جولیتا در نقش جلسومینا بجنگد چون تهیه کنندگانی که فلینی فیلم رو به اون ها پیشنهاد می داد معتقد بودند که جولیتا بازیگر با استعدادیست ولی برای این نقش مناسب نیست ، هر چند بعد ها جلسومینا توسط مخاطبان پذیرفته شد .فیلمبرداری آن فیلم برای جولیتا و فدریکو آسان نبود . جولیتا بازیگر صحنه تئاتر بود ، هر چند در فیلم هایی چون بدون ترحم و روشنایی های واریته نقش هایی بازی کرده بود . او همه شخصیت هایی را خلق کرده بود  که به کلی با آنچه در فیلم مورد نیاز بود متفاوت بود و به خصوص بازی در نقش دلقک جز برنامه های قبلیش در تئاتر نبود . جدا از همه اینها ، سینما به او عقده حقارت می داد ، چرا که فاقد فیزیک مناسب بود. در درون خود کاملا حس می کرد  که جلسومینا چگونه موجودی است ، اما از تظاهرات بیرونی او چیزی نمی دانست و درک نمی کرد.

برای جولیتا بازی در نقش جلسومینا بسیار سخت بود چون به عنوان یک زن می بایست برای این نقش خود را قربانی کند.

برای نقش کابیریا آماده و مشتاق بود به دلیل نزدیکی به شخصیت خودش

بعدها با فیلم جولیتای ارواح باز هم همکاری این دو زوج این بار در یک فیلم رنگی ادامه داشت . باز هم مقاومت جولیتا و باز هم اصرار فدریکو برای بازی در نقش ! البته نیمه دوم فیلم جولیتای ارواح برای ماسینا جذاب تر بود .

همکاری بعدی این دو هم  در فیلم جینجر و فرد با حضور مارچلو ماسترویانی در اواخر دوران بازیگری مارچلو و جولیتا ، در این فیلم این دو یک زوج رقاص را تشکیل می دهند.

مسینا از زبان فلینی:  در فیلم هایی که مسینا در آن ها بازی کرده است یک موجود ریز نقش را می بینید که بخاطر عشق زنده است ولی می خواهد عشق خود را با دیگران قسمت کند.

مسینا شخصیتی پر حرف و متوهم داره که با شخصیت جلسومینای جاده کمی متفاوته ولی در عوض بیشتر شباهت به نقش کابیریا در شب های کابیریا داره . پس جولیتا برای فیلم جاده بیشتر تلاش کرد به نقش مورد نظر نزدیک بشه.

جولیتا نه تنها بازیگر فیلم هایم بود بلکه الهام بخش داستانهای فیلمم هم بود . میتوان گفت از بین شخصیت های فیلم هایم ، شخصیت جلسومینا رو بیشتر از بقیه دوست دارم

ارتباط فدریکو در سر صحنه با جولیتا و بقیه بازیگران کاملا  به یک شکل بود . فاصله ای بین فدریکو و بقیه بازیگران وجود داشت و دلیل اون هم افکاری بود که راجع به فیلم و محتوای اون در مغز فدریکو می گذشت و عوامل فیلم تا حدودی از اون بی خبر بودند و گاهی حتی تا زمان اتمام فیلم نمیشد حدس زد در سر فدریکو چه میگذره . گفته میشد بازیگران حتی از دیالوگ های خود هم بی خبر بودند !

پس فدریکو برای رسیدن به این هماهنگی می بایست روح سرکش جولیتا رو رام کرده و اون روبرای رسیدن به ایده آل خود وفق بده .

فدریکو یک همسر نازنین برای زنی بود که هم کودک بود و هم پیرزن . بسیار سرکش و فضول ولی سرشار از استعداد و انگیزه . هم یک زندگی موفق و پایدار و هم یک همکاری دوطرفه ی رو به رشد و کمال