(۱۳۸۸/۱۱/۲۶ عصر ۰۷:۳۷)soheil نوشته شده:  

متاسفانه من هم این فیلم را ندیدم.

اما به نظر من بهترین انتخاب ممکن برای مت دیمون و رابین ویلیامز ، افشین زینوری و جلال مقامی هستند.

و جالب این است که در دوبله های سالهای اخیر تنها همین بازیگران بوده اند که گوینده تقریبا" ثابت داشته اند.

این فیلم را من مدتی پیش خریداری کردم. هنوز کامل و با دقت ندیده ام و فقط مروری کلی روی آن کردم.

اتفاقا الان انگیزه پیدا شد که فیلم را ببینم و چند فایل را هم از آن به عنوان نمونه در وب قرار دهم.

انتخاب نقش های اصلی واقعا جالب بود. ترکیب جلال مقامی و رابین ویلیامز ، وقار و مهربانی خاصی را منعکس می کند. استاد جلیلوند هم به جای بن افلک البته مسلط حرف زدند اما به نظرم دیگر خیلی در لهجه لاتی این شخصیت اغراق کرده اند! هر چند با مهارت صدایشان را روی این شخصیت نشانده اند اما شایسته بود ، کمی وفادار به نقش بمانند.

مینو غزنوی هم البته همچون همیشه ماهرانه سخن می گویند اما من برای مینی درایور صدای نگین کیانفر عزیز را ترجیح میدهم. در فیلم تسویه حساب (خوابگردهای بری لوینسن) به جای این شخصیت به زیبایی سخن گفته بود.

متاسفانه معضلی در دوبله ایران وجود دارد به نام گویندگان نقشهای فرعی! زمانی به یادماندنی ترین گویندگی ها متعلق به نقش های دوم و سوم بود. امیر قطعه ای و شهروز ملک آرایی و مازیار بازاریان و ناصر نظامی و آذر دانشی و بدری نوراللهی و ... لحظاتی را به یادگار گذاشته اند که بیش از حضور نقش های اصلی در یادها مانده است.

اما این دور و زمانه همه میخواهند نقش اصلی بگویند و نتیجه این میشود که نقش های فرعی را به کارآموزها بدهند و نتیجه اش هم معلوم است ...

نکته ای که به نظرم می آید درباره گویندگی رابین ویلیامز است. صدای رابین ویلیامز سرد و برنده است و شباهت زیادی به صدای ناصر تهماسب عزیز دارد. اتفاقا در اولین فیلمی هم که از ویلیامز دوبله شده ، صدای تهماسب روی آن شنیده میشود. متاسفانه اسم فیلم یادم نیست (ویلیامز نقش یک مخترع را بازی میکرد که ماده ای اختراع کرده بود که به هر چیزی خاصیت ارتجاعی میداد. آن ماده را به کف کفش بسکتبالیست ها میزد و آنها پرش های بلندی میکردند)

صدای جلال مقامی هر چند مهربانی و حس اطمینان اغلب شخصیت های رابین ویلیامز را به خوبی منتقل می کند (نمونه بسیار خوب آن چه رویاهایی می آیند یا همین ویل هانتینگ) اما برای برخی شخصیت های خاص ویلیامز اصلا و ابدا مناسب نیستند.

به عنوان مثال در فیلم بی خوابی که ویلیامز به نقش قاتلی باهوش ظاهر شده ، صدای مقامی (با وجود گویندگی خوب ایشان) اصلا مناسب نیست. اصلا یکی از دلایلی که باعث انتخاب ویلیامز برای این نقش شده صدای سرد و مرموز اوست. تا نیمه های فیلم صدای او را فقط از تلفن میشنویم و همین صدا در شکل گیری پیشفرض درباره این شخصیت در ذهن مخاطب نقش زیادی دارد. صدای مقامی بیشتر مخاطب را سردرگم میکند.

صدای تهماسب بهترین انتخاب می توانست باشد که متاسفانه انجام نشده.