وقتی جنون و جنگ درهم می‌آمیزند و هر آن گمان آن می رود که بیماران روانی دنیا را به ویرانی بکشانند تنها شانس دنیا، بودن آدم هایی بر سر کار است که آگاه، هوشیار و دارای جهانبینی انسانی باشند.

   این رُخشاره، داستان مبارزه میان کینه توزی و مهرورزی است و این که همیشه کسانی هستند که پرچم اخلاق و شرافت انسانی را نگاهبان باشند.

     فیلمی نفس‌گیر و پرهیجان که پلیدی و پاکی را در یک مبارزه‌ی نابرابر در برابر هم قرار می‌دهد.

     آدم‌هایی فرزانه که نمی‌خواهند خشونت و بی‌رحمی جهان را دربر بگیرد حتی اگر جایگاه و اعتبار خود را از دست بدهند.

    آدم‌هایی که رسیدن به پیروزی را به هر وسیله‌ای شایسته نمی‌دانند اگرچه چاره‌ای برای آن‌ها نمانده باشد.

     آدم‌هایی که باور دارند پلیدی را با پلیدی نمی‌شود پاک کرد و به هر قیمتی نمی‌توان پیروز شد.

     و گاهی با خود می‌گوییم سیاست اگر سینمایی بود، دنیا به همان زیبایی می‌بود که باید باشد.

     نام این رُخشاره‌ی زیبا، تماشایی و پرهیجان را اگر دیده‌اید، بگویید و تجربه‌ی خود را از دیدن آن با ما همرسانی کنید.