واژۀ «استاد» این روزها آنقدر مبتذل  و پیش پا افتاده شده که به گوش من حکم توهین را پیدا کرده است و اگر شخصی استاد خطاب شود، احساس میکنم به او فحش داده اند. ظاهراً اهل هنر که از القابی مثل مهندس و دکتر محروم بوده اند برای جبران این نقیصه در استفاده از لقب «استاد» راه افراط پیموده اند و حالا طوری شده که هر کسی چند صباحی گویندگی کرده، استاد شده است. همان ابتدا گفتم که این کلمه به واسطه کثرت استعمال، ارج و اعتبار خود را از دست داده است.اما دوبلورها در چه زمینه ای استادند؟ اگر در اجرای هنر خود توانا باشند استادند؟ با این اوصاف مثلاً میتوان گفت «استاد دی کاپریو» یا « استاد جنیفر لارنس»؟ البته بنده بخیل نیستم، هیچ اشکالی ندارد که فلان دوبلور و بهمان گوینده استاد خطاب شوند، اما آرزوی من این است که این استادان به جای فریب خویشتن با این القاب دلخوشکنک، به فکر ارتقاء سطح دوبله و جایگاه آن و افزایش درآمد دوبلورها باشند؛ و به جای اینکه با نرخ شکنی ها و انحصار طلبی های دائمی خود گور دوبله را بکنند، اندکی به فکر اعتبار کار خود باشند. گذشت آن دوره ای که زیر دست چند نفر آدم باسواد مثل کسمایی و غیره توانستند کارهای باشکوه و کم نقصی ارائه کنند.

در این فایل صوتی ( از مستندی دربارۀ ارنست همینگوی) یکی از استادان کتابِ واینزبرگ اُهایو Winesburg Ohio  را وِنیزبرگ اُهایو تلفظ می کند.

http://s6.picofile.com/file/8248525642/h...y.wma.html