بامزی قوی‌ترین خرس دنیا!

مدیر دوبلاژ : ژاله علو
راوی : شمسی فضل اللهی
بامزی : ناهید امیریان
جامپی کوچولو : نوشابه امیری
شلمان : اصغر افضلی
آقا گرگه : زنده یاد کنعان کیانی
مادر بزرگ بامزی : شمسی فضل اللهی
جانسون : نوشابه امیری
آقا موشه : ناهید امیریان
گویندگان نقشهای فرعی : زنده یاد کنعان کیانی،  مهدی آرین نژاد،  شهروز ملک آرایی
نقشهای فرعی : خانواده آقا روباهه،  ماهی ، عنکبوت،  فیل ، صاحب الاغ ، داور مسابقه و...
عناوین بعضی از قسمتها : گرگ عسل می خوره ،  نقشه گنج ،  اژدهای کوه آتشفشان ،  الاغ قهرمان ،  قالیچه پرنده

 بامزی الان بزرگ شده است و چهار تا بچه دارد

كارتون‌های شبكه یك همیشه خدا از شبكه دویی‌ها سرتر بودند! آن موقع‌ها كافی بود تا بعدازظهری باشید و دم غروب از مدرسه تعطیل شوید. لجتان در می‌آمد، نصف كارتون‌های كانال یك را از دست می‌دادید، در عوض باید كارتون‌های شبكه دو را می‌دیدید كه همه‌شان پر از غم و غصه و مادر گم‌شده و هزار راه نرفته بود! اوج كل‌كل شبكه‌ها در آن موقع، روز جمعه بود. موقعی كه شبكه2 با كارتون‌های صبحش و شبكه1 با كارتون‌های ساعت دو خودش همه چیز را روی داریه می‌ریختند! (برنامه شبكه یك جمعه‌ها استثنا از ساعت2 شروع می‌شد!) و آن‌جا بود كه توی این جنگ نهایی شبكه یك قافیه را به یك خرس قوی و بامزه و دار و دسته‌اش بدجوری می‌باخت! «بامزی، قوی‌ترین خرس دنیا». خرسی كه وقتی عسل می‌خورد این هوا بازو در می‌آورد و زورش به همه چی می‌رسید! همین الان هم كه راجع به آن فكر می‌كنیم بیشترمان عین چی حال می‌كنیم! بر و بچ همگی جمع بودند، از شلمان و جامپی كوچولو گرفته تا مادربزرگ و اژدها و گرگ و كراسوس (كه فقط در یك قسمت در آن چیزی كه ما دیدیم ظاهر شد!). شخصیت بامزی (در زبان اسكاندیناوی به معنی خرس اسباب بازی است) سال1966 توسط یك آدم فوق‌العاده خوشحال(!) سوئدی به اسم رون اندرسون خلق شد. نسخه‌های ابتدایی كه از سال66 تا نزدیكی‌های 70 پخش شدند، سیاه و سفید بودند و توی آن‌ها بامزی نی‌نی بود! از سال72 دوباره سریال بامزی توی تلویزیون سوئد پخش شد این همان چیزی بود كه ما هم دیدیم، بامزی بزرگ‌تر شده بود، با كلی آدم (حیوان!) باحال تیریپ رفاقت چیده بود، مثل جامپی كوچولو با آن تلسكوپش كه توی خانه‌اش نصب كرده بود و خلق و خوی عجولش، و شاهكارترین شخصیت كارتون شلمان (با اسم اصلی Scalman)، همان لاك‌پشت فوق مشنگ و اهل علم و معرفتمان كه روزی شونصد تا اختراع از خودش در می‌كرد. از صندلی دروازه‌بانی و سوت سوتك قطار تا چكش موفقیت (برای آن بازی عجیب و غریب كه با چكش و توپ بازی می‌كردند) و سفینه فضایی و ماشین زمان! (كه البته این دوتای آخری عمرا به‌مان نشان ندادند، گویا شلمان در اواخر عمر گهربارش! این دو تا اختراع سوپر باحال را ثبت و به جهانیان ارائه داده است!)

شلمان آن‌قدر خوب بود و آن‌قدر شخصیتش جزئیات داشت كه بعید می‌دانم كسی از بر و بچ هم سن و سال ما آن قیافه بی‌خیال سبز و آن حرف‌های عجیب و كنفسیوسی‌اش یادش برود! حرف‌هایی مثل: «من فقط به چیزی اعتقاد دارم كه می‌دانم!» یادتان كه هست، وقتی ساعت شلمان زنگ می‌خورد یا درجا (واقعا درجا!) می‌خوابید یا یكهو غذا می‌خورد، غیر از این هم سرش توی كتاب بود و یا نهایتا برای تفریح، با خودش شطرنج بازی می‌كرد! اگر یادتان هم باشد اصلا حرف توی دهانش نمی‌ماند، یك شخصیت خشك و خط‌كشی شده و فوق‌العاده بامزه كه هجویه‌ای از اخلاق خود سوئدی‌ها بود!

داستان‌های فوق‌العاده بامزه و بچه‌گانه كه به طرز عجیب و غریبی روان بچه‌ها را شاد می‌كرد(!) و همچنین نوع نگاه شاد و شنگول تمام شخصیت‌ها به زندگی (بدون كوچك‌ترین دپ‌زنی‌ای) و همین‌طور دوبله فوق‌العاده كار به مدیریت دوبلاژ ژاله علو و صدای جادویی شمسی فضل الهی به‌جای راوی ماجرا، باعث شده بود كه بامزی را همه بپذیریم و عمرا هیچ‌كداممان یادمان نرود!

 بامزی در خود سوئد فوق‌العاده محبوب است طوری كه از شخصیت‌های كارتون در كتاب‌های درسیشان هم استفاده كرده‌اند. بامزی تا همین الان هم در تلویزیون سوئد و خیلی از كشورهای دیگر پخش می‌شود، الان او بزرگ شده و ازدواج هم كرده است و چهار تا بچه دارد كه «بامبی» از همه بیشتر به پدرش رفته است. اولد اندرسون پسر رون اندرسون هم قول داده تا سال2008 * یك فیلم سینمایی باحال از بامزی روی پرده‌ها بیاید، خدا كند! هنوز هم پایه‌ایم كه بنشینیم و همه‌اش بامزی ببینیم. دنیایی كه در آن آدم بده (گرگ) در همه قسمت‌ها بلا استثنا از كار بدش پشیمان می‌شد و با بقیه بر و بچ رفیق می‌ماند! و قصه‌ای كه كل كل كارتون‌های شبكه یك را زد! دمت گرم شبكه2، دمت گرم بامزی!

* . گویا این فیلم سینمایی هنوز ساخته نشده است .

پی نوشت :

دیالوگهای به یاد ماندنی از کارتون بامزی :

گفتگویی بین بامزی و شلمان "هنگام نجات خانواده آقا روباهه از آتشفشان"

بامزی ( خطاب به شلمان و دوستاش ) : خیلی خوب من حاضرم . باید عجله کنیم . زود باشید .

شلمان : هی حرفهای بد نزن بامزی

بامزی : اوه نه شلمان هیچ وقت حرف بد نمی زنم

شلمان : گفتی عجله کنید این بدترین حرفیه که من سراغ دارم جون تو

 بعد از عملیات نجات شلمان با خونسردی تمام روی شعله هایی که از کوه زبانه می کشه برای همه هات داگ درست می کنه . شلمان با دوبله به یاد ماندنی اصغر افضلی یکی از کاراکترهای کارتونی فراموش نشدنی دوران کودکی ماست . همان لاک پشت خونسردی که اگر آسمان به زمین می امد کک اش هم نمی گزید .

 قسمت به یاد ماندنی آقا الاغه یک درس بزرگ هم داشت که به آن اشاره می کنم .

بامزی آقا الاغه را از صاحب بد جنسش می خره و میره پیش دوستاش . دوستای بامزی در حالیکه با حسرت به بامزی و الاغش نگاه می کنن میگن : خوش به حال بامزی که یه الاغ داره کاش ما هم یه الاغ داشتیم .

بامزی : اوه دوستان، این حرفها چیه که می زنید شکی نیست که این الاغ مال همه ماهاست.

دوستان بامزی ( جامپی کوچولو، بچه روباه و ...) به نوبت میگن : من یه الاغ دارم . من یه الاغ دارم . من یه الاغ دارم

شلمان : من یه الاغ دارم درست نیست . بگید ما یه الاغ داریم

بامزی : بله دوستان درسته ما یه الاغ داریم

شلمان : آفرین

 پایان مسابقه آقا الاغه بسیار شیرین و خاطره انگیز است . شک ندارم که همه این دوستان این قسمت را به یاد دارند . آقا الاغه در خط پایان زبونش رو در میاره و برنده مسابقه میشه . درست نگفتم !!!

منبع : سعید جعفریان  ویژه نامه همشهری جوان ویژه کارتونهای دوران کودکی ما

ارادتمند شما دلشدگان