به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

مانند روال مرسوم گذشته؛ " یادداشتهای کوتاه " عنوان تاپیک موقتی است از حقیر که مدتی مهمان کافه کلاسیک است و به مانند قبل مطالبی پراکنده را که فاقد انسجام مشخص و بعضاً موقتاً به اشتراک گذاشته میشوند را شامل میشود تا حذف آنها خللی در تاپیکهای ثابت انجمن ایجاد نکند و بعد از تکمیل نهایی؛ با حذف این تاپیک تعدادی از مطالب در بخش های اصلی انجمن قرار خواهند گرفت . این نوشتار تقدیم میشود به همه دوستان هم کافه ای عزیزم ....  .

.

همیشه شاد و سلامت باشید

.

ارادتمند

kurt steiner

.

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

[ دلم میخواست میشد قبل از شروع صحبت درباره موضوع اصلی؛ خارج از نام، کاراکتر، آواتار و ... همانند دوران کودکی لحظه ای مینشستیم کنار هم و از خودمون حرف میزدیم ... مثل وقتهایی که ظهرهای تابستون بعدِ یک فوتبال جانانه، هفت سنگ و الک دولک، با یک پارچ آب یخ خنک، کنار جوی کوچه مینشستیم و از خاطره هامون، فکرهامون، از آرزوها و آینده مون برای هم تعریف میکردیم - بگذریم که گاهی وقتها یکی از بچه ها معرفت بخرج میداد و بقیه رو کیک و نوشابه هم مهمون میکرد - اون موقع ها بود که خواهر های کوچکمون اونطرفتر گوشه آسفالت تازه کوچه رو با گچ جدول می کشیدن و روش لی لی میکردن؛ برای ما هیچی تو دنیا جز همون لحظات شاد و با صفا ارزشی نداشت .

راستی اون بچه ها الان کجا هستند ؟ ... دلم برای جلال، احمد، آرش و مسعود و خسرو و روهام  ... تنگ شده . یادمه همیشه موقع فوتبال بین ما چند تا اسم مرتب تکرار میشد؛ گلیت، فان باسن، ریکارد و آث میلان ... اما جلال که دروازه بان ما بود یک اسمو بیشتر از همه دوست داشت ... والتر زنگا ...

اونها همون بچه هان؛ بچه های درس، بچه های کار، بچه های درد . همونهایی که حتی اگه تو مدرسه بزرگترای کلاسم بودن - بهشون میگفتیم عمو - موقع کتک خوردن از شیطنت - خلافای کوچیک - ، سعی میکردن با اونهمه شلنگی که به کف دستشون میخورد جلوی ما گریه نکنند . موقع تصحیح مشقها و دیکته ها، با اینکه بچه های درس خون کلاس اسمشونو به معلم میدادن؛ ولی بازم معرفت داشتن و موقع یار کشی تو زنگهای ورزش هوای همه رو داشتند ... راستی واقعاً کجان؟ چی شدن؟ شاید اون بچه ها، اون خاطرات و چهره ها پشت همون میز و نیمکتها موندن و ما رو جا گذاشتن ... دوست دارم با یادآوری برخی خاطرات یادمون بیفته کی بودیم؟ کجاییم؟ داریم چکار میکنیم و به کجا میریم؟ برای همین ... این بار یادی می کنم از چند جای خالی از داستانها و فیلمهای کودکان و نوجوانان از دهه شصت مربوط به میهن خودمون ... ]

.

http://cafeclassic5.ir/thread-262-post-2...l#pid24333

.

.

همانند روال خوبی که خانم کنتس در یاد نمودن از کاربران داشته اند و از مطالب دوستمون " بتمن " به نیکی یاد کرده اند بنده هم بنوبه خود در پستهای ذیل از برخی دوستان کافه یادی میکنم و آنها را به ایشان تقدیم مینمایم . با این  امید که هر جا هستند سالم و سلامت باشند و لحظات زندگی شان مملو از زیبایی و شادی باشد ... در ابتدا پست ذیل تقدیم میشود به خود دوستان حاضر کافه بخصوص  پیرمرد عزیز خانم کنتس و دون دیگو دلاوگا

.

.

.

تکمیل پست [ درج تصاویر و ویدئو از مطالب ]

http://cafeclassic5.ir/showthread.php?ti...7#pid33357

.

.

انیمیشن دنیای کوچک سوزی

.

با نام اصلی Susi's lille verden محصول دانمارک در سال 1973         کارگردان : Hans-Henrik Ley

.

.

.

دنیای سوزی، یک انیمیشن آموزشی برای خردسالان شامل 6 قسمت کوتاه است که بر اساس تصاویری از هانس هنریش لی، Hans-Henrik Ley  و با سبک انیمیشن مقوایی، Cutout animation ساخته شده است - راوی : داوود نماینده -

.

.

.

سوزی دختر سه ساله و کنجکاوی است که تلاش میکند محیط پیرامونش را با کمک حواس خود بشناسد . این انیمیشن درباره زندگی روزمره اوست ... هنگامی که برای سوالهای خود جوابهای خوبی دریافت میکند . هر قسمت از این مجموعه به یکی از حواس سوزی اشاره دارد و شامل بینایی، بویایی، چشایی، شنوایی و لامسه میباشد .

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ویدئو شماره 1

.

.

ویدئو شماره 2

.

.

ویدئو شماره 3

.

.

.

.

kurt steiner

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

[  پست ذیل تقدیم میشود به : خانم لمپرت گرامی 

شاید آنچه ایشان را متمایز از سایرین نمود؛ جدا از شخصیت والا و نوشته های سینمایی بسیار خوبشان که نشان از تبحرشان در این زمینه است؛ ارتباط بسیار خوبشان با سایر کاربران بود . ارتباطی آمیخته با حس احترام، صبر و حوصله و مهربانی و موجب برقراری نوعی نظم و آراستگی و انسجام در انجمن .  آنگونه که بسیار کاربران چه اعضا جوان و چه قدیمی به اعتبار وی در کافه حضور داشتند. گاه که بواسطه مسوولیت شان در کافه خسته از تنش ها میشدند باز هم با حوصله کارشان را انجام میدادند و به خاطر می آورم زمانی را که در پایان یک روز پر مشغله ی انجمن، برایشان کلیپی از موسیقی گذاشتم و ایشان ضمن تشکر اظهار داشتند؛ چقدر طبیعت و آفرینش خداوند زیبا و آرام بخش است و ای کاش جامعه و انسانها نیز در همه رفتار و کارهایشان اینگونه بودند . ]

.

.

یادی از فیلمهای پخش شده تلوزیونی در سالهای دهه شصت :

.

فیلم سینمایی "  مندی "  با نام  اصلی  Mandy   محصول انگلستان در سال 1952

..

.

" مندی "  از فیلمهای زیبا و بیاد ماندنی  پخش شده در سالهای دور تلوزیون است .

.

.

.

داستان دختر بچه ای بنام " مندی  " که والدینش بعد دو سال از تولد او متوجه ناشنوایی فرزندشان میگردند .

کریستین گارلند، مادر مندی اکنون متوجه میشود که یک دختر ناشنوا دارد . او مندی را در یک آموزشگاه ویژه ناشنوایان ثبت نام میکند و مندی اولین تجربه صحبتش با استفاده از بادکنک حاصل می شود . او اکنون قادر است لرزش صدا را بر روی بادکنک احساس نماید و بداند که توانسته  صدا ایجاد کند .

.

هری گارلند همسر کریستین به نزد او و مندی باز می گردد و می خواهد کودک از مدرسه خارج و به مدرسه خصوصی فرستاده شود . اما کریستین به شدت مقاومت می کند .

آموزشها ادامه می یابد و سرانجام موفقیت حاصل می گردد . جایی که مندی میتواند کلمه "ماما" را به زبان آورد . اما پدر، مندی را از مدرسه بیرون و به خانه نزد والدینش می برد . اکنون مندی غمگین است  . در پایان فیلم او به محل بازی کودکان نگاه می کند . بچه ها از او می خواهند تا به آنها ملحق شده و نامش را می پرسند و در آن لحظه برای اولین بار میتواند نام خود را به ربان آورده و خطاب به آنها می گوید " مندی  "

.

 

.

.

.

kurt steiner

(۱۳۹۹/۳/۸ صبح ۰۹:۳۳)Kurt Steiner نوشته شده:  

...

انیمیشن دنیای کوچک سوزی

.

این قطعاتِ نو-یافته از کارتون سوزی واقعاً خاطره‌انگیز بود. یادِ تلاش‌های چندسال پیش خودم افتادم که سعی کرده بودم قطعات باکیفیتی از کارتون "پوکو" را بدست آورم! تلاشی که البته بی‌نتیجه ماند! [یک قسمت از "پوکو" با کیفیتِ کپچر-شده در یوتیوب موجود است]

در زیر، مکاتباتِ مربوطه‌اش را می‌آورم. به نظرم خوب پیش رفته بودم؛ ولی صداقتِ آخرم، کار را خراب کرد! باید آن آخر می‌گفتم که می‌خواهم کارتون را خریداری کنم؛ و نه اینکه فقط برای دیدن و تجدید خاطره می‌خواهمش. دوستان اگر توانستند، مسیر را دوباره طی کنند و حواسشان باشد که آن آخر در چهره‌ی یک خریدار واقعی ظاهر شوند، تا مگر از کارتون "پوکو" هم قطعات باکیفیتی بدست آوریم:

---

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

تشکر فراوان از زحمات دوستمون دون دیگو  دلاوگا برای یافتن گمشده های کودکی

پست ذیل تقدیم میشود به دوستان خوبمون حمید هامون مرد آرام کافه بتمن عزیز و دکتر لکتر

(۱۳۹۴/۱۱/۲ صبح ۰۳:۵۰)BATMAN نوشته شده:  

بهترین و به یادماندنی ترین بازی واکاشی (تیم میوا) مقابل تیم شاهین (سوباسا) بود که با تمام وجودش از دروازه تیمش دفاع کرد

بی درنگ و در یک لحظه دو بار مانع ورود گل به دروازه شد، یکبار مقابل حمله تارو بار دوم هم با تمام توان مقابل سوباسا ایستاد !

(۱۳۹۴/۱۰/۱۶ عصر ۰۴:۰۴)حمید هامون نوشته شده:  

اسطوره ی کارتونی

....

قهرمان وارد می شود : صبرکنین، دروازه بان باید تعویض شه. (در حال رد شدن از کنار کاپیتان) : کاپیتان برو جلو.توپو که گرفتم می فرستم برات.ضربه ی پنالتی را بهترین بازیکن تیم حریف می زند .به یکی از سخت ترین زوایای دروازه.اما قهرمان دست او را خوانده.به همان سمت شیرجه رفته و پنالتی را مهار میکند.کن واکاشی مازو به وعده اش عمل می کند و توپ را برای کاکه رو ارسال می کند.کاکه رو دروازه را باز می کند و تیم به فینال می رود.سوباسا قهرمان کارتون محو تماشاست...

 

 

 ..

... با همه ی اینها، واکاشی مازوی تا قبل از وقت اضافی بازی فینال، محبوبترین شخصیت انیمیشن فوتبالیستها برای من ماند که ماند، هنوز بعد از چند بار تکرار کارتون، ما به عشق اون معرفی معرکه و آن صحنه های فوق العاده، فوتبالیستها را تماشا می کنیم و در خلوت خودمان با واکاشی مازوی نازنینش حال می کنیم.قهرمان فوتبالیستها برای من مازوست که یادش را تا به حال با خودش آورده نه کس دیگر....

با احترام : حمید هامون

یا حق...

برای BATMAN و هانیبال عشق فوتبال و دوستدار کن واکاشی مازو ...

.

.

(۱۳۹۵/۱/۱ عصر ۱۰:۳۶)Memento نوشته شده:  

سال نو با ناتالی

1

9) ناتالی در جوار حضرت پیرمرد!

10) ناتالی در محضر کورت اشتاینر!

.

11) ناتالی و پاپیون

 

.

14) ناتالی و همسرش در کنار seyed

.

.

.

.

.

.

گاه فاصله تا خوشبختی تنها گشودن یک پنجره است  ...

.

سارا کرو از فیلمهای سینمایی کارتونی است که در دهه شصت پخش گردید .

.

.

  و تفییر زندگی همراه یک تلگراف

.

.

موسیقی انیمیشن :

.

.

.

 

kurt steiner

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

(۱۳۹۳/۸/۶ صبح ۱۲:۵۶)سروان رنو نوشته شده:  

اورسن ولز  جهت شرکت در افتتاحیه فیلم اش از ماشین پیاده می شود.

آیا یک متخصص تاکسی در کافه پیدا میشه که بگه روی در تاکسی چی نوشته ؟! 

هر یک مایل 5 سنت ؟! دربستی 20 سنت ؟

.

پی نوشت: بیچاره ولز ! همه عمر فقیر بود. تا اینجا هم با تاکسی اومده !

(۱۳۹۳/۸/۶ صبح ۰۸:۵۱)پرشیا نوشته شده:  

با سلام

نوشته ی روی تاکسی به این معنی است که کرایه ی یک چهارم مایل اول, بیست سنت می شه و به ازای هر یک چهارم مایل اضافی, باید پنج سنت پرداخت بشه؛ چیزی مثل ورودی اولیه ای که در تاکسی مترها درج می شه و بعد در قبال مسافت طی شده ی معین, مقدار مشخصی به کرایه ی تاکسی اضافه می شه.

پست ذیل تقدیم میشود به خانم " پرشیا "  گرامی مترجم

اولین روزهای حضورم در کافه بود و تالار انیمیشن در سکوت و خلوتی .... به  نوشتن پستها ادامه میدادم  . گاه میدیدم مطالب خوانده میشوند و بعد هر  ارسال ذیل شان چند لایک بچشم میخورد .... یکی از آنها مربوط به کاربری بود بنام "پرشیا " . کاربری که مثل بسیاری از اعضا برایم نا آشنا و غریب بود .  اما نوعی تشویق به یک عضو تازه وارد را در لایک چند عضو قدیم انجمن حس میکردم در مقطعی که توجه چندانی به مطالب تالار انیمیشن نمیشد . برای همین در پیامی از لطف این دوستان تشکر کردم و همین چند تشویق ساده باعث ادامه مطالب گردید . خاطرم هست از آنجا که برای مدتی طولانی، روزانه 5 ارسال ثبت میشدند؛ بناچار بازبینی نهایی مطالب به تاخیر و گاه فراموش میشدند و وقتی در ارسال مطلبی ینام "  پَو وَ ، پسر سرخپوست " در یک اشتباه فاحش آنرا پسری از هند ترجمه کردم ؛ خانم پرشیای گرامی در پیام شخصی با فروتنی و ادب  اشتباه ترجمه را یادآور شدند و عنوان نمودند از انجا که سهوا مطلبی از شما به اشتباه درج گردیده  آنرا در پیام خصوصی یاداور و ضمن توضیح درباره واژه indian برایم در ارسالهای انیمیشن آرزوی موفقیت کردند ....  و بواسطه لطف و بزرگواری شون مطلب قبل از بازدید سایرین  تصحیح گردید .  به هر روی هر جا هستند؛ همیشه شاد و همیشه سلامت باشند .........

.

.

موسیقی انیمیشن:

گاهی به آسمان نگاه کن و پرواز را بخاطر آور:

وقتهایی با خودم فکر میکنم فرشتگانی در آسمان هستند که  اهل زمین را ندا میدهند؛ ای اهل دنیا شما برای هدفی والاتر آفریده شده اید و منزلگاه شما مکانی دیگر است . پس در دنیا توشه ای فراهم کنید از زیبایی، از دانش و خرد از محبت و نیکی، از عشق ورزیدن و یاری به دیگران . روزها را به تلاش و کار پردازید و از لطف حضرت حق غافل نباشید .

.

..

مسافر کوچولو در هر سفرش با شخصیتهایی آشنا میشود که در درون خود نقطه ای مبهم و راز آلود دارند .   آدم هایی که تجریبات گوناگون، گاه سخت و دشوار و گاه تلخ را گذرانده اند در مبارزه با گذشته و اکنون در درونشان  مانعی برای عبور دارند . برای باز کردن پنجره به سوی زندگی

در داستانهای این مجموعه گاه از نمونه های ادبی مشهور الهام گرفته شده مانند پیر مرد و دریا یا موبدیک؛ نهنگ سفید.  در این اپیزود، مرد ماهیگیر فرزندش را بواسطه لجاجت، سر سختی و خودخواهی  برای شکار ماهی بزرگ دریا  از دست میدهد و اکنون پرواز دوباره " توبی " پرنده ای که از او مراقبت کرده است برایش الهام بخش زندگی است.

.

.

.

 

kurt steiner

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.l,

(۱۳۹۳/۶/۲۹ صبح ۱۲:۰۴)زینال بندری نوشته شده:  

(۱۳۹۳/۳/۳ عصر ۰۲:۲۸)Kurt Steiner نوشته شده:  

6- یک وسترن زیبا پخش از برنامه هنر هفتم ؟ درباره یک شهر؛ یک بانک و یک کلانتر با جرات و مسوول که درخواست راهزنان برای تسلیم  پولهای بانک به آنها را نمیپذیرد . در حالیکه مردم ، شهر را از ترس ترک کرده اند و کسی حاضر به کمک نیست خود با معاونش یک تنه  آماده رویارویی با گنگسترها میشود  با کمک او پولها را در جای امنی قرار میدهد . برای مبارزه مواضع امنی درست می کند و بعد کلانتر  به تنهایی  با سنگربندی و صحنه چینی آنها را از پای در می آورد . در انتهای فیلم خود درون گاوصندوق بانک میرود  تنها و با ابتکارعمل طوری اسلحه آماده شلیک و دینامیتها  را میچیند که بانک  با ورود راهزنان منفجر میشود . درحالیکه دیگر همه چیز از بین رفته خود زنده و سالم از درون گاوصندوق بیرون می آید

جواب سوال شما که سوال جناب "جان لاک" هم میباشد. فیلم "جدال در شهر" است

Shootout in a One-Dog Town 1974

http://www.imdb.com/title/tt0072154/

پست ذیل تقدیم به دوست خوبمون  " زینال بندری "  ار کاربران با مرام کافه کلاسیک که همیشه نقش مثبتی در کمک به کاربران داشته اند چه در زمینه اطلاعات دوبلاژ فیلم و چه در یافتن نام فیلمهای گمشده  .

.

موسیقی انیمیشن :

داستان اسب تروا و آشیل شکست ناپذیر

.

.

 

kurt steiner

 

پست ذیل تقدیم به دوست خوبمون  " زینال بندری "  ار کاربران با مرام کافه کلاسیک که همیشه نقش مثبتی در کمک به کاربران داشته اند چه در زمینه اطلاعات دوبلاژ فیلم و چه در یافتن نام فیلمهای گمشده  ..

موسیقی انیمیشن :

داستان اسب تروا و آشیل شکست ناپذیر

 

kurt steiner

سلام دوست عزیزم جناب کورت. خوشحالم که فعالیت رو از سر گرفتین و همینطور از مرام و لطف همیشگیتون به بنده.
پست زیبایی بود. ممنونم از محبتتون دوست من. پایدار باشید.

---

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

پست ذیل تقدیم میشود به پاس زحمات و نوشته های بسیار خوب دوستان کافه کلاسیک  " مگی گربه "  ،  " برو بیکر  " و  " منصور "

.

(۱۳۹۳/۱۱/۲۸ صبح ۱۰:۰۹)منصور نوشته شده:  

هوا سرد بود. بارش نیم متر برف روی برف باقیمانده پریروز و روزهای قبل زمستان، اون سال رو از زمستانی تر از سالهای قبل کرده بود. بچه بودم ;  خیلی بچه ! اینکه میگم خیلی بچه علتش این نیست که ادبیات نمیدونم ، نه . سن خودم رو یادم نمیاد . هرچی بود اونقدر کم سن و سال بودم که قدم بزور چند وجب میشد! هوا سرد بود. خیلی سرد . چایی شیرین صبحونه رو که خوردم مادر گفت پاشو منصور. گفتم کجا؟ از گوشه چشم نگاهی بهم انداخت و با چشم غره گفت : مگه دیشب نگفتم من امروز باید برم خرید تو رو میذارم صف نفت؟ خودم نمیرسم وگرنه دلم نمیاد تو این سرما تو رو بیرون ببرم. هزارتا بدبختی دارم چندجا باید برم، شب مهمون داریم، نمیرسم، به پیر به پیغمبر نمیرسم ، میخوام امروز کمک کنی ، میخوام یکی دو ساعتی صف نفت وایسی. بشکه حیاط رو برو نگاه کن، تهش هیچی نمونده ، اگه زبونم لال اول  مهمونی این چراغه وقتی غذا روشه نفتش ته کشید میگی چه خاکی سرم کنم. اون یکی چراغ علاالدین هم که دیگه وامصیبتا. اون خاموش بشه که دیگه یخ میزنیم تو این زوقوم باران زمستان.پاشو مادر پاشو دیر میشه ها. ده دقیقه دیر برسیم صف پیت حلبی ها میره تا ته کوچه ها ، پاشو... لباسهای گرممو بهم پوشوند.شال قشنگی که تابستان از مشهد خریده بود برام رو دور تا دور صورتم پیچید و کلاه سرمه ای لبه دار رو که خودش میگفت کلاه شاخدار! تا بناگوشم کشید پایین و یقه کاپشن کوچیکم رو داد بالا.جوراب پشمی برام بافته بود پام کرد. هیچوقت ازینجور جورابا خوشم نمی اومد. خیس که میشد بوی بدی میداد تو کفش. متنفر بودم ازینجور بوها . دستکشش هم بود. اون زمانا مادرا جفتی میبافتن. هم دستکش هم جوراب. کفشم رو که پوشیدم پریدم تو کوچه و مادر، پشت سرم ...

همه جا برف بود و یخ. برف وسط کوجه ارتفاعش تا نیمه ی دیوار خونه ها بالا رفته بود. کوره راهی کنار دیوار کوچه از کنار دادن برف درست کرده بودن که فقط میشد ازونجا رد شد و از کوچه گذشت. برف حیاطا و پشت بوما رو مردم میریختن تو کوچه و همین باعث میشد برف کوچه ها اندازه یه کوه بشه طوریکه براحتی میشد از بوم هرخونه پرید وسط کوچه روی برفها . فاصله ای نبود از پشت بام تا ارتفاع برف وسط کوچه. البته پریدنت دست خودت بود و درومدنت دست خدا چون اگه هوا خوب بود و برف، نرم ، تا سر فرو میرفتی داخل برف .توی حیاط خونه ، گاهی از زیر کوهی از برف، تونل میزدم و برای خودم خونه درست میکردم. در یک فیلم قطبی دیده بودم که اسکیموها برای محکم کردن خونه هاشون که از برف می ساختن کار جالبی میکردن; با گرم کردن داخل آلونکشون، برف سطح داخلی رو تا اندازه ای ذوب میکردن و وقتی سردش میکردن برف آب شده سطح ، یخ میزد و دیواری در داخل آلونک تشکیل میداد که توپ هم نمیتونست خرابش کنه. من هم همین کارو میکردم. چراغ نفتی رو میبردم داخل خونه خودم و ... اونقدر محکم میشد که اگه مادرم هم میرفت روش ریزش نمیکرد... اونقدر محکم میشد که اگر پدر میخواست روزی این برفها رو بریزه تو کوچه ، پاروی چوبی که چی بگم ، بیل هم جواب نمیداد و باید کلنگ می آورد برای خرد کردن برف و یخ ، و بعدش غرغر بود و نقشه های شیطانی منصور که : آخه این وضعشه بچه ! ... راهمو کشیدم و از کنار نعش پرنده ها گذشتم. در سرمای بیشتر از 20 درجه زیر صفر ، برف یخ زده زیر پات صدای خاصی میده. صدای جیرجیر خاصی ازش درمیاد که نشون میده هوا واقعا سرده ، واقعا سرد ... صدای جیرجیر کفشهای کوچیکم سکوت کوچه خلوت رو در تاریک روشن هوا می شکست...

همه جا برف بود و سرما... مادر از پشت سر می اومد و من جلوتر . نَفَس هام که از کناره های بینی و شال میزد بیرون بخار میشد و این بخار روی پلکهام یخ میزد. به همین سرعت! مجبور بودم دائم با آستینم یخهای پلکمو پاک کنم که بتونم از زیر اونهمه شال و کلاه راهمو پیدا کنم  ... سرما ، سرمای فقیرکُشی بود! کنار یه درخت چندتا کلاغ و گنجشک رو دیدم که روی برف، مثل سنگ ،درحالیکه پاهاشون رو به آسمون بود یخ زده و مرده بودن. معلوم بود از شدت سرما از درخت افتاده بودن.دلم خیلی سوخت. عاشق حیوانات بودم. الانشم هستم. وایسادم و نگاشون کردم. اشک در چشمام حلقه زد و درجا یخ زد. پاکش کردم. مادر نهیب زد : منصور واینسا . برو ... خیلی سرده... برو ...  (همون شب اخبار اعلام کرد : امروز همدان با 44 درجه زیر صفر سردترین شهر ایران بود. و من ، اونروز ، این سرما رو با تمام وجود حس کرده بودم. این رکورد فکر نمیکنم بعد از انقلاب هنوز هم شکسته شده باشه... چشمام موقع اخبار ناخوداگاه بسمت پنجره اتاق رفت... شیشه یخ زده بود. شیشه یخی که میگفتن همین بود. شیشه سفید شفاف ،با نقشهای گاه منظم و گاه نامنظم طوری شده بود که اون سمتش حتی در روشن ترین روزها هم دیده نمیشد شب که جای خود داشت. شیشه اینوری که نزدیک بخاری نفتی بود علاوه بر یخی شدن، یخ هم زده بود. قالبهای یخ که مثل قندیل، ته هر شبکه شیشه، ازبخار آب روش یخ زده بود گاهی آدمو میترسوند... یادمه وقتی اون شب به پدر گفتم : بابا ازین سردتر هم میشه؟ لبخندی زد و گفت بله من سردتر ازین هم دیدم . سال 42 آب رو کرسی یخ زده بود! ... )

اونروز 4 ساعت تو صف نفت بودم. مادر دو تا پیت 20 لیتری گذاشت تو صف پیت ها. صف پیتها نزدیک ظهر ، ازین کوچه رد میشد و سر از کوچه بغلی درمی آورد. کنار هر چندتا پیت ،یکی وایساده بود .آدمها کنار پیتها تو صف بودن. شاید دل پیتها به حضور آدمها گرم بود و شاید ، دل آدما به همین پیتها. گاهی آدما عوض میشدن. مادر میرفت پدر می اومد ، پسر کوچیک میرفت برادر بزرگتر می اومد .نوبت پر کردنشون خیلی دیر میرسید. هم از کُندی نفتی ها و هم از بلند بالایی صف ها... میگن اگه به کسی که 2 دقیقه س منتظره بگن چند وقته انتظار میکشی ، میگه 5 دقیقه! و اگه از کسی که 5 دقیقه س منتظره همین سوالو بکنن ، میگه 12 دقیقه! دیگه شما حساب کن که در اون سوز و گداز هوا و خشم طبیعت ، 4 ساعت بر من چند روز گذشت !... ظهر پدر رو از دور دیدم که از سرکار یک ضرب اومده بود جای منو بگیره. با دیدنش پاهای یخ زدم جون گرفت و سمتش دوئیدم. اشک در چشمام حلقه زد... خسته شدم باباجون . سردمه. گفت الهی من قربونت بشم. بوسم کرد . برو خونه من اینجام. برو ناهارتو بخور و استراحت کن. برو عزیزم... پاهام جون گرفت و مثل اسیری که از زندان فرار میکنه مثل تیری که از چله کمون درمیره بسمت خونه دوئیدم ... حتی یادم رفته بود خداحافظی کنم... یک نفس تا خونه... دم در خونه، پام لغزید و محکم زمین خوردم ...صدای گریه م مادرو کشوند بیرون... منصور ! بمیرم الهی... پات زخمی شده؟ اشک در چشمان هردوتامون حلقه زوده بود... حتی کلاغها هم نبودن که شاهد خستگی تن و اشک چشمام باشن... چه روز سردی! ... چه روز سختی! ...

.

(۱۳۹۳/۱۱/۲۲ عصر ۰۶:۰۳)برو بیکر نوشته شده:  

شَب بود

ماه پُشتِ اَبر بود

من و برادر و خواهرهایم از پشت پنجره به آسمان نگاه می کردیم

برف می بارید و ما همه خوشحال از آنکه فردا شاید مدرسه ها تعطیل شود.

صبح طبق معمول هر روزه مادر همه را از خواب بیدار کرد و همه گوش به رادیو بودیم.

صبحانه زمان ما نان و پنیر و چای شیرین بود، صدای هم زدن قاشق در استکان چای ، زیباترین سمفونی دورانی بود که همه اعضای خانواده بدور هم جمع بودند.

تقویم تاریخ ..... و بعد برنامه کودک و نوجوان رادیو قبل از ساعت هفت صبح ، تکرار روزمره گی من و همنسلان من بود.......  بابا ابر تند ترش کن   تند تر و تند ترش کن و سرودهای کودکانه انقلابی .....  به به چه حرف خوبی ، آنشب امام ما گفت - حرفی که خواب دشمن ، از آن سخن بر آشفت

اینها آغاز یک صبح با نشاط برای رفتن به مدرسه بود اما آنروز صبح هنوز رادیو هیچ اطلاعیه ای را از سوی آموزش و پرورش نخواند که نخواند .....

دستکشها را دست کردم و کلاهی که تمام سر را بجز چشمها و دهان را می پوشاند. به مدرسه رسیدم. یادش بخیر ، روزهای برفی از سر صف  ایستادن و قرآن و دعا خبری نبود، یکراست می رفتیم سر کلاس و بخاری نفتی قطره ای که همه بچه ها تا از راه می رسیدند حلقه می زدند دورش.

هنوز نیم ساعت از شروع کلاس نگذشته بود ، سرو صداهای تویه راهرو نوید یک خبر خوش را می داد ،ناظم درب کلاس را زد : دانش آموزان وسایل خود را جمع کنند و آروم برن خونه .... وای که چه لذتی داشت ، آموزش و پرورش بالاخره تسلیم شده بود و با یک تاخیری یکساعته مدارس را تعطیل کرده بود و ما تو دلمون می گفتیم خوش به حال بعدازظهریها که اصلا مدرسه نمی یان.

زیباترین خاطرات آن سالها موقع بازگشت بود. در حالیکه از کوچه می گذشتیم یکی بچه ها یواشکی می رفت سمت یکی از درختها و با زدن یک لگد محکم همه بچه ها را وادار به دویدن و فرار از زیر درخت می کرد.

یادش بخیر وقتی می رسیدیم خونه همه اعضای خانواده آماده بودند برای رفتن به پشت بام و عملی لذت بخش بنام پارو کردن برفهای پشت بام.

همیشه از از وسط پشت بام بین من و برادرم و سایر اعضای خانواده مرز بندی می کردیم. برفهای انتهای پشت بام را هم ابتدا یک نایلون بزرگ  پهن می کردیم کف پشت بام و برفها را با پارو می ریختیم روی آن و بعد دو ، سه نفری می کشیدیم تا می رسیدیم لب پشت بام و همه رو می ریختیم توی کوچه.

برف همچنان در حال باریدن است و کار پارو کردن به اتمام رسیده است. من و خواهرم خوشحال از اتمام کار به کوچه می رویم. برفهای پارو شده درست مانند یک تپه خاک کوچک توی کوچه خودنمایی می کرد و ما سرمست از پیچیدگیهای زندگی آینده می رفتیم نوک قله اون تپه و یک پیست کوچک برای سرسره بازی درست می کردیم.

دیری نمی گذشت که بقیه بچه های همسایه هم به ما می پیوستند و شادی وصف ناپذیری وجود همه را فرا می گرفت.

غروب پدر از سر کار آمد. برف همچنان در حال باریدن بود. نزدیکیهای غروب دوباره همه جمع شدیم و رفتیم بالای پشت بام و دوباره برفهای پشت بام را پارو کردیم. کاری که هیچوقت از انجامش خسته نمی شدیم. تازه گاهی اینقدر لذت بخش بود که به کمک همسایه بغلی هم می رفتیم و در پارو کردن برفها کمک می کردیم.

اونروزها همه بفکر هم بودند. شب همه دور هم و در یک اتاق جمع بودیم. رادیو اعلام کرد اداره آموزش و پرورش شهرستان کرج طی اطلاعیه اعلام نمود تمام مدارس این شهرستان بدلیل بارش برف فردا تعطیل می باشد.

از اون سالها سی ساله که میگذره. اینها زیباترین خاطرات من از اون دورانه. براستی بچه های امروزی سی سال دیگه از چه چیز این روزها بعنوان خاطره یاد خواهند کرد؟ اونروزها ما از امکانات ناچیزی برخوردار بودیم. خیلی چیزها دلمون می خواست داشته باشیم اما شرایط اقتصادیمون اجازه نمی داد.

اما درسته که چیزی نداشتیم و آرزوی خیلی چیزها رو داشتیم. در عوض چیزی داشتیم که اینروزها خیلیها ندارند. دلِ خوش. امروز به لطف خدا احساس می کنم همه چیز دارم، حتی خیلی بیشتر از انتظاراتم ، اما چیزی که اونروزها همه داشتیم رو ندارم ، دلِ خوش. و تنها چیزی که امروز باعث می شود موجب فخر فروختن همنسلان من گردد خاطرات زیبایی است که بچه های امروز در آینده از آن محروم خواهند بود.

بروبیکر - بهمن ماه سال 1363 - کلاس سوم راهنمایی

.

(۱۳۹۳/۱۰/۱۰ عصر ۰۵:۰۱)مگی گربه نوشته شده:  

(۱۳۹۳/۱۰/۹ عصر ۰۷:۴۹)برو بیکر نوشته شده:  

زوج بریک و مگی در فیلم گربه روی شیروانی داغ

بازیگران اصلی: پل نیومن و الیزابت تایلور

مقدمه: بیش از سه روز می باشد که مشغول تهیه این پست هستم. شب گذشته برای تکمیل نوشته هایم از کاربر دوست داشتنی کافه ، مگی گربه عزیز خواهش نمودم تا در تکمیل این پست بنده را کمک نمایند و خلاصه ای از برداشتهای خود را از شخصیت مگی برایم بنویسند. ایشان نیز قبول زحمت نمودند و برداشت خود را مفصلا توضیح دادند. بدور از ادب بود اگر می خواستم زحمات ایشان را در لابلای پست خود از زبان خود بنویسم. بنابر این امیدوارم ایشان قبول زحمت نمایند تا مراتب را از دیدگاه خود در همین جستار و بنام خود ادامه دهند.

با سپاس فراوان از جناب بروبیکر عزیز برای این تاپیک ناب سینمایی و مطالب همیشه جامع و ارزشمندشان...

داستان تکراری اختلافات خانواده ای ثروتمند بر سر ارث و میراث، دیگر سالهاست که کهنه و نخ نما شده ولی پیچیدگی درام مشهور تنسی ویلیامز هنوز هم جذابیت های خود را دارد. اقتباس سینمایی صورت گرفته از این اثر، فیلمی متوسط ولی مطرح در زمان خودش بوده است اما با این حال به لطف بازی های جذاب و روان دو ستاره اسطوره ای و محبوب سینمای کلاسیک (پل نیومن و الیزابت تیلور) و صد البته برای ما ایرانی ها با دوبلۀ زیبایش، سبب می شود که این زوج در حافظۀ سینمایی مان ثبت شود... البته در بین فیلم هایی در این رده، گربه روی شیروانی داغ محبوبت خاص خود را دارد و فیلمی ساده و صمیمی است اما جدا از نقد فیلم که در این جستار نمی گند، اگر بخواهیم تحلیلی از شخصیت پردازی داشته باشیم، باید گفت که مگی در حد و اندازه دیگر قهرمانان زن نمایشنامه های ویلیامز از جمله بلانش در اتوبوسی به نام هوس، آماندا در باغ وحش شیشه ای و یا کاترین در ناگهان تابستان گذشته نیست و تنها چیزی که از کاراکتر مگی برای من می تواند جالب باشد این است که شخصیت دوگانه ای دارد و تا نیمه های فیلم تا حدی هدف او دقیقاً برای تماشاگر به وضوح مشخص نمی شود که آیا او زنی زیبا و جذاب است که می کوشد با دلربایی هایش توجه شوهر الکلی اش را به خود جلب کند و خاکستر عشق از دست رفته شان را دوباره بیدار کند؟ یا اینکه زنی طماع است که چون در نوجوانی طعم تلخ فقر را چشیده حالا به هر قیمت می خواهد صاحب مال و مکنت شود و در این راه از هیچ تلاشی هم فروگذار نیست؟ تا جایی که حتی بدش نمی آید از پدرشوهر خود نیز دلربایی کند تا به مقاصد خود برای رسدن به میراث و نقش برآب کردن نقشه های گوپر و  هم به این طریق نوعی رقابت عشقی ناگفته ای بین پدر و پسر (پدربزرگ و بریک) ایجاد کند... به همین خاطر مگی شخصیتی به شدت مادی و خاکستری (و تا حدی در ابتدا منفی به خاطر اتهام خیانت) دارد و این تنها امتیاز اوست که از ورطۀ کلیشه شدن نجاتش می یابد؛ البته عنوان عجیب فیلم که استعاره ای است از موقغیت او و همچنین لقب گربه برای او، می تواند تمام کننده این شخصیت باشد و در عین حال نوعی ابهام را برانگیزد. مگی مثل گربه ای هست که پاهایش روی شیروانی داغ است و نه می تواند بماند و نه می تواند بپرد و این نوسان با صدای پر رمز و راز ژاله کاظمی اوج می گیرد و مگی را در کانون توجه مخاطب قرار می دهد. حقیقتاً هنرنمایی کاظمی از بازی تیلور فراتر است؛ او با تغییرهای مکرر لحنش گاهی اغواگری و ترحم را همزمان برمی انگیزد...

جایی از فیلم پدربزرگ (با بازی برل آیوز) دربارۀ مگی می گوید: می دونم، توی بدن این زن زندگی وجود داره... و شاید علت تحسین مگی توسط برای پدربزرگ این باشد که در آن خانۀ سرد و یخ زده که حتی سروصدای گوشخراش بچه های قد و نیم قد گوپر و می هم نمی تواند گرمابخش باشد و در بین انسان هایی خنثی که عاطفه ای خشک و خالی هم از خود بروز نمی دهند، تنها این مگی است که خود را به آب و آتش می زد تا نیازهای مادی و معنوی اش (ثروت و عشق) را به دست آورد که در نهایت پیروز هم می شود...

بریک قهرمان فوتبال به آخر خط رسیده، الکلی با وجودی پر نفرت به دنیای بیرونش که حالا برایش پوچ و بی معنا شده می نگرد و انزوا، انفعال و بی تحرکی او در مقابل شور و پویایی مگی پارادکسی جذاب می سازد. بریک با ترکیب بازی پل نیومن و صدای چنگیز جلیلوند آن قدر تلخ و سنگین است که اجازۀ هرگونه ترحم و دلسوزی را از مخاطب سلب می کند و تنها در آن صحنۀ رویارویی پدر و پسر است که طغیان می کند و عقده های سرکوب شدۀ گذشته اش چون زخمی چرکین سر باز می کند و بغض شکنندۀ جلیلوند از ورای چهرۀ سرد و سنگی بریک  طنین انداز می شود...

دوبله فیلم خود حکایتی دیگر است و به واقع سخت و بیهوده است که بخواهیم شخصیت ها را از صداهای دوبله فارسی اش تفکیک کنیم...

چنگیز جلیلوند که همواره این فیلم را یکی از خاطره انگیزترین کارهای دوبله اش می داند، گفته: «من و گروه انتخابی برای دوبله، ابتدا یکی دو بار فیلم را تماشا کردیم، بعد مانند تمرین های روخوانی فیلم ها یا تئاتر، یک چنین جلسه ای گذاشتیم و دیالوگ ها را از اول تا آخر تمرین کردیم، بعد پای میکروفن نشستیم. در همان جلسۀ روخوانی هم تلاش زیادی کردیم که محاوره ها را تا حد امکان روان و سلیس کنیم. دوبله که تمام شد، انگار همه چیز را حفظ بودیم. من به ژاله گفتم، کاش امکانی وجود داشت و ما این نمایش را روی صحنه اجرا می کردیم...» (ماهنامۀ فیلم، کتاب سال سینمای ایران (ویژه دوبله به فارسی)، اسفند 1384، ص 154)

________________________________________________________________________________​________________________________________

پی نوشت: شاید عنوان کردن این مطلب در اینجا درست نباشد که طبعاً انتخاب اکثر کاربران برای نام کاربری از میان شخصیت های مورد علاقه شان صورت می گیرد اما در این خصوص برای من اینگونه نشد و اگر بنا بود از میان شخصیت های محبوبم یکی را انتخاب کنم، مگی به مخیله ام هم راه پیدا نمی کرد... من علاقه ای به شخصیت مگی ندارم و حتی الیزابت تیلور هم چندان بازیگر محبوب ام نبوده! (البته بازی پرقدرت او در «چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟» فراموش نشدنی است...) اما علت انتخاب این نام برای من در یک کلام ژاله کاظمی بود در آن سالها که تازه علاقمند جدی و پیگیر هنر دوبله و صدهای ماندگار شده بودم و خوب به خاطر دارم اولین بار که این فیلم را دیدم، صدای اثیری و طین انداز خانم کاظمی مرا به شدت به تسخیر خود درآورد و هنوز هم که هنوز است دیالوگهایش با صدای او در گوشم است و این فیلم متوسط و کلیشه ای را تنها به عشق دوبله اش بارها تماشا کرده ام و با علم به این که انتخاب اسامی زنانه برای کاربر مرد و یا بالعکس چندان معقول نیست، این نام را انتخاب کردم که اتفاقاً از این بابت قدری معذب هم بوده ام و حتی قصد تغییر نام هم داشتم ولی به احترام دوستانی که از همان دوران اولیۀ حضورم از این نام استقبال کردند و پزیرایم شدند، از تغییر نام کاربری منصرف شدم.... ارادتمند شما

.

.

.

" صبح بخیر خانم داو "  از فیلمهای خاطره انگیز پخش شده از تلوزیون در سالهای ابتدایی دهه شصت میباشد .

.

.

با نام اصلی GOOD MORNING, MISS DOVE  محصول آمریکا در سال 1954

.

.

سکانسی که دکتر توماس بیکر متوجه وخامت حال شده و در مقابل سر سختی او  میگوید : نه هفته بعد و نه فردا .. همین الان خانم داو  ( جهت بستری در یمارستان } 

. ن

.

.

در این فیلم بیاد ماندنی که داستان و قصه فیلم در فضای آرام بخش و زیبای شهری کوچک بتصویر کشیده میشود؛ بر اهمیت نقش تعلیم و تربیت در زندگی افراد جامعه تاکید شده است . شروع فیلم از یک صبح زیبا و دل انگیز در شهری آرام و خلوت آغار میشود جایی که مثل همیشه درست سروقت، خانم " داو "  در حال رفتن به مدرسه ابتدایی شهر است و به صف کودکان کلاس که فرزندان شاگردان سابقش هستند صبح بخیر میگوید .

.

.

حین درس دادن، هنگامی که دردی جانکاه را در ستون فقرات خود احساس میکند؛ شاگرد خود " دیوید "  که مشغول نوشتن جریمه تکلیف است را به سراغ پدر وی می فرستد تا اطلاع دهد که بیمار است . سپس به آرامی سر بر روی دستان خود گذاشته و خاطراتش را به یاد میآورد .

.

.

او روزی را بخاطر میاورد که پدرش درگذشت و زندگی اش برای همیشه تغییر نمود . جاییکه متوجه میشود، پدرش که رئیس بانک بوده است، مبلغ زیادی " وام "  اخذ و اکنون خانه آنها در معرض رهن قرار گرفته است . دختر جوان به آقای " پورتر " رئیس جدید بانک قول میدهد که با شغل معلمی خود، بدهی ها را بازپرداخت نماید .

.

.

بزودی خبر بستری شدن خانم " داو " در شهر پیچیده و شاگردان سابقش به ملاقات او می آیند و در اینجاست که در ذهن معلم خاطرات دانش آموزانش تداعی میشود . او بیاد میاورد چگونه به  " موریس "  کودکی که از لهستان به شهر آمده بود و توانایی صحبت نداشت؛ زبان انگلیسی می آموزد و بعدها که او به نمایشنامه نویسی موفق تبدیل میشود؛ این معلم مهربان برای دیدن اولین نمایش اش به نیویورک سفر میکند .

.

دکتر بیکر به خانم " داو " اطلاع می دهد که برای معالجه بیماری اش باید عمل جراحی صورت گرفته و در این حال آقای " پورتر " پیشنهاد می کند که عمل خانم  "داو " توسط جراحی ماهر در یک شهر دور انجام شود . اما معلم اصرار میکند که دکتر بیکر خود این عمل جراحی را انجام دهد .

در روز عمل جراحی، کلاس ها تعطیل و مردم شهر برای گرفتن خبری از سلامت خانم " داو " در خارج از بیمارستان منتظر می مانند . وقتی معلم بیدار می شود؛ دکتر بیکر به او می گوید که این عمل موفقیت آمیز بوده و همه چی بخوبی صورت گرفته است.

فیلم " صبح بخیر خانم داو " فیلمی زیبا و باشکوه است . او معلمی است که با نظم و انضباط و رویکردی منطقی و عاقلانه در مورد چالش های روزمره زندگی، کلاس خود را اداره می کند و شاگردانش را تعلیم میدهد و از نظر ساکنان شهر و دانش آموزان سابقش او به عنوان مظهر نجابت و خرد شناخته می شود .

.

.

 

kurt steiner

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.l,

.

 

kurt steiner

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

.

(۱۳۹۳/۱۰/۱۶ صبح ۰۵:۰۸)فرانکنشتاین نوشته شده:  

.

.

تقدیم به دوستمون " فرانکشتاین "  هنرمند و طراح پوسترهای فیلم در کافه کلاسیک با قلبی آکنده از مهربانی و سخاوت... خاطرم هست، وقتی پوستر این فیلم رو در تاپیکشون ارسال کردند با نام " عقاب فرود آمده است " که ترجمه دقیق از رمان جک هیگنس میباشد؛ از آنجا که پخش تلوزیونی در سالهای ابتدایی دهه شصت و هم در نوار بزرگ ویدئوی فیلم رو دیده بودم، براشون عنوان کردم؛ بر خلاف ترجمه و عنوان رمان که در واقع بر اساس نام رمز عملیات بوده است؛ در ایران نام فیلم گویا بر گرفته و اشاره از فرود چتربازان آلمانی دارد و با نام " عقابها فرود می آیند " عرضه شده و چون نام ها هم بعد سالیان دراز جنبه نوستالژیک پیدا کردند؛ ایشون با لطفشون پوستر رو تصحیح نمودند . به هر ترتیب ان شاا.. هرجا هستند، سلامت و موفق باشند ..

.

.

 

.

موسیقی و لریک انیمیشن :

.

.

" تی تایم و کلودیا " یک مجموعه کارتونی خاطره انگیز برای خردسالان ساخت بریتانیاست که در دهه هفتاد از برنامه کودکان سیما پخش گردید .

.

.

با نام اصلی Teetime & Claudia   محصول انگلستان در سال 1983

.

.

داستان آن درباره شرح ماجراهای روزمره و طنز سگی دوست داشتنی اما کُند بنام " تی تایم " و گربه ای با هوش بنام " کلودیا " همراه با برخی حیوانات خانگی است که در خانه ییلاقی صاحب خانه شان زندگی و در رقابت برای جلب توجه او هستند . گوینده کاراکتر کلودیا خانم  ژیلا اشکان   _ صدای بزرگسالی هاتسوکو دخترخوانده اوشین در مجموعه سالهای دور از خانه _ و صداپیشه کاراکتر  " تی تایم بگمانم " مرحوم بیژن علیمحمدی بودند .

.

.

.

.

 

kurt steiner

.

 

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

.

(۱۳۹۴/۱۲/۲ عصر ۱۱:۴۷)آمادئوس نوشته شده:  

امروز به یاد یکی از نمایشنامه های هنریک ایبسن، نمایشنامه نویس بزرگ نروژی و پدر تئاتر مدرن، با عنوان دشمن مردم (یا: دشمن ملت) افتادم. ایبسن زمانی شروع به نوشتن نمایشنامه هایش کرد که نروژ هنوز استقلال خود را به دست نیاورده بود و تحت سلطۀ سوئد قرار داشت. زبان نروژی جز تعدادی متون کهن، ادبیات چندانی عرضه نکرده بود و حرفی برای گفتن نداشت. ایبسن بود که با نمایشنامه هایش به این زبان اهمیت داد. چنان اهمیتی که جیمز جویس صرفاً به دلیل علاقه اش به آثار ایبسن شروع کرد به یادگرفتنِ زبان نروژی و جرج برنارد شای ایرلندی نیز از اولین مریدان ایبسن در بریتانیا بود که به معرفی آثار وی پرداخت. شا حتی کتابی نوشت با عنوان جوهرۀ ایبسنیسم The quintessence of Ibsenism که به عقیدۀ تئاترشناسان امروزی، تا مدتها عامل گمراهی خوانندگان و عدم درک صحیح ایبسن بود.

ایبسن پس از نوشتنِ نمایشنامه هایی با موضوع داستانهای قدیمی نروژی، در دورۀ دومِ نویسندگی خود که اغلبِ آن در ایتالیا سپری شد، نمایشنامه های فراموش نشدنی و بزرگی خلق کرد. نمایشنامه هایی مانند دشمن مردم، هدا گابلر، مرغابی وحشی، روسمرسهولم، جان گابریل بورکمن، اشباح، ستون های جامعه و...

دشمن مردم ماجرای پزشکی است در شهری با چشمه های آب معدنی آلوده که برای سلامت گردشگران مضر است. پزشک به این موضوع پی میبرد و آن را با مسئولان و شهردار که از قضا برادرش است، در میان میگذارد. اما از آنجایی که این چشمه ها منبع اصلی درآمد شهر است کسی به حرفش توجهی نمی کند و  مردم حتی در برابر اصرار و ابرام او، عناد و دشمنی پیشه می کنند، خانه اش را سنگباران و خودش و خانواده اش را طرد  میکنند.

...

.

(۱۳۹۵/۱/۲ صبح ۱۲:۲۴)آمادئوس نوشته شده:  

یکی از استادان دانشگاه که در سوربن ادبیات خوانده بود می گفت که استادش، جلسۀ اول به شاگردان گفته است هر کسی ایلیاد و اودیسه و انجیل را نخوانده است برود آنها را بخواند و بعد سر کلاس حاضر شود.

این سه کتاب آنقدر مهمند که اگر کسی آنها را نخوانده باشد بی شک اغلب آثار ادبی غرب را به خوبی درک نخواهد. و مترجمی که وظیفه دارد اثری غربی را به فارسی برگرداند، نیازمند است با این آثار آشنا باشد.

در فیلم سه پدرخوانده با بازی جان وِین، مرد جوانی که زخمی است  در حالی که بچه ای را در آغوش گرفته است به جان وین میگوید:

سه دانشمند برای دیدن طفل به شرق رفتند؛ سه دانشمند. من یکی از اونهام.

There was three wise men come from the East, wasn't there?

Three wise men, I'm one of them.

و چند ثانیه بعد جان وین می گوید: پیت، راه نیو جروزالم از کدوم طرفه؟

Alright Pete, which way's Jerusalem?

*********************************************************

اگر کسی به دوبله دقت کند متوجه می شود که حرفهای آنها بی ربط است. در دیالوگهای مرد جوان منظور از « سه دانشمند» ( سه مرد خردمند/عاقل/فرزانه) همان سه مُغی است که به دیدن مسیح نوزاد رفتند ( در ضمن آن سه نفر از شرق آمدند). و در دیالوگ جان وین جروزالم همان اورشلیم است.

 ...

.

تقدیم به دوست خوبمون " آمادئوس " مترجمی قابل با احاطه بر ادبیات فارسی  ....

 

.

 انیمیشن کوتوله کثیف 

.

.

با نام اصلی El Enanito Sucio  محصول کوبا در سال 1975

.

.

" کوتوله کثیف " یک انیمیشن کوتاه از هنرمند کوبایی " Juan Padrón " است که از آثار پخش شده او در کشورمان " الپیدیو والدس " میباشد .

.

.

کودکان در زمین کمپ گرد هم نشسته اند و در حال گوش دادن به قصه ای هستند که یکی از دانش آموزان در حال نقل کردن است ..  قصه " وروجک کثیف "

.

.

او یک " وروجک " است که وقتی وارد باغ میشود؛ همه چیزهای اطراف را با گل و لای کثیف میکند . مانند گلها و درختان، سگ، دختربچه و عروسکها ... تا زمانیکه سر انجام بعد از تعقیب و گریز گرفتار شده و با آب شسته و تمیز میگردد ...

.

.

وقتی ظاهر جدیدش را میبیند؛ تصمیم میگیرد در باغ مانده و از گلها و درختان مراقبت کند و همه جا را با رنگهای زیبا نقاشی کند .

.

.

و این یک داستان خوب برای ترغیب بچه ها برای نظافت است .

.

.

.

.

.

.

.

 

kurt steiner

.

 

(۱۳۹۹/۳/۱۸ عصر ۱۲:۳۷)Kurt Steiner نوشته شده:  

...." کوتوله کثیف " یک انیمیشن کوتاه از هنرمند کوبایی " Juan Padrón " است که از آثار پخش شده او در کشورمان " الپیدیو والدس " میباشد ... .

دست‌مریزاد "کورت اشتاینر" گرامی؛ عالی بود! از این کارتون، خاطره داشتم! با توضیحات شما، نام "خوان پادرن" را در کتاب "یکصدسال سینمای انیمیشن" بازیافتم. برایم جالب بود که کارتون سینمایی "الپیدیو والدس" (از نوستالژی‌های کودکی-ام) هم از ساخته‌های همین آفریننده‌ی "کوتوله کثیف" بوده است! توضیحاتی درباره‌ی این هنرمند و آثارش در کتاب بود که عکس گرفتم و به پیوست تقدیم می‌دارم:

---

این تصاویر و فیلم‌ها را هم از "خوان پادرُن" مرحوم (همین امسال فوت شده)
و البته "الپیدیو والدِس" در اینستاگرام یافتم

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

(۱۳۹۴/۴/۲۵ صبح ۰۳:۰۶)Memento نوشته شده:  

چند وقتی است اثری از شرلوک عزیز در کافه نیست.

احتمالا درگیر حل مسئله جنایی هستند و خودشون رو تو ی اطاق حبس کردند.

اگر کسی می دونه سر آرتور کجاست بش بگه چند تا اپیزود جدید براش بنویسند.

بدون حضور ایشون محله چینی ها بسیار سوت و کور است.

بارها پست های ایشان در تاپیک پیکارجوی "درخواست راهنمايي در مورد نام فيلم" برای بنده راهگشا بوده است.

 ...

.

.

تقدیم به دوستمون  " شرلوک "  :

مدتهاست که هربار از خیابان بیکر عبور میکنم؛ از دور چراغهای اتاق شرلوک رو خاموش میبینم . با خودم میگم؛ شاید شرلوک الان سوار بر ترن همراه با دکتر واتسون به سفر رفته و مشغول حل یک معماست . به هر حال من که هرچی دست نوشته های دکتر واتسون رو خوندم؛ آخر نفهمیدم شرلوک چطور عنوان فیلمها رو پیدا میکرد و برام حل معمای فیلمها از شرلوک جالب و شگفت انگیز بود . ان شاا.. هرجا هستند شاد و سلامت باشند و بدونند دوستانشون درکافه به یادشون هستند .

.

.

.

.

.

سریال تلوزیونی " قاصدک "

.

.

با نام اصلی Löwenzahn  محصول آلمان در سال 1981

.

.

" قاصدک "  یک سریال تلوزیونی آموزشی آمیخته یا طنز و انیمیشن برای کودکان است که در دهه هقتاد از برنامه کودک سیما پخش گردید . شخصیت اصلی فیلم " پیتر لوستیگ " است که برای مدت طولانی اجرای اپیزودهای این برنامه را بر عهده داشت .

.

.

او در اتومبیل خود که اکنون آنرا به کاروان تبدیل نموده است؛ زندگی می کند و از آنجا به سفرهای اکتشافی و گاه خیالی می رود و به تماشاگران کودک خود ارتباط بین طبیعت، محیط و فناوری را توضیح می دهد .

.

.

هر قسمت 30 دقیقه ای از این مجموعه به یک یا چند موضوع جداگانه اختصاص داده شده است و چگونگی عملکرد امور روزمره تا سیستم های پیچیده را شرح میدهد و طیف گسترده ای از موضوعات از فن آوری و صنعت گرفته تا خدماتی مانند پست را شامل میشود .

.

.

.
این سریال نه تنها کودکان در هر سنی را به خود جلب کرده است، بلکه با وفادار ماندن به قالب؛ مخاطبان بزرگسال نیز که خود زمانی در کودکی این برنامه را دیده اند؛ همراه فرزندان خود، آنرا تماشا مینمایند ...

.

.

.

.

 

.

.

.

.

 

kurt steiner

.

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

..

(۱۳۹۳/۱۰/۱۲ صبح ۱۰:۰۴)ترینیتی نوشته شده:  

حقیقتش من همیشه کارتون (کارتون اصیل و دستی نه ازین کامپیوتریای زیراکسی بی بته!) رو به نمایشای عروسکی و خمیری و لاستیکی و چوبی و سه بعدی و اینها ترجیح دادم، اما همونطور که تو هر قانونی تبصره ای هست، تو هر اصلی هم استثنائاتی وجود داره. مثلا سریال عروسکی «افسانه ی سه برادر» یا انیمیشن استاب موشنی «پر قو» (که درستش «پرهای درنا» ست) جزو بهترین و جذاب ترین و خواستنی ترین برنامه های بچگی من بوده و هست و حتی اگه قرار به انتخاب باشه شاید بتونم اینا رو یه رج بالاتر از کارتونای خدایی مثل سیندرلا، رابین هود ، سندباد و تن تن قرار بدم.

حالا که خوب فکرشو میکنم میبینم چیزی که باعث میشد ما یه کارتون یا انیمیشن عروسکی یا کلا هر برنامه ای رو بیشتر دوست داشته باشیم- سوای جلوه های بصری و دوبله های قوی و خاطره و این حرفها- وجود یک داستان درست و حسابی و جذاب پشت اونها بوده. داستانهایی که باعث میشد  تخیل ما بچه ها بکار بیفته و خودمون رو درگیر ماجرا کنیم و با شخصیتهاش همذات پنداری.

حقیقتش هیچ زمانی از تولیدات وطنی مملکت گل و بلبل در زمینه ی کارتون چیز دندون گیری عاید بچه ها نشده و تقریبا همه ی نسل های قدیم و جدید این بخش از حافظه رو دربست به تولیدات فرنگی واگذار کرده اند. البته کاملا حق دارند، چون کارتونهای ایرانی یا به قصد فرو کردن پیام اخلاقی- اجتماعی - مذهبی- سیاسی به کله ی بچه ها درست میشدند یا نشون دادن فرهنگ غنی و اصیل ایرانی به مدد مینیاتور و قالی و تخت جمشید و این قبیل چیزها ... که اصلا واسه ذهنای حساس بچه ها که در درجه اول دنبال لذت بردن و به عالم رویا رفتن از دریچه ی تخیل هست، قابل هضم نبوده و نیست و نخواهد بود. تازه اگرهم گهگاه یه داستان یا سوژه ی خوب رو به دست میگرفتند ، اینقدر بدفرم و بی کیفیت درستش میکردند که بچه ناخودآگاه رم میکرد!!

اما توی زمینه ی کارای عروسکی اوضاع یه نمه بهتر بود و با مدد از آدمهای باتجربه و هنرمندی که توی این زمینه سالها فعالیت داشتند و استفاده از صداگذاری مناسب و داستانهای جذاب و دوست داشتنی یه سری کارهای خوب و به یادموندنی درست شد که برامون خاطره شدند.

.

(۱۳۹۳/۱۰/۱۸ عصر ۰۴:۱۵)ترینیتی نوشته شده:  

با تشکر از برادر ريزعلي فداکار بابت يادآوري کارتون قشنگ بوژان و آهنگ تيتراژ قشنگترش.

(من هر وقت بوژان رو ميبينم ياد عيد و بوی رنگ ميافتم! آخه ما هر سال عيد خونه مون رو رنگ ميکرديم و تا يه ماه بعدش هم بابام با يه سطل رنگ توي خونه ميچرخيد و لکه گيري ميکرد و پدرِ صاحاب ما رو با بوي تینر و رنگ درمياورد!! اون موقعها من و خواهرمم به بابام ميگفتيم بوژان )

 در مورد آهنگ اون گوزن طلاييه هم عارضم تا اونجا که يادمه آهنگ نداشت و مثل کارتون «زمزمه ي گلاکن» غلامعلي افشاريه راوي بود. (موضوع اينه که اسمش يادم نمياد چه برسه به رسمش!)

در ادامه واسه اینکه پستم از حالت اسپم بیرون بیاد و تخمی مرغ زن نشم چندتا تصویر خیلی نوستالژیک از  یکی دیگه همولایتی های بوژان اینجا میذارم. مطمئنا یهو بیست سالی برمیگردین عقب!

(بقول رشتیا : خودشون به این گیدن Mirr Murr، شما چی گیدین؟!

...

.

.

(۱۳۹۴/۷/۲۱ عصر ۱۰:۲۵)ترینیتی نوشته شده:  

ما هرچی صبر کردیم برادر بازی خور و ایضا آدمخورمون در ادامه ی پستای گیمی نوستالژیک اشاره ای به بازی  خاطره انگیز و استثنایی lost vikings بکنن، نکردن که نکردن و بنده رو با تمام شلی و بیحالی مجبور به ادای دینی (هرچند آبکی) به این بازی محبوب و قدیمی نمودند.

خداوکیلی این بازی یکی از خداترین و کاردرست ترین بازیای دوره ی مرحوم داس (ره) در سبک فکری بود.( تو پرانتز عرض کنم من همیشه اینجور بازیا رو به بازیهای شوتر و جنگی که همش باید سگدو میزدی و مثل خر آدم میکشتی، ترجیح میدادم)

قصه بازی هم از اونجا شروع میشد که یه شب سفینه ای میاد بالای سر یه دهکده ی وایکینگی و این سه تا بنده خدا از توی رختخواب میکشه بیرون و با خودش میبره و هدف بازی حول برگشت این حضرات به خونه و پیش اهل و عیال و دهکده مربوطه چرخ میزنه.

.

(۱۳۹۴/۶/۱۸ عصر ۰۵:۰۸)ترینیتی نوشته شده:  

پست های آلبرت کمپیون، باعث شد بنده هم برگردم به خرداد 68 و بازی کردن با روپولی کاملا ایرانی- اسلامی- ملی- تهرونی!

حقیقت نمی دونم ما درست بازی نمیکردیم یا بازیش اینقدر چرند بود؟! هی کارخونه بخر و بچین و نمی دونم برو خیابان جمهوری بساط بزن و توی حافظ لبو بفروش و ازین مسائل

از اون طرف مجبوووووووووور بودیم بازی کنیم!! چون همون سال امام فوت کرده بود و امتحانات و درس و مدرسه و کلا زار و زندگی تعطیل بود. همه جا سیاهپوش و رادیو تلویزیون هم که بیست چهار ساعته یا قرآن پخش میکرد یا آهنگ :

که غم زد آتشم در خرمن ای اشک ... دریغا ای دریغا ای دریغا /خدایی سایه ای رفت از سَرِ ما دریغا ای دریغا ای دریغا ... توی این مایه ها رو میخوند.

کامپوتر که هیچ، ویدئو هم نداشتیم، ماهواره هم که نبود (پس ما چیکار میکردیم اون وقتا؟!) جرات روشن کردن ضبط صوت هم که نداشتیم و خلاصه همچی دچار یاس فلسفی- اجتماعی- مذهبی - تاریخی شده بودیم که بناچار به بازی روپولی روی آوردیم! اونم چه بازی کردنی!!

یه ده دیقه یه ربع که بازی میکردیم کلافه میشدیم و دهن دره و کش واکش شروع میشد و مثل اسب وامونده معطل یه هُش بودیم که بازی رو بهم بزنیم و به بهانه تقلب طرف مقابل ،کارخونه ها رو بکوبیم مغز هم و بانک رو غارت کنیم! ( خدا رحم کرد آتیشش نمیزدیم)

خلاصه این که خاطره این بازی برخلاف عموپولدار  برای من یکی خیلی خوشایند نبود و ما هم بعد از اون دوره دیگه سراغش نرفتیم و نمیدونم کی،کجا و چطور به فنای عظمی رفت... 

.

.

(۱۳۹۴/۷/۲۱ عصر ۱۰:۲۵)ترینیتی نوشته شده:  

آی بدم میاد واسه شروع یه تاپیک صغری کبری بهم ببافی و به اصطلاح مقدمه بری...ولی گویا چاره نیست. میفرماید: خودم کردم که لعنت بر پیشنهادم باد!!

....

بعله خدمت عزیزان عارضم از زمونی که پای حقیر توی این کافه باز شد و چشممون به جمال حضرات عالی روشن، حس میکردم فضای اینجا یه مقدار خشک و رسمی تر از حد معمول در سایر فارومها و انجمن های دیگه ست. (حقیقتش تا چند وقت پیش وقتی محتویات جعبه پیام رو میخوندم ناخودآگاه یاد خیابونای اروپای قرن نوزدهم میفتادم که آقایون با کلاه سیلندری و فراک و سیبیل نوک تیز سربالا در کنار خانومای ملبوس به لباس سفید و چتر کوچیک و دستکش قدم میزنن و وقتی به هم میرسن دستی به کلاه میبرن و خیلی جنتلمنانه سری تکون میدن و رد میشن)

 البت که این تیریپ واسه خیلی از ملت که از توی سایتا و فاروم ها و پیج های فیس بوکی و تلگرامی اینجا می میان و سلام و علیک و احوالپرسی شون یه چیزی تو مایه های لرزش جمیع اهل قبور همدیگه داشته ، هم جای تعجب داره و هم جای اندکی گُرخش!!

حالا ما گفتیم چیکار کنیم که هم یه نمه فضای سرد و رسمی اینجا تلطیف بشه و در کنار موضوعات سنگین و فنی و مباحث سینمایی زنگ تفریحی داشته باشه و در عین حال کلاسیک بودن جو کافه رو حفظ کنه و به اصطلاح وایبریش نکنه. هااااا

.

....

.

.

(۱۳۹۳/۳/۲۱ عصر ۰۵:۳۹)دهقان فداکار نوشته شده:  

به به چه عجب چشم ما به جمال صاحب خونه روشن شدپس ریس گزینش خود  خودتی  اقا ما نام کاربری و امضا وبقیه کارا رو انجام دادیم  شرح حال وتخصص که چیز قابل عرضی نیس بابا مورچه خودش چیه که کله پاچش چی باشه من به دنبال موسیقی واین قرتی بازیا وارد این سایت نشدم من دنبال شکافتن هسته اتم وانبساط زمان در فضا بودم که سراز اینجادر اوردم حالا   یه روزی روزگاری یه پسری بود که ...... اقا ما رو چه به داستان نوشتن اگه مشکلی هست حلش $می کنم شما فقط شماره حسابتو بده ردیفه  فقط منو تایید کن من کاندیدای اصلحی هستم  بابا ای حراست ای گزینش ای اهنربا ای سروان ای سرهنگ  ای ژنرال  ای سپه سالار ما را تایید کن که بی تایید تو هیچم اقا اینا نه تملقه نه چاپلوسیه نه اغراقه نه مسخره بازیه اینا همش واقعیته محضه اینا همش شیرینیه باقلواس  عسله که اگر حضرت عالی قدر عالی جنابه عالی جاه همایونی خوندن مسه قند تو دلش اب شه شاید خدارو چه دیدی دس ماروگرفت مام گرهبانی چیزی شدیم

.

.

(۱۳۸۹/۱۱/۴ عصر ۰۴:۵۰)دزیره نوشته شده:  

 

تا پشیمان نشده اند ،بریم یارانه های نقدی مون از بانک بگیریم!

.

.

(۱۳۹۱/۱۰/۳ عصر ۰۳:۳۹)رزا نوشته شده:  

یک و یک و یک...دو و دو و دو....سه و سه و سه...چهار و چهار و چهار...پنج و پنج و پنج........مسابقه محله!!!

آفرین...شما برنده یک دستگاه تخم مرغ آبپزکن از مرغداریهای هالیوودی شدین. مبارکتون باشه.

.

چند پست با نمایه طنز از دوستانمون در کافه بودند  / تقدیم یه "  ترینیتی " ،  " رزا  " ،  "  دزیره " ،  " دهفان فداکار "

.

.

.

هاردی : فردا دم آفتاب اعداممون میکنن

لورل : کاش فردا هوا ابری باشه ...

.

.

.

.

.

[   از زمانیکه اولین بار در سالهای انتهایی دهه شصت و اوایل دهه هفتاد برخی از قسمتهای این مجموعه مشخصاً اپیزود 4 بصورت فیلم سینمایی مستقل برای سینما و تلوزیون دوبله و پخش گردید؛ زمانی طولانی میگذرد . اما هنوز طنین صدای سینمایی سکانس های این انیمیشن جاییکه سئومیِ شجاع بعد از نحات از بند، با خشم زنجیر ها را پاره میکند؛ در گوش ها مانده است و جز خاطرات کودکی و نوجوانی محسوب میشود . در این انیمیشن سکانسهای اغراق آمیز که برای مخاطبین با نوعی طنز امیخته است؛ بسیار زیبا و حماسی طراحی شده و موسیقی، داستان و ژانر تاریخی جنگی آن کودکان و نوجوانان را جذب خود میکند .  ]

.

.

.

 

 انیمیشن دلاور جوان    - ژنرال جوان -

.

.

با نام اصلی   소년장수          انگلیسی :  Boy General     محصول کره شمالی در سال 1982

.

.

.

.

" دلاور جوان " یکی از محبوبترین سریالهای انیمشین در ژانر تاریخی جنگی کره است که اولین بار در سال 1982 توسط استدیو  انیمیشن Scientific Educational Korea "  sek " بر اساس وقایع تاریخ  گوگوریو ساخته گردید . داستان درباره جنگجو و سلحشور جوانی بنام " سئومی  " است که با نیروی شجاعتش بر دشمان خود غلبه میکند . در کشورمان برخی از اپیزودهای این سریال از جمله اپیزود 4 در سینما و همچنین بصورت فیلم سینمایی کارتونیِ مستقل، دوبله و در سیما نمایش داده شده است . بر طبق یک روال معمول در هر یک از قستمها شروع فیلم با نمایش بخشی از سکانسهای مهم آغاز میشود و در ادامه مخاطبین عنوان و تیتراژ آغاز فیلم را مشاهده می نمایند .

.

اپیزود 1

.

داستان از جایی آعاز میشود که سئومی جوان، دل آزرده از ظلم و بی عدالتی و در فقدان پدر مشغول هیزم شکنی و جمع آوری میوه است در حالیکه خبر مرگ پدر برای مادرش آورده شده . او در حالیکه به درخت بسته شده است؛ خاطرات کودکی اش را بیاد میاورد . زمانیکه که همراه با پدر سوار بر اسبی تیز تک دشتها را به تاخت طی میکردند . سئومی پدر را در خواب ملاقات میکند و مادر شمشیر و اسب افسانه ای پدر را به او میدهد و در اینجاست که پسر جوان تمرینات رزمی اش را با کمک اسب قوف العاده اش آغاز میکند ...

.

.

.

این سریال اثری آمیخته با فانتزی و حماسه و طنز و همراه با سکانس های اکشن است . هنگامی که پادشاهی باستانی گوگوریو که در قرن اول قبل از میلاد تا قرن هفتم میلادی بر اکثر شبه جزیره کره و بخش هایی از چین حکومت می کرد و با مهاجمان ژاپنی و چینی  _ در این داستان  (هوبی و داچوژانگ)  - می جنگید .

.

.

.

.

فیلم حول قهرمان جوان می چرخد که با شمشیر پدر کشته شده اش تلاش حماسی خود را برای دفاع از سرزمین آغاز می کند . داستان شامل سه بخش است که اولین بخش مربوط به سالهای نوجوانی سئومی میباشد .

.

.

اپیزود 4

.

.

او بر مهاجمان چیره شده و بعد از شکست " هوبی "  بهمراه  افرادش به خانه با میگردد. در حالیکه " هوبی " پس از سقوط زنده مانده است و عده ای او را نجات داده اند  ...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

پست آینده : افسانه دو دلاور

.

.

.

kurt steiner

.

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

(۱۳۹۳/۱۱/۱۷ عصر ۰۷:۴۹)سارا نوشته شده:  

با درود فراوان

بعنوان یکی از اهالی کافه که بسیار به هنر سینما علاقمند هستم بالشخصه علاقه بسیاری به ژانر جنگی و جریانهایی که بواسطه جنگهای جهانی در سینما رخ داده دارم...و جای چنین موضوعی رو در کافه خالی دیدم ان شاء الله دوستان هم همکاری کنند تا بتوانیم به این موضوع و فیلمهای ارزشمندی که در این ژانر ساخته شده بپردازیم.

اول مطلب ذکر این نکته ضروری هست که ژانر جنگی به فیلمهایی تعلق میگیرد که روایتی از خود جنگ و عملیاتی که در خلال جنگ صورت گرفته و ماموریتهای جنگی  و همچنین فیلمهایی که تصویرگر اردوگاههای نظامی و اسرا و مصائب و رنجهای انان بوده و روایت مقاومت مردم در برابر اشغالگران و تبعاتی که جنگها برای مردم درگیر جنگ داشته میپردازد...

جنگها همیشه یکی از بزرگترین معضلات بشر بوده و هست...هرگوشه ای از دنیا قدرتی در صدد سلطه گری بوده عده ای همیشه به قربانگاه کشیده شده اند. زندگی هایی که ساده از دست رفتند..کودکانی که اینده ساز سرزمین خویش بودند به بار ننشسته کشته شدند و شاید چه دانشمندان و مخترعانی از میان این قربانیان بوجود نیامده از بین رفتند.. در هر برهه تاریخی بشر با این معضل دسته پنجه نرم کرده و همیشه جنگ دستمایه هنرهای مختلفی بوده. این بین سینما بیشتر از هر هنر دیگری در خدمت جنگ بوده است و به عنوان برترین تریبون برای بیان موضوعات و مفاهیم جنگی تبدیل شد  چه هنری باشکوهتر و جذابتر از سینما که بیانگر دلاوری ها و شجاعت های جنگاوران باشد و حس وطن دوستی مردم را تقویت کرده همراهی انان را با کشورشان بطلبد و خانواده هایی را که فرزندشان را به جبهه های جنگ فرستاده دلداری دهد.قهرمانهای بسیاری از دل این تبلیغات بیرون امدند.اما با پایان یافتن جنگ رویکرد سینما به همین منوال نماند.جنگها جز سیاهی و رنج میراثی نداشتند. قهرمان اصلی مردمی بودند که مقاومت کرده بودند. و اکنون دچار فلاکتهای به بار امده این جنگهای بیرحمانه بودند. حال رسالت سینما در جهت بیان زشتیهای جنگ بود.و روایت خانمان سوزی ها و کشتار بیگناهان و مظلومیتهای قربانیان بر پرده سینماها جلوه گر شد.براستی هیچ چیز زشتتر از جنگ نبود.سینمای ضد جنگ؛ تصویرگر همه جنایاتی بود که در خلال جنگ اتفاق افتاده.روایت صحنه های ملودرام از جنگ که گاه زشتی ها را بصورت کاملا عریان به تصویر میکشید

.

.

(۱۳۹۴/۱۱/۳۰ عصر ۰۲:۴۲)زاپاتا نوشته شده:  

عکسی دیدنی از دو اسطوره بی بدیل تاریخ دوبلاژ

زنده یاد استاد عطاالله کاملی و استاد خسروخسروشاهی

منبع : اینستاگرام

.

.

.

(۱۳۹۴/۱/۷ صبح ۱۱:۱۸)بانو نوشته شده:  

برای بهار...

که هم شادمانم و هم غمگین، که هم امیدوارم و هم ناامید! حکایتی شده روزها و سالها و تقویم اینروزهای من... دلم برای کافه و دوستان تنگ شده اما، ناباورانه باید به زمان ببازم تا شاید جبران مافات شود و این سرنزدن موقت به دنیای مجازی (که دوستش داشته و دارم) کمی باعث شود واقعی شوم و دستِ خالی و توان اندکِ خویش را در مقابله با آن -زمان!- بیشتر و عمیق تر حس کنم، درک کنم، بپذیرم که چیزی برای مقابله با گذرش در چنته ندارم....

سالی که گذشت، نتوانستم، نشد که بیایم و بمانم، دورادور میخواندم و می شنیدم که به خواست خدا هنوز دوستانی عزیز و دلسوز در کافه دارم که بی خبرم نمیگذارند و بیشتر از آن جویای احوالم می شوند. خوبم مهربانان، خوبم وصدالبته گرفتارِ عملی خودکرده که از قدیم گفته اند "خودکرده را، تدبیر نیست...!"

تنبلی کردم و امروز چوبش را به بهترین وجهی نوش جان می کنم! بگذریم....

چقدر خوشحالم وقتیکه طراوت کافه را می بینم، وقتی مطالب دوستان را صرفا حتی در حد تورق مشاهده می کنم، لذتبخش است.... چه خوب که بهارِ کافه، خزان ندارد.

دوستان عزیزم، با تاخیر (که یک هفته ای از ابتدای بهار می گذرد و من تازه می نویسم...) صمیمانه فرارسیدن نوروز و سال جدید را خدمت شما و خانواده های ارجمندتان تبریک عرض می کنم. امید که همیشه سلامت، شادمان، موفق  و خرسند باشید از گذران عمر و روزگار.

وقتی که برگردم شاید دیر شاید زود... شاید بهار باشد شاید نه رسیده باشیم به تابستان.... به حتم تمام تلاشم را می کنم تا قدردان محبت تک تکتان باشم که هربار سر زدم، جعبۀ پیامم از نوشته های زیبایتان لبریز بود و خجالتش مانده برایم که چگونه باید جبران کرد و آیا اصلا توان و مجال جبران دارم یا خواهم داشت...؟ نعمتیست داشتن دوستان خوب، امید که شایسته اش باشم....

با مهر و درود و بهترین آرزوها برای شما که بهترینید

در سال پیشِ روی

بانو

.

.

.

 تقدیم به دوستانمون " سارا " و  " زاپاتا "  و  " بانو "

.

.

.

.

.

انیمیشن های شِکلینِ

.

با نام اصلی   Cirkeline        محصول دانمارک در سال 1968           کارگردان : Hanne Hastrup        موسیقی : Hans-Henrik Le

.

شِکلینِ یک شخصیت کارتونی برای خردسالان است که اولین بار توسط هنرمند دانمارکی Hanne Hastrup در سال 1957 ایحاد گردید و با ساخت 18 انیمیشن کوتاه از این شخصیت نوسط همسر وی Jannik Hastrup در اواخر دهه شصت میلادی [ سالهای  1967-1970 ] به محبوبیت دست یافت .

.

.

.

.

.

او یک کوتوله با کارها، رفتار و گویش ساده و کودکانه است - گوینده : Nanette Hastrup ,Linda Ley - که با لباس قرمز خال خال و پاهای برهنه در این فیلمها حضور می یاید و پس از بیدار شدن از درون قوطی کبریت همراه دوستان خود داستانهایی زیبا و سرگرم کننده را برای خردسالان بوجود می آورد  .

.

.

تعدادی از آهنگ های فیلم که توسط  Hans-Henrik Le نوشته شده اند؛ تبدیل به ملودی های کلاسیک کودکان در اواخر دهه شصت گردید .

.

.

.

.

.

kurt steiner

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

.

.

(۱۳۹۴/۴/۱۱ عصر ۰۱:۴۲)ژیگا ورتوف نوشته شده:  

با یاد پیرمرد عزیز

در ایستگاه قطار ایستاده ام . نظاره گر . مسافری بی حوصله با چمدان هایی سنگین از خاطره ، سوار شده و قطار بوق زنان دور می شود . دیروز هم ، پریروز هم ، کسانی شهر را ترک کردند . آیا کسی می آید ، کسی خواهد آمد . کسانی . چندی پیش « پیرمرد » هم سوار شد و قطار بوق زنان دور شد و فقط عطرگل یاسی ماند که در ایستگاه پیچده شده بود آن هم بتدریج محو و محوتر شد.شکوفه های گیلاس ، یخ زده بر زمین ریختند.آهویی سرگردان از من نشانی صیاد را پرسید. روزی که خود در ایستگاه از قطار پیاده شدم.منتظر بودم روزی دیگر هم دراکولا به ایستگاه برسد و روز بعد و روز بعد و روز بعد اسپایدرمن و سوپرمن و هالک شاید سیندرالا و سفید برفی و مادام بوواری و پوآرو و مش قاسم و شیرعلی قصاب و.......ببینم دوچرخه ای بی سوار می آید . می آید و روبرویت می ایستد ، حیرت زده وقتی نگاه می کنی کسی ، صدایی از سمت هیچ بگوید سلام منم ، مرد نامریی . به سروان رنو فکر می کنم .اگر درایتش نبود همه جا را زامبی ها الان در اختیار خود گرفته بودند.
می نشینم روی نیمکت انتظار ایستگاه . دیری نمی گذرد کسی کنارم می نشیند . چقدر شبیه بیژن نجدی است .نگاهش خیره به روبرو ، آرام زمزمه می کند:
اتوبوسی آمده از تهران
تمام صندلی‌هایش خالی‌ست
قطاری می‌رود از تبریز
تمام کوپه‌هایش خالی‌ست
سینماهای شیراز در حال نمایش فیلم
تمام ردیف هایش خالی‌ست
انگار یک نفر هست که اصلا نیست
انگار عده‌ای هستند که نمی‌آیند
شاید کسی در چشم من است ،
که رفته از چشمم
نمی‌دانم ...
***
می خواهم بگویم :بیژن درمان اعتیاد به عطر گل یاس را می دانی؟
که دیگر کسی نیست ، انگار از اول هم کسی نبوده است.

.

.

(۱۳۹۴/۷/۳۰ عصر ۰۴:۵۱)ژیگا ورتوف نوشته شده:  

خشک‎سالی


باران
     با لباس
             راه راه تندش
وقتی از راه رسید
بر هر دری کوبید
کسی در نگشود
هر قدر خواند :
                " من آمده‎ام
                              که عشق بنیاد کنم "
صدایش ناشنیده ماند
در روستای مغموم یأس‎زده
                         با درختان ایستادۀ عبوس
                                               بر پرت‎گاه هیزم.



حریف


هیچ اندوهی
               تا بحال
                      حریف دلم نشده است
این دل
      کم کسی نیست
                 ترا دارد.

.

.

.

(۱۳۹۳/۱۱/۱۵ صبح ۰۱:۴۱)هانا اشمیت نوشته شده:  

                                  بارانی ...

با همه بی سر و سامانی ام

باز به دنبال پریشانی ام

طاقت فرسودگی ام هیچ نیست

در پی ویران شدنی آنی ام

آمده ام بلکه نگاهم کنی

عاشق آن لحظه توفانی ام

دلخوش گرمای کسی نیستم

آمده ام تا تو بسوزانی ام

آمده ام با عطش سالها

تا تو کمی عشق بنوشانی ام

ماهی برگشته ز دریا شدم

تا که بگیری و بمیرانی ام

خوب ترین حادثه می دانمت

خوب ترین حادثه می دانی ام؟

حرف بزن بغض مرا باز کن

دیر زمانی ست که بارانی ام

حرف بزن حرف بزن سالهاست

تشنه یک صحبت طولانی ام

استاد محمد علی بهمنی

این شعر حزن آلود را در حالی که گوش به یکی از قطعات زیبای سینما پارادیزو ساخته انیو موریکونه سپردم برای شما دوستان خوبم تایپ کردم .امید آن دارم که شما نیز هنگام خواندن این قطعه زیبا خود را به موسیقیی دلنشین مهمان کنید ...

                                                                                هانا از اخترک ب 612

                                                                                      

.

.

(۱۳۹۳/۶/۱۶ صبح ۱۱:۳۷)هانا اشمیت نوشته شده:  

                    وقتی نیچه گریست

                          اثر دکتر اروین د . یالوم

                                              ترجمه ی دکتر سپیده حبیب

 

                                                                

 " وقتی نیچه گریست " معجونی از فلسفه ، روانشناسی و ادبیات است که با بهره گیری از تاریخ و تخیل بیان میشود. در حقیفت نویسنده با استفاده از شخصیت های واقعی که در بطن تاریخ به چشم میخورند و نیز بکارگیری اندیشه هایشان داستان خود را روایت میکند . یکی از محورهای اصلی این کتاب شخصیت " نیچه " است که برگرفته از فیلسوف بزرگ قرن نوزدهم میباشد که آثار سترگی از خود به جا گذاشته است. از دیگر شخصیت های تاریخی این کتاب میتوان به دکتر یوزف بروئر ، فروید و نیز لو سالومه اشاره کرد.

 

ترجیح میدهم به جای روایت اثر و از بین بردن لطف مطالعه ی آن به چند نکته ی کلیدی از کتاب اشاره کنم که همین نکته سنجی ها آن را از سلک رمانهای سرگرم کننده صرف جدا میسازد .

به اعتقاد من دو فاکتور اصلی که در این اثر بدان پرداخته میشود یکی " انتخاب " است و دیگری " دوستی "!  ...

 

.

 

.

(۱۳۹۷/۱۲/۱۲ صبح ۱۲:۳۴)لو هارپر نوشته شده:  

زیبای خفته

دوبله اول

مدیر دوبلاژ: ژاله علو

زهره شکوفنده / مری کاستا / پرنسس اورورا

خسرو خسروشاهی / بیل شرلی / پرنس فیلیپ

ژاله علو / الینور اودلی / مالفیسنت (جادوگر)

مریم پروین / ورنا فلتون / فلورا (پری قرمز)

سیمین سرکوب / باربارا لادی / مریودر (پری آبی)

منصوره کاتبی / باربارا حو آلن / فانا (پری سبز)

اصغر افضلی / تیلور هولمز / شاه استفان (پدر اورورا)

ایرج ناظریان / بیل تامپسون / شاه هیوبرت (پدر فیلیپ)

فریبا شاهین مقدم / ورنا فلتون / ملکه لیا (مادر اورورا)

.

.

تقدیم به دوستان کافه    "  ژیگا ورتوف "   "  لو هارپر  "    " هانا اشمیت "

.

.

.

.

.

.

انیمیشن   " دو سلحشور  "

.

.

با نام اصلی 두 장수 محصول کره شمالی در سال 1976

کارگردان : Kim Chun Ok .. 김준옥

.

.

" افسانه دو سلحشور " از اینمیشن های خاطره انگیز دهه شصت می باشد .  هنگامی که مردم روستا برای انتخاب قوی ترین جنگاور دِه مسابقه ای ترتیب میدهند و اولین قهرمان با قدرتی مثال زدنی و دومین با نیروی فکر در حال آزمون میباشند ..

.

در این میان خبر میرسد که دشمن به سرزمین آنها حمله کرده و هنگام آزمون واقعی فرارسیده است ...

.

.

.

.

.

نسخه بازسازی شده این ایمیشن دقیقاً از روی نسخه کلاسیک 1976 شامل کاراکترها، موسیقی و صحنه پردازی ساخته شده و در دسترس قرار گرفته است و در ذیل موسیقی کلاسیک این فیلم که از کتاب صونی آن اخذ گشته همراه با موسیقی در نسخه بازسازی شده تقدیم حضور میشود ... لازم به ذکر است از اولین باری که در  چند سال گذشته عنوان فیلم پیدا شد هنوز نسخه اصلی آن انتشار نیافته است  ...

.

.

.

.

.

.

kurt steiner

به نام خدا

و با سلام به دوستان کافه کلاسیک  

.

.

.

.

(۱۳۹۴/۷/۱۳ عصر ۱۰:۴۷)اسپونز نوشته شده:  

ویندوز 3.1 هم در زمان خودش هیولایی بود!

مخصوصا اون بازی مین سوئیپر!

.

تقدیم به دوستان قدیمی کافه کلاسیک ...

.

.

.

.

.

انیمیشن هایی خاطره انگیز و یادی از گذشته های دور تلوزیون ...

.

دردسرهای دو مرد شیاد با پسربچه ای  بازیگوش که امیدشان برای اخاذی از والدین ثروتمند او تبدیل به گرفتاری شان میشود ...

.

.

- تصور میکنم خانم شاهین مقدم ؟ جای پسر صحبت کردند و تورج نصر؟ و عباس نباتی ؟ در نقش سارقین -

.

.

.

 

.

.

kurt steiner