نمی دانم که اولین بار چه کسی این شایعه را مطرح کرده که رضا بیک ایمانوردی در فیلمها دیالوگ نمیگفته یا به جای دیالوگ هر چی دلش میخواسته میگفته.در چند سایت به این مطلب برخوردم و در کافه کلاسیک هم چندین بار زاپاتای عزیز بدان اشاره کردند .
ولی بر خلاف انچه که بعضی دوستان تصور می کنند اینها شایعه ای بیش نیست و بیک در همه فیلمها حتی در ضعیفترین کارهای خود دیالوگها رو میگفته . فیلمهای زیادی از بیک دیدم که در همه آنها بیک عینا همه دیالوگهارو به درستی میگفته.
بیک ایمانوردی به همراه فردین - بهروز وثوقی - ناصر ملک مطیعی از بزرگترین بازیگران تاریخ سینمای می باشد و نباید جایگاه آنان را نادیده گرفت.
بیک همان کسی بود که کارگردان بزرگی چون ساموئل خاچیکیان وی را کشف کرد . بیک کسی بود که به واسطه بازی در چند فیلم مشترک با کشور ایتالیا به دلیل شباهت نقشهایش به نقشهای جیمز کاگنی در فیلمهای گانگستری در ایتالیا به وی لقب مرد هزار چهره دادند.
این منطقی به نظر نمیاد که بیک در فیلمها به جای دیالوگها عدد شمرده باشد! آیا این گونه دیالوگ گفتن به بازی طرف مقابل ضربه نمی زند؟
حسن شریفی که در آثار خاچیکیان دستیارش بوده درباره بیک میگوید که وقتی که من دیالوگ ها را به او می دادم و می گفتم که ما فردا این صحنه را می گیریم، فردا که برای ضبط می آمد می دیدیم که تمام دیالوگ ها را حفظ کرده.
پوری بنایی درباره بیک گفته که هنگام بازی در فیلم دوردنیا با جیب خالی که در چند کشور اروپایی ساخته شد بیک مترجم ما بود و به چند زبان خارجی مسلط بود.
تنها ایراد کار بیک مانند بسیاری دیگر از بازیگران ایرانی این بود که در اوج شهرت و محبوبیت پیشنهاد بازی در هر فیلمی را می پذیرفت.
از نظر اخلاقی و شخصیتی هم بیک انسانی با تواضع و مهربان بود.
درباره فرامرز قریبیان و محمد علی کشاورز هم باید بگم که هر دو اشتباه میکنند . حسین عرفانی در گوزنها با استادی تمام به جای قریبیان گویندگی کرده و یکی از بهترین کارهای عرفانی گوزنها می باشد. قریبیان بازیگر خوبی است ولی صدای خیلی بدی دارد.
اگر بنا بود که منوچهر اسماعیلی در گوزنها گویندگی کند به جای بهروز وثوقی صحبت می کرد نه به جای قریبیان.
منوچهر اسماعیلی هم خیلی خوب به جای کشاورز در هزار دستان و فیلم مادر حرف زده. آیا صدای خود کشاورز یا احمد رسول زاده مناسب نقشهای کشاورز در سریال هزاردستان و فیلم مادر بودند؟
بیشتر بازیگران ایرانی در مورد دوبلورهای خود قدرنشناس هستند در صورتی که عمده موفقیت و شهرت خوشان را مدیون دوبلورهایشان هستند.
برای مثال جمشید هاشم پور که در دهه هفتاد با صدای منوچهر اسماعیلی ترکتازی می کرد.
سعید راد و داود رشیدی هم در مصاحبه هایی گفته بودند که دوست داشتند هیچ وقت صدایشان دوبله نشود و همیشه صدای خودشان باشد . این دو هیچ وقت از زنده یاد ایرج ناظریان که دوبلور اصلیشان بوده و به بازیهای آنها جان داده یادی نکردند.
جالب اینجاست که سعید راد و داود رشیدی هر دو دارای بدترین صداها می باشند و با هزار زحمت می تونند دیالوگها را ادا کنند.