سيد محمد تهامي نژاد
اين مستند ساز، منتقد ، استاد روزنامه نگاري و محقق برجسته تاريخ سينماي ايران متولد سال 1321 در تهران است . او برادر كوچكتر ابوالحسن تهامي نژاد گوينده و مدير دوبلاژ بزرگ سينماي ايران است . تحقيقات جامع ايشان درباره تاريخ سينما و پيشگامان عرصه آن يكي از منابع غني وقابل اعتنا براي پژوهشگران بوده است . در سال 1349 مستند سينماي ايران از مشروطيت تا سپنتا را ساخت كه از معدود فيلمهاي مهم و مستند درباره ورود سينما به ايران است . وي در اوايل سالهاي دهه 40 بهمراه برادرش در استوديوهاي دوبلاژ حضور پيدا مي كرد و در ترجمه چند فيلم نيز شركت داشت.
محمد تهامي نژاد
او به دوبله علاقه اي نداشت و نمي خواست بجاي ديگري صحبت كند. بنابراين ترجمه را هم رها كرد و وارد عرصه تحقيق و پژوهش شد. در تابستان 1346 مادر برادران تهامي بعلت بيماري قلبي درگذشت .امور خانه اي كه مادر ديگر حضور نداشت بعهده محمد و ابوالحسن افتاد. قرار شد كه كارهاي خانه بين هردو تقسيم شود. اما سيد ابوالحسن بسيار درگير دوبله بود. گويندگي آنونس و دوبله آثار بزرگ خارجي در استوديوها تا پاسي از نيمه شب وقتش را مي گرفت . بنابراين محمد مجبور بود كه علاوه بر كارهاي خانه غذاي استاد را نيز آماده و مهيا سازد تا هنگامي كه شهريار دوبله با حنجره و تن خسته به خانه بازمي گردد آرامش داشته باشد و اينگونه و عملا نقش مادرانه اش در زندگي پر رنگ ترگرديد.اما مشكلات شخصي باعث نااميدي او نگرديد و محمد تهامي نژاد با ورود به عرصه روزنامه نگاري توانائيهاي خود را نشان داد ، تا جايي كه به شوراي سردبيري روزنامه كيهان نيز راه يافت . پس از مدتي اين حرفه را با تمام علاقه اي كه به آن داشت ترك كرد و عمده وقت خود را تا كنون و نزديك به 4 دهه به تحقيق و مستند سازي اختصاص داده است.
ابوالحسن تهامي نژاد
محمد تهامي نژاد سالها نيز در تلويزيون به مستند سازي مشغول بود كه حاصل آن آثار تحقيقي مهم در رابطه با فرهنگ شناسي اقوام ايراني است.
هديه تهراني 40 ساله شد
بهمين سادگي ستاره بزرگ سينماي ما 40 ساله شد. همين ديروز بود كه همراه و يار سلطان مسعود كيميايي شد و ستاره نسل ما . قبل از آن نيكي كريمي و ابوالفضل پور عرب ستارگان ما بودند . اما نسل جوان و نوجوان دهه 70 وراي زيبايي بازيگران ، ستارگاني از جنس عرب نيا و هديه تهراني مي خواستد. خسته ، عاصي ، زخم خورده از نارفيقيها اما اميدوار ، مصمم و استوار ، بي تكلف و پاك پاك . اين جنس قهرمان ، ستارگاني چون اين دو مي طلبيد و اينگونه بود كه هديه و فريبرز شدند محبوب ما.
در شوكران هديه از جنس سلطان بود . زخم عشق و خورد و دم بر نياورد . خود را ويران كرد كه زندگي محبوبش بماند. رفت تا بگويد دلنگراني هايش از جنس رفاقت بود ، اصلا خود رفاقت بود. چيزي وراي دوست داشتن ...
هديه با سلطان و غريبانه و شوكران براي ما جاودانه شد . همانند جيمز دين فقيد و بسياري از ستارگان بزرگ دنيا . هميشه در ياد و خاطرمان هديه قهرمان محبوب ما در همان سه فيلم است.
هديه خانم تولدت مبارك...
در سينماي ايران ورزشكاران بسيتري پا بعرصه سينما گذاشتند كه به جزء تعداد اندكي مابقي به موفقيتي دست نيافتند. اما در اين ميان محراب شاهرخي بازيكن سابق پرسپوليس معروف به عمو محراب ، مرواريد سياه و پله ايران با بازي در فيلم علفهاي هرز ساخته فرزان دلجو در سال 1355 تصوير خود را براي سينمادوستان جاودان كرد.
پس از 35 سال هنوز ديدن اين تجربه اول و آخر بازيگري او ديدني و قابل تامل است . عمو محراب پس از موفقيت خيره كننده اين فيلم پيشنهادات بسياري جهت ادامه فعاليت در سينماي ايران دريافت كرد كه بخاطر مسائل شخصي نپذيرفت . با اينكه در آن مقطع نياز مالي فراوان داشت اما خود را آلوده سينما نكرد و نميخواست مانند برخي از ورزشكاران ديگر در سينما هويتش را از دست دهد. او سرنوشت حسين ملاقاسمي كشتي گير نامدار را مي ديد كه در فيلم آقاي لر به شهر مي رود نوچه بازيگر اصلي است و يا عزيز اصلي دروازه بان نامدار تيم ملي كه در فيلم مشترك فاتحين صحرا سياهي لشكر بود!
اين بازيكن بزرگ در سن 49 سالگي در بهمن ماه 1371 بعلت سكته مغزي بدرود حيات گفت . او در حالي درگذشت كه از مال دنيا هيچ نيندوخته بود و علي پروين مخارج مراسم درگذشتش را تقبل نمود. اما او با همان تك فيلم براي نسل هاي مختلف ماندگار شد و تماشاگران سينما همانگونه كه در ورزشگاه امجديه شوتهاي سركش پله ايران را مي ستودند بر روي پرده نقره اي هم ستايشش كردند.
(۱۳۹۱/۳/۲۸ عصر ۱۱:۰۷)زاپاتا نوشته شده: [ -> ]
سيد محمد تهامي نژاد
اين مستند ساز، منتقد ، استاد روزنامه نگاري و محقق برجسته تاريخ سينماي ايران متولد سال 1321 در تهران است . او برادر كوچكتر ابوالحسن تهامي نژاد گوينده و مدير دوبلاژ بزرگ سينماي ايران است .
محمد تهامي نژاد
او به دوبله علاقه اي نداشت و نمي خواست بجاي ديگري صحبت كند. بنابراين ترجمه را هم رها كرد و وارد عرصه تحقيق و پژوهش شد. در تابستان 1346 مادر برادران تهامي بعلت بيماري قلبي درگذشت .امور خانه اي كه مادر ديگر حضور نداشت بعهده محمد و ابوالحسن افتاد. قرار شد كه كارهاي خانه بين هردو تقسيم شود. اما سيد ابوالحسن بسيار درگير دوبله بود. گويندگي آنونس و دوبله آثار بزرگ خارجي در استوديوها تا پاسي از نيمه شب وقتش را مي گرفت . بنابراين محمد مجبور بود كه علاوه بر كارهاي خانه غذاي استاد را نيز آماده و مهيا سازد تا هنگامي كه شهريار دوبله با حنجره و تن خسته به خانه بازمي گردد آرامش داشته باشد و اينگونه و عملا نقش مادرانه اش در زندگي پر رنگ ترگرديد.اما مشكلات شخصي باعث نااميدي او نگرديد و محمد تهامي نژاد با ورود به عرصه روزنامه نگاري توانائيهاي خود را نشان داد ، تا جايي كه به شوراي سردبيري روزنامه كيهان نيز راه يافت . پس از مدتي اين حرفه را با تمام علاقه اي كه به آن داشت ترك كرد و عمده وقت خود را تا كنون و نزديك به 4 دهه به تحقيق و مستند سازي اختصاص داده است.
من دربرخي از نوشته هايم به اهميت حضور منتقدان و مورخان و پژوهشگران در دوام سينماي ايران اشاره كرده ام . گواه آن هم مطالبي است كه درباره آقايان مسعود مهرابي ، محمد تهامي نژاد و هوشنگ بهارلو نگاشته ام . بزرگاني كه مطمئنا اگر زحمانشان نبود ما اصلا تاريخ سينماي مدوني نداشتيم (البته نقش آقاي جمال اميد رانيز نبايد فراموش كرد).
مدتي قبل در ستايش يكي از بزرگان اين عرصه يعني استاد سيد محمد تهامي نژاد سرگذشتنامه مختصري نوشتم و سعي كردم تا حدودي حق مطلب درمورد اين محقق فرهيخته ادا شود. هرچند كه بخاطر نجابت ذاتي ، ايشان هرگز اهل خودنمايي نبوده اند و مانند برادر بزرگوارشان استادابوالحسن تهامي نژاد با تمامي دانش و تجربه اي كه دارند اهل ادعا نيستند.
اما غرض از نقل اين مقدمه ، پيامي بسيار محترمانه از طرف يكي از اعضاء كافه كلاسيك بود كه بعدا دانستم ايشان فرزند آقاي سيدمحمد تهامي نژاد هستند . ايشان درباره آن پارگراف مطلب بنده كه در بالا بصورت رنگي مشخص است توضيح داده و ايراد گرفته بودند و مراتب ناراحتي آقاي محمد تهامي نژاد و عموي گراميشان را نيز اعلام كردند. با توضيحات دختر گرامي ايشان ، بنده وظيفه خود ديدم كه در اولين فرصت اصلاح نمايم (البته درباره آن مطلب با يكي از دوستان كافه هم مشورت كرده بودم ).
قضيه درست آن روايت چنين است :
آقاي ابوالحسن تهامي نژاد قبل از فوت مادربزرگوارشان در سال 1346 ازدواج كرده و فرزند داشته و جدا زندگي مي كردند.
از خانم تهامي نژاد و پدر و عموي بزرگوارشان - استاد تهامي نژاد-پوزش مي طلبم و اميدوارم بتوانيم از وجود پربار ايشان در كافه كلاسيك بهره مند شويم.
........باز هم یک تاپیک زیرخاکی ....... شان بازیگران معروف ایرانی باید خیلی بیشتر از 40 پست باشد ......... شاید این پست بهانه ای شود تا دوستان بیشتر به این تاپیک سر بزنند ......... آنهم با یاد یکی از شخصیتهای محبوب دوران کودکی ام ........ زنده یاد فرهنگ مهر پرور
نام و نام خانوادگی : فرهنگ مهر پرور
تاریخ تولد : 1324/12/11
محل تولد : تهران
مدرک تحصیلی : دیپلم بازیگری از پاریس
تاریخ وفات : 1273/6/14
محل دفن :بهشت زهرا - قطعه 70 - زدیف 95 - شماره 5 در آرامگاه دو طبقه در کنار برادرش اورنگ
دوران زندگي:
فعالیت هنرىاش را از جوانى با اجراى نمایشهاى مدرسهاى آغاز كرد. پس از پایان تحصیلات متوسطه، به فرانسه رفت تا یك دورهى دو سالهى تئاتر را بگذارند. پس از بازگشت، در برنامههاى مختلف تلویزیونى، به اجراى نقش پرداخت . فعالیت در رادیو را از سال ۱۳۵۲ و بازی در سینما را از سال ۱۳۶۶ با «صعود» به کارگردانی «فریدون جیرانی» اغاز کرد. یکی از کارگردانان و گویندگان برنامه رادیویی طنز صبح جمعه با شما بود. شخصیتهای فسقلی، داود کلک و ... در این برنامه رادیویی را او صحبت میکرد. فرهنگ، به همراه دوست قدیمی‌اش منوچهر آذری دیگر کمدین رادیو و تلویزیون، برنامه‌های متعدد رادیویی و تلویزیونی را در کنار هم بازی کردند. از فعالان هنر دوبله بود که صدای شيرين نوک زباني اش در بسیاری از فیلم ها و سریال های خارجی ماندگار شده است. مجموعه "بچه ها بچه ها" نيز از ماندگارترين کارهاي اوست که به اتفاق حسين واعظي در نقش مهرنگ و اورنگ بازي مي كردند و فرشته مهبان، مجري آن بود كه سال ۱۳۵۲ و بعد از آن پخش مي شد و هنوز با آن آهنگ زيبايش در ذهن کودکان دیروز ، نقش بسته است. مهرپرور با اشراف به روان شناسي کودک و درک اين موضوع که تلويزيون منبعي موثر براي کسب تجربه کودک و ارضاي نيازهاي اوست ، توانست پرونده اي درخشان در زمينه برنامه سازي براي کودک و نوجوان از خود به يادگار گذارد.
آثار :
سینما :
- تهران روزگار نو (۱۳۷۸)
- سفر جادویی (۱۳۶۹)
- دزد عروسک‌ها (۱۳۶۸)
- عبور از غبار (۱۳۶۸)
- آخرین لحظه (۱۳۶۷)
- هی جو (۱۳۶۷)
مجموعه‌های تلویزیونی :
- لبخند نوروزی (۱۳۷۲)
- همسایه‌های روبرو (۱۳۷۲)
- مش خیرالله و صندوقچه اسرار (۱۳۷۱)
- هزار برگ و هزار رنگ (۱۳۶۷)
- هزار دستان (۱۳۵۷)
با توجه به اینکه این تاپیک اختصاص دارد به معرفی و بیوگرافی هنرمندان ایرانی مطالب تکمیلی در خصوص فرهنگ مهرپرور دوست داشتنی را در تاپیک بیاد هنرمندان قرار میدهم
مطالب تکمیلی در خصوص شادروان فرهنگ مهرپرور
http://cafeclassic4.ir/thread-475-post-2...l#pid20445
يكي از پديده ها و عجايب تاريخ فيلمسازي اين سرزمين رضا صفائي تبريزي است . اين كارگردان كه در سريعترين زمان ممكن فيلمهايش را مي ساخت ،طي 16 سال 53 فيلم را روانه پرده سينماها كرد. او كه بعنوان كارگر فني از سال 37 كارش را در سينما آغاز كرده بود در سال 42 با سرمايه فقط يك تومان و يك فقره دسته چك 3 فيلم را همزمان كارگرداني كرد.
اين سه فيلم در اكران نسبتا موفق بودند و جايگاه او را در سينماي تجاري تثبيت كردند. او در اين سال با كمك گرفتن از دوسه عمده فروش لوازم يدكي (ازجمله مرحوم مصطفي بسيجي از كسبه خيابان اميركبير) پا در وادي فيلمسازي گذاشت.
روايت مي كنند او در هنگام ساخت هر فيلمش چند نماي اضافه مثلا از آتش سوزي ،رودخانه و رقصهاي محلي مي گرفت و در آرشيوش نگاه مي داشت كه در آثار بعدي از آنها استفاده كند. بهرحال او استعدادي مستعد اما تجاري ساز بود كه اگر در گرداب سهل انگارانه فيلمفارسي قرار نمي گرفت ،قطعا امروز در بين اين 53 فيلم _ بدون احتساب فيلم لانه عقابها 1379 كه علي رغم كارگرداني آن نتوانست نامش را درتيتراژ بگذارد- فيلمهايي قابل تامل نيز داشت.
رضا صفايي پشت دوربين در كنار جمشيد الوندي فيلمبردار خوب تاريخ سينماي ايران
روج انگیز (صدیقه ) سامی نژاد بازیگر زن دختر لر نخستین فیلم ناطق ایرانی
سلام هنرپیشه ای با نام شهناز بازی میکرد در فیلمها که معمولا نقش شرور داشت از جمله در فیلم شرور ..غزال ...نعمت نفتی
اسم اصلی این هنرپیشه کسی میدونه؟البته شهناز تهرانی نیست
