تقدیم به دو نازنین ایرج و بهزاد ستوده. دوستان عزیزی که صبورانه و عاشقانه در تکمیل و اصلاح گویندگان این فیلم مرا یاری نمودند .
بی پناه
فیلمی زیبا با دوبله ای بی نظیر و حیرت انگیز
خلاصه داستان :
احمد معتاد است. همسرش او و فرزند خود را ترك می كند و پس از مدتی با مأمور كميته به نام مرتضی ازدواج می كند. زن كه نگران وضع پسرش رضا است بدون اطلاع همسر جديد با احمد در تماس است. احمد شرمگين از وضع خود با آصف، كه فروشنده مواد مخدر است، درگير می شود و تهديد می كند كه او را به پليس لو خواهد داد. آصف برای جلوگيری از اقدام احمد فرزند او را به گروگان می گيرد. زن براي نجات فرزند گردن بندی را كه از مرتضی هديه گرفته به احمد می دهد. مأموران كميته احمد را دستگير می كنند و مرتضی گردنبند را نزد او می يابد . مرتضی به زن بدگمان می شود و ...
نویسنده و کارگردان : علیرضا داوود نژاد
موسیقی : محمدرضا علیقلی
نوع فيلم : اجتماعی / خانوادگی محصول سال 1365
مشخصات : مدت 104 دقیقه - رنگی - صدای مونو
سرپرست گویندگان : ایرج رضایی
عبدالرضا اکبری : سعید مظفری در نقش مرتضی
محسن طاری : جلال مقامی در نقش احمد
فریماه فرجامی : رفعت هاشم پور در نقش اعظم
پری امیر حمزه : آذر دانشی در نقش مادر مرتضی
فریده دریا مجد : مرضیه صفی خانی در نقش دوست اعظم
رضا داوود نژاد : ناهید امیریان در نقش رضا
منوچهر افسری : خسرو شایگان در نقش آصف
؟ * : شهروز ملک آرایی در نقش آقا رحیم قهوه چی
؟ : مهدی آژیر در نقش حسن آقا
؟ : پرویز ربیعی در نقش آقا غلام
؟ : ایرج رضایی در نقش حاجی
؟ : منوچهر والی زاده در نقش ابرام ( نگهبان گورستان)
؟ : شهروز ملک آرایی در نقش اسماعیل کجوری
؟ : محمد یار احمدی در نقش نوچه آصف
* : متاسفانه این عزیزان، بازيگران معروف و شناخته شده ای نيستند و اطلاعی از نامشان ندارم .
به عبارتی دیگر نقشهای فرعی : ایرج رضایی – منوچهر والی زاده - مهدی آژیر – پرویز ربیعی – شهروز ملک آرایی – محمد یاراحمدی
پی نوشت : در وبلاگی خواندم که :
استاد ایرج رضایی فيلم بی پناه(ايرانی) را آنچنان مديريت دوبله كرد كه زنده یاد مرتضی حنانه در بازگشت از سفر خارج به اشتباه آنرا يك صدابرداری سر صحنه ناميد.
این جمله خود گویای دوبله زیبا و حیرت انگیز این فیلم می باشد .
گویندگی استاد جلال مقامی در نقش معتاد شاهکار و ستودنی است . به نظر من این کار یکی از ماندگارترین اثرهای استاد مقامی است .
گویندگی زنده یاد مهدی آژیر این نابغه هنر دوبله به جای یک نا بازیگر چنان بی نظیر و استثنایی است که بیننده احساس می کند این صدا، صدای خود بازیگر است و این فیلم اصلا دوبله نشده است .
نوشتن درباره گویندگی خانم رفعت هاشمپور به جای خانم فریماه فرجامی از توان من خارج است . بازی بی نظیر خانم فریماه فرجامی در نقش یک مادر رنج کشیده و معصوم، با صدای آسمانی و محزون خانم رفعت هاشمپور چنان جلوه ای پیدا می کند که قلب انسان را با عشقی آسمانی صیقل داده و گوشه چشمها را نمناک می کند . با این فیلم علاقه فراوان استاد منصور و رامین جلیلوند عزیز به خانم رفعت هاشمپور را به خوبی می توان درک کرد .
به نظر من هیچ گوینده ای کلمه آسمانی و مقدس مادر را از زبان یک کودک زیباتر و پر احساس تر از خانم ناهید امیریان ادا نکرده است .
فقدان اساتید بی بدیل هنر دوبله، زنده یادان آذر دانشی، مهدی آژیر و خسرو شایگان بسیار غم انگیز است . چقدر جای این عزیزان خالیست . روحشان شاد و یادشان گرامی باد .
موسیقی زیبا و گوش نواز محمدرضا علیقلی به زیبایی، احساسات بازیگران و دوبلورها را به بیننده منتقل می کند . تصور این فیلم بدون موسیقی دلنشین محمد رضا علیقلی غیر ممکن است . موسیقی چه زیبا به زیبایی این فیلم افزوده است .
دیدن دوباره این فیلم را به همه دوستان پیشنهاد می کنم . عید قربان بر شما مبارک.
باز هم از دو دوست عزیزم ایرج و بهزاد ستوده عزیز که سخاوتمندانه و بزرگوارانه رخصت نوشتن درباره فیلم بی پناه را به من دادن تشکر می کنم . دوستدار شما دلشدگان
فیلم با غزلی از حافظ شروع :
بعد از این روی من و آینه وصف جمال که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند
و با این غزل از حافظ تمام می شود.
حافظ شکایت از غم هجران چه می کنی در هجر وصل باشد و در ظلمت است نور