(۱۳۸۹/۱۱/۷ عصر ۰۸:۵۲)هری لایم نوشته شده: [ -> ]
با عرض سلام خدمت دوستداران سینمای کلاسیک
در تاریخ سینما هزاران عکس حرفه ای از صحنه های مختلف فیلم ها یا پرتره بازیگران گرفته شده . برخی از اونها توسط رسانه ها در اختیار مردم قرار داده شده و این روند ادامه داره . قسمت عمده ای از رویا های ما دانسته تا ندانسته با تار و پود این عکس ها عجین شده . همه ما دوست داریم بازیگران رو در بهترین و زیباترین حالت مجسم کنیم .
در این صورت نمی دونم قرار دادن عکس هایی از بازیگران ( با این توجیه که کمیابن یا نایابن ! ) در حالت های کریه و اسف انگیز چه لطفی میتونه داشته باشه . تماشای عکس کری گرانت فقید در حالی که با پیژامه داره میدوئه بره WC یا فلان بازیگر 95 سال که زمانی از زیباترین مهرویان هالیوود بوده و حالا کور و افلیج روی صندلی چرخدار کز کرده , یا ... شاید برای چند لحظه توجه مخاطب رو به خودش جلب کنه . اما به چه قیمتی ؟
مطمئن باشیم انقدر عکس زیبا و جذاب و در عین حال کمیاب از بازیگران سینمای کلاسیک در اوج شکوه و عظمت وجود داره که حتی پس از ما هم باز به مرور منتشر خواهند شد و نیازی به این تصاویر ویرانگر نیست .
از اون گذشته عکس های زیادی هستن که هرچقدر دیده بشن باز هم باید دیده شن . به عنوان مثال می تونم به تصویر لبخند عجیب و تلخ چاپلین در لحظات پایانی روشنایی های شهر اشاره کنم که همه دیدیم و در ذهن تک تکمون حک شده . بنا براین چنین رویکرد ژورنالیستی ای به سینمای کلاسیک دارای تناقض ماهویه .
سلام بر سرور ارجمند هری لایم گرامی ...
دوست عزیزم بالاخره باید قبول کرد که همه ما از کلی پیروی میکنیم به نام زندگی و قوانینی که چه بخواهیم و چه دوست نداشته باشیم در مقابلشون کاری ازمون بر نمیاد بجز پذیرفتنشون ...
خوب طبیعیه که هنرمندان نیز مثل تمام جماعت دیگه دوران پیری دارند و میرسه اونروزی که مثل دروان کهنسالی همگان چهره های اونها هم شکسته میشه و برف سالمندی بر موهاشون نشست میکنه ... خود اونها شاید بیشتر از همه و در عین حال سخت تر از همه با این حقیقت دست به گریبان هستند اما می بینیم که با شرایط کنار میان و خیلی هاشون در دوران کهولت هم بر صحنه حضور دارن و این بودن و ادامه دادن به نظرم خیلی هم با ارزشه ... بله دشواره ! دیدن اون چهره ها که دوست داری همیشه به اون شکل و شمایل به یادشون بیاری اما امکان پذیر نیست ...
خود شما ایا دوست داشتین مثلا جناب (( پل نیومن )) این چند فیلم اخرش رو بازی نمی کرد تا ما همیشه ایشون رو در هیبت جوانانه و سرخوششون یادآور باشیم ؟ اونوقت حیف نمیشد ؟ اینکه شانس این رو داشتیم تا اخرین گام ها با (( پل نیومن )) عزیز زندگی کنیم زیبا نبود ؟ من که به سهم خودم از هنرمندانی که اجازه میدن بودن در کنارشون رو هر چه بیشتر ادامه بدیم سپاسگزارم ...
خود من اشک تو چشمام جمع شد وقتی اون آخرین مصاحبه یکی از اسطوره های بازیگریم یعنی جناب آقای (( چارلتون هستن )) رو خوندم که می دونست به زودی فراموشی و از دست دادن حافظه گرفتارش خواهد کرد و در اون مصاحبه از عموم دوستدارانش خداحافظی کرد پیش از اینکه دیگه همه چیز رو از یاد برده باشه ...
متاسفانه زندگی این رسم خاص خودش رو داره که در اون همه چیز درهمه و خوبهاش سواکردنی نیست ...
برای تسکین که نه ! برای کنار اومدن با این احساسات فقط کافیه ما نیز دقیقتر بر چهر خود در آینه بنگریم هر بار ... حسی خاص را در وجودمان خواهد پیچاند این دیدگاه و باور که ما نیز در حال گذریم ... فقط باقیست این نکته مهم که به قول شاعر : خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد ...
(۱۳۸۹/۱۱/۷ عصر ۰۵:۲۱)الیور هاردی نوشته شده: [ -> ]
ای دن! ای دن ویتو! ای دن ویتو کورلئونه! ای همیشه آنلاین اما مخفی!
ای بیانصاف!!
چطور دلت آمد این کار را با ما بکنی؟ چطور توانستی به جای این عکس، اون عکس را قرار بدهی؟؟؟؟!!!!
از طرف:
استن لورل، الیور هاردی و دوستان(چارلی چاپلین، باستر کیتون، هارولد لوید، برادران مارکس، هری لنگدون و... )
منزلگاه ابدی... بهشت برین
درود بر محبوب قلب ها جناب الیور هاردی بزرگ !
قربان زمان در حال گذر است و همه چیز را با خود می برد الا مهری که در قلب هاست و بدانید که سهم الیور هاردی عزیز از قلمرو دل این حقیر بسیار بسیار گسترده است ... هنرمندی که در کنار یار و همراه همیشگیش جناب استن لورل گرامی لحظات نابی را که موجب شده اند از ته دل بخندیم گاهی و جدیت زندگی را با کمک هنرشان دمی ندیده بگیریم ، اصلا کم نیست ...
و این تصاویر دلایلی مبرهن هستند بر این ادعای راستین :
انگشتان فندک خصلت این 2 بزرگوار !

و یا :

و هنگام بازی کردن با کراواتشون که بیشتر در مواردی دیده میشد که اونها در مقابل مقامی عالی رتبه قرار می گرفتند و یا در هنگام معرفی و مواجه شدن با یک خانم !

شاد باشین و سلامت ...