اثری که خلق آن 21 سال به طول انجامید !

علی اشرف والی /  نگارگر، خوشنویس، تذهیب نگار و نقاش ایرانی که آخرین پیرو مکتب کمال‌الملک بود

 درامضاء این اثر هنری سال 1344 را سال شروع و 21سال بعد، سال 1365 را سال‌ پایان خلق این اثر دانسته ‌است

 پس از اين كه در13 سالگي حضرت علي(ع) را در خواب مي‌بيند، تصميم به يادگيری نقاشی مي‌گيرد، ولي 23 سال بعد توانایی خلق اين اثر را پيدا ميكند

http://roozbarooz.blogsky.com/1391/09/03/post-1301/

دریاچه ای زیبا در دلِ کویر

نام این دریاچه در زمان سلسله کینگ انتخاب شده و بر اساس مدارک موجود در سال 1960 عمقی بیش از ۷٫۵ متر داشته است

  تدریجا به دلیل وسعت گرفتن بیابان، از عمق آن کاسته شده است

اما مسئولان چینی تصمیم گرفتند تا ضمن بازسازی دریاچه و لایروبی آن، به زیبایی های توریستی آن افزوده شود

ادامه تصاویر http://www.aksfa.org/%D8%AF%D8%B1%D9%8A%...D8%B1.html

http://www.598.ir/fa/news/215723/%D8%B2%...B%8C%D8%B1

"هری ویتیر فریز" عکاس امریکایی در سال 1914 مجموعه‌ای مصور از زندگی انسانی با مدل هایی از گربه‌و گاه سگ‌های کوچک عکاسی کرد.

 "هری ویتیر فریز" طراح کارت پستال و کتاب‌های کودکان در این سال‌ها در پروژه ای شخصی با عکاسی از گربه‌ها در حالی که لباس آدم ها را به آنها پوشانده و در موقعیت های انسانی قرار داده بود مجموعه جذابی تهیه کرد.

گفته می شود مادر هری لباس های تن حیوانات را می دوخت و آنطور که از عکس ها بر می آید در این کار سلیقه به خرج می داد اما آنچه جای سوال دارد فیگور حیوانات است که معلوم نیست عکاس چطور آنان را در وضعیت دلخواه خود قرار می داده است. هری که در سال 1879 در پلیسیلوانیا متولد شده بود در سال 1953 و در حالی که مبتلا به سرطان شده بود خودکشی کرد. تعدادی از عکس های مجموعه او را که در کتابخانه کنگره امریکا نگهداری می شود را در زیر می بینید.

چه دنیای شگفت انگیزی....!!!!!!!

عکس شگفت انگیز از کهکشان راه شیری

این عکس فوق العاده که در آتاکاما - شیلی گرفته شده ، بسیاری از زیبایی‌های آسمان از جمله کمان کهکشان راه شیری ، ماه درخشان، سیاره ناهید، درست بالای ماه؛ زحل و عطارد، درست پایین ماه؛ ابرهای ماژلانی کوچک و بزرگ در گوشه چپ تصویر؛ آسمان‌تاب سرخ در نزدیکی افق و گوشه چپ تصویر و نور چند شهر کوچک در امتداد افق را در یک قاب نشان می دهد. این تصویر پانوراما از 30 عکس تشکیل شده است.

سایز اصلی عکس

http://cld.persiangig.com/preview/YKYOpZ...r_1400.jpg

منبع: شبکه اجتماعی با عنوان

theorybigbang

شهرهای بزرگ جهان در خاموشی

معمولا با فرارسیدن شب تمام چراغ‌های شهرها روشن و زیبایی آن ها چند برابر می شود

اما اگر این روشنایی نباشد تصویر دیگری از این شهرها خواهیم دید

به گزارش فارس، عکاس فرانسوی "تیری کوهن" عکس هایی از نیویروک، توکیو، شانگهای، هنگ کنگ

لس آنجلس، پاریس، سان فرانسیسکو، سائوپائولو و دیگر شهر ها در زیر آسمان پرستاره گرفته است

ادامه تصاویر http://www.iranhall.com/news/shownews/?newsid=48389

__________________________________________________________

وقتی ابرهای تیره روشنایی آسمان را بلعیدند

 تصاویری از بعد از ظهر دوشنبه 12 خرداد 93

video http://www.farsnews.com/MediaDisplay.asp...0312001479

خبر آنلاین: سری عکس های منحصر به فرد جیمزمیلیسون اتاق خواب کودکانی را از سراسر جهان نشان می دهد.

آلکس، 9 ساله ساکن ریودوژانیور برزیل

بلال 6 ساله ساکن اراضی اشغالی فلسطین

دونگ 9 ساله ساکن منطقه یوآن چین

ایندیرا 7 ساله ساکن کاتماندو نپال

جوآن 4 ساله ساکن نیویورک آمریکا

جویی 11 ساله ساکن کنتاکی آمریکا

جاستین 7 ساله ساکن نیوجرسی آمریکا

جی اوتی 14 ساله ساکن ماکوانپور نپال

لامینی 12 ساله ساکن دهکده بونکیلینگ سنگال

الویس 10 ساله ساکن بارنزلی انگلستان

در ایام دهه 60 یکی از این ساعتها را داشتم

این تصویر از دید عکاسان یکی از تصاویری محسوب می شود که احتمال وقوع آن یک در ده میلیون عکس بوده و در هنگام پرواز سه پرنده در کنار هم گرفته شده که به شکل شکلکی در حال خنده تصور می شود.

اوکتاویو اوکامپو یکی از نام آوران هنر در عرصه نقاشی در جهان است. اوکامپو در 1943 در مکزیکو بدنیا آمد. وی از جمله ی هنرمندانی است که در اکثر رشته های هنری دستی دارد. از بازیگری در سینما و معماری بگیرید تا نقاشی و مجسمه سازی. اما آنچه وی را در سطح جهان مطرح و به نوعی مشهور کرد نقاشیهای ترکیبی اوست. نقاشیهائی که از ترکیب چند موضوع یک موضع واحد را به ذهن متبادر میکنند. اگر از نزدیک به این آثار نگاه کنید نقاشیهای مستقلی خواهید دید اما اگر از دور به نظاره آن بنشینید یک موضوع کلی را که عناصر و اجزای تشکیل دهنده آن همان نقاشیهای کوچکتر هستند را شاهد خواهید بود. بعدها کسان دیگری هم به تقلید از کارهای اوکامپو پرداختند که البته هیچکدام همپای آثار وی نشد. من در اینجا تعدادی از کارهای این هنرمند را که حتما آثارش را پیش ازین در نت و حتی گاه پشت یک کارت پستال در یک مغازه سی دی و کتابفروشی دیده اید ارائه میکنم

از راست به چپ و از بالا :

1- صرفا دو اسب و چند پرنده ... ترکیب نهائی چهره یک دختر

2- فرشته ها و ستارگان و سيارات .... ترکیب اینها یک فرشته بزرگتر با شنل شب

3- عیسی روی صلیب ، صلیبها ، تپه .... ترکیب اینها چهره مسیح

4- یک دست ، یک در ، یک مرد سوار اینها در جلو یک آینه ... ترکیب اینها یک پیرنقاش (همگی روی کاغذ)

5- یک اسب ، یک اژدها، کوه ها .... ترکیب اینها یک زن (شاید یک رومی)

6- 7 - گلها ... ترکیبشان چهره یک زن

8- یک درخت ، چند پرنده .... ترکیب اینها چهره یک زن

9- یک تارزن ، یک کوزه بسر ، دو در ، یک زن ، یک پرده ، یک فنجان ، یک بطری ، دو پارچه ... ترکیب اینها دو عاشق و معشوق پیر

10- یک طاق ، یک پیر ، یک دختر هیزم به دوش ، یک سگ ، یک سنگ فرش خیس (شاید از باران) ... ترکیب نیمه تنه بالائی یک نظامی پیر + نیمرخهایی بر بالای دیوارها

11-دریا ، ابر ، یک شاخه خشکیده در ساحل، ابرها ... ترکیب اینها خلوت عاشق و معشوق+مرغ دریائی حائل بین عشاق

12- سر اسب و فقط سر اسب.... ترکیب همه : کوه ها و سر اسب

13- سانچو و دن کیشوت سوار بر اسبهایشان ، آسیاب بادی و... (نمادهای داستان کیشوت) ... ترکیب اینها چهره دن کیشوت و پلشتیها و دیوهائی که ذهن رو به آشوب میکشد

14- یک دختر (شاید نان فروش) با سبدی بر سر در محل کارش... ترکیب همه : جمجمه های انسانی

15- یک طاق ، زنان ، دو شمشیر بدست(شاید حواریون) در کنار نفر وسط(شاید عیسی) ..... ترکیب اینها : عیسی مسیح

آینده، آن طور که در سال ۱۹۰۰ تصور می‌کردیم!

جنس و شیوه پیشبینی آینده متفاوت است. برخی‌ها با زیرکی «روندها» را پیشبینی می‌کنند، برخی از چالش انسان و فناوری و اخلاقیات صحبت می‌کنند و برخی‌ها هم به جزئیات و پوسته‌ها توجه می‌کنند.

زمانی که مجله‌های قدیمی را ورق می‌زنم و در نوشته‌های آنها رگه‌های پیشبینی آینده را پیدا می‌کنم، گاهی لبخندی روی لبانم ظاهر می‌شود، گاهی آه می‌کشم و گاهی هم فریفته خیال‌پردازی‌های زیبا و شاعرانه‌ای می‌شوم که با اینکه تحقق نیافته‌اند، نشان از تخیل بالای خالقانشان دارند.

اما در این پست با هم ۱۲ طرح را مرور می‌کنیم که در ابتدای قرن بیستم کشیده شده بودند و سال ۲۰۰۰ را پیشبینی می‌کردند، این طرح‌ها را البته یک شرکت تولید شکلات آلمانی به نام Hildebrand روی کارت‌هایی چاپ کرده بود تا به مردم و مشتری‌های خود نشان بدهد که آینده «شیرین» چگونه خواهد بود!

۱- گذر از دریاها با ترکیبی از حمل و نقل ریلی و کشتی‌های ویژه!

۲- وسایل پرواز شخصی:

۳- پیشبینی خامی از جهانی‌سازی، دنیایی که در آن می‌توانید خانه تان را بردارید و به هر کجا خواستید بروید!

۴- پیاده‌روهای متحرک:

۵- این یکی متأسفانه در حل تحقق است. گرم شدن آب و هوا و تغییرات اقلیمی شاید باعث شود به زودی با یک ژاکت نازک و یک چکمه معمولی به قطب برویم. شرکت شکلات‌سازی البته تلقی خوبی از این پیشبینی داشت، اما ما دوست نداریم این پشبینی، کاملا واقعی شود!

۶- امکان پخش برنامه‌های صوتی و تصویری، البته به این شبک خاص:

۷- وسایل پرنده‌ای برای خانواده‌ها:

۸- ماشین اشعه ایکس به پلیس امکان خواهد داد، آن سوی دیوارها را ببینند و دزدها را در حال انجام کارهای مجرمانه گیر بیندازند:

۹- شهرهای سرپوشیده:

۱۰- کشتی‌هایی با امکان نمایان کردن دنیای زیر آب:

۱۱- آب‌نوردی با بالن و دوچرخه‌های آبی!

۱۲- قطار کنترل‌کننده آب و هوا!

اگر تصور می‌کنید که می‌توانید دنیا را در سال ۲۱۰۰ با دقت بهتری پیشبینی کنید، باید بگویم که به احتمال زیاد پیشبینی‌های شما از این شرکت شکلات‌سازی دقیق‌تر نخواهد بود. شاید بتوانید روندها را حدس بزنید، اما خیلی بعید است که با دقت بتوانید شمایی از گجت‌های آینده را پیش چشم بیاورید!

گردآوری گالری عکس آکاایران

نادره سالاپور گوینده و دوبلور با سابقه ای است که فعالیت خود را در خارج از کشور حفظ نموده است. وی با زنده یاد مهستی خویشاوندی نزدیکی داشت و در آخرین لحظات زندگی مهستی، در کنار او بود.نادره سالار پور به مناسبت هفتمین سالروز درگذشت زنده یاد مهستی، بانوی آواز ایران به مجله اینترنتی قدیمی ها گفت: زنده یاد مهستی و هایده هر دو عمه های من بودند. مهستی بسیار خوش اخلاق و با مزه بود و امروزه مهمانی های ما بدون او با گذشت این سال ها دیگر مزه ای ندارد. او بسیار خوش مشرب و با اخلاق بود و این روزها جایش در خانواده ما بسیار خالی است.

وقتی از او خواستم رابطه مهستی با کارش را توصیف کند، بلافاصله گفت: رابطه او با کارش مثل رابطه اکسیژن با انسان بود و همه زندگی مهستی، کارش و مردم بود. او عاشق این بود که با تمامی مریضی هایی که داشت تا آخرین لحظه در کنار مردم و روی صحنه باشد.وی در ادامه گفت: من اینقدر با زنده یاد مهستی خاطره دارم که نمی توانم بگویم. من در سال های اولیه در فرانسه زندگی می کردم و کمتر او را از نزدیک می دیدم و از او دور بود و بعد ها به لوس انجلس آمدم. از وقتی که او از میان ما رفت دیگر دیدارها و مهمانی های خانوادگی ما کمتر شد.

خاطراتی که بیشتر از او دارم مربوط به زندگی خصوصی است، ولی اگر بخواهم خاطره ای بگویم مربوط به زمانی می شود که مهستی برای اجرا در کاباره ها و برنامه های مختلف به دبی می رفت و من در آن زمان در رادیو روز های جمعه برنامه و قصه های کودک را به صورت زنده اجرا می کردم و گاهی اوقات بعضی از هنرمندان می آمدند و با من در این کار همکاری می کردند. آن زمان مهستی به من گفت: خیلی دوست دارم بعد از برنامه های دبی در یکی از قصه های رادیو با شما شرکت کنم. ولی متاسفانه بعد از برنامه های دبی حالش بسیار بد شد و این فرصت را دیگر نداشت و از بابت بسیار ناراحت شدم و افسوس خوردم.

همیشه این سوال برایم باقی مانده بود که رابطه هایده و مهستی با یکدیگر دور از فضای هنری با هم چگونه بود که نادره سالار پور این موضوع را اینگونه روشن ساخت: دو خواهر معمولی می توانند با هم خوب باشند و یا اختلافاتی داشته باشد و گاهی نسبت به هم رقابت می کنند، چه برسد به این که دو خواننده بزرگی که طرفدار داشته باشند و ملتی هر دو آن ها را دوست داشته باشد. شاید اختلافات کاری می تواند در میان آن ها باشد ولی بچه های زنده یاد هایده بعد از فوت مادرشان با زنده یاد مهستی خیلی نزدیک بودند، چون او غیر از اینکه برای سحر، مادر خوبی بود، برای بچه های هایده، خاله بسیار خوبی بود. هنوز بعد از مدت ها سحر غصه درگذشت مادرش (مهستی) را می خورد. هایده و مهستی با این که در ظاهر مردم فکر می کردند با هم اختلاف دارند، ولی بسیار همدیگر را دوست داشتند و پشتبان یکدیگر بودند.

سالار پور در ادامه افزود: از همان زمان که بعد از برنامه دبی به آمریکا آمد و حالش بد شد، حسی به ما دست داد که شاید دیگر مهستی در بین ما نمی ماند، چون آن زمان دکترها گفتند: سرطان او از نوع پیشرفته هست و اگر پیشرفتی نکرده بود خیلی وضیعت او بهتر بود. به همین دلیل آن زمان بسیاری از تلویزیون ها درخواست مصاحبه با او را داشتند و من به همراه شوهرم که فیلمبردار هست مصاحبه ای از او گرفتیم و به سعید نوشین فر زنگ زدم که اگر می خواهد عکسی بگیرد، بیاید و ما این مصاحبه را در اختیار تلویزیون ها گذاشتیم. بیماری او آن قدر وخیم بود که ما به مهستی گفتیم موهایش را کوتاه کند و او را به این کار تشویق کردیم، چون می دانستیم امکان دارد مو های او بریزد و یا صورتش ورم کند و دوست نداشتیم، او غصه بخورد.مهستی بعد از مدتی به خانه دخترش به سانفرانسیسکو رفت تا کمی از این حال و هوا دور باشد و سپس به بیمارستان منتقل شد و درگذشت.هنوز با گذشت این سال ها برایم مهستی زنده است در فیس بوک یا هر کجای دیگر که سر می زنم، حس می کنم مهستی زنده هست و بعضی وقت ها مثل الان بغض می کنم و اشک در چشمانم جمع می شود. روحش شاد...

در پایان نادره سالار پور به نکته ای جالب درباره هایده و مهستی اشاره کرد، وی گفت: در مورد اصلیت زنده یاد مهستی و هایده بسیار از من سوال شده است، باید بگویم که پدر بزرگ من یعنی پدر هایده و مهستی اصالتا ترک بود و یکی از مبارزان مشروطه بود و مادرشان اصالتا رشتی بود و در تهران زندگی می کرد.

منبع : مجله اینترنتی قدیمی ها

منبع عکس : صفحه شخصی نادره سالارپور در فیس.بوک

این عکس پدر هایده و مهستی و پدر بزرگ نادره سالارپور.

گلِ بوسه

 "گل بوسه" یا "گل لبهای آتشین" با نام علمی Psychotria Elata  در جنگلهای استوایی قاره آمریکا  میروید و برای مقاصد دارویی استفاده می شود

بعضی بر این باورند که رویای داشتن لب هایی به این شکل، از همین گل سرچشمه گرفته است

این عکس توسط تلسکوپ هابل ناسا در تاریخ 26 آگوست 2003 وقتی که مریخ در فاصله 34.7 میلیون مایلی از زمین قرار دارد؛ گرفته شده

درست 11 ساعت قبل از اینکه سیاره سرخ در نزدیکترین فاصله نسبت به زمین قرار بگیرد که هر 60000 سال یکبار اتفاق می افتد.

نقل از سایت Space.com

همه چیز بعد از این عکس‌ها تمام شد!

یک پزشک: زندگی، چنان شکننده و ناپایدار است که تنها با حادثه‌ای بزرگ، روزمرگی را از یاد می‌بریم و به ارزش آن پی می‌بریم. در آن لحظه، برای چند لحظه‌ای هم شده، به یاد می‌آوریم که همه‌چیز برای همیشه باقی نمی‌ماند. از همین روی، حتی اگر این اثر برای چند لحظه باشد، شاید رجوع به اخلاقیات راهی تازه به روی‌مان بگشاید. در تصاویری که در این پست می‌بینید، ماجرایی برای همیشه پایان می‌یابد. صاحبان این

عکس

‌ها، کمی پس از گرفته شدن آن‌ها، از دنیا رفته‌اند و آثار زشت و زیبای خود را بر جای نهاده اند.

۱- این، آخرین

عکس

ی است که از «فردی مرکوری» در سال ۱۹۹۱ گرفته شده‌است. او مبتلا به ایدز بود.

۲- «ماهاتما گاندی»، در واپسین جلسه‌ی عبادت خود بود که «ناثورام گودسه» به او شلیک کرد.

۳- آخرین

عکس

ی که در سال ۱۹۳۷ از «آملیا ایرهارت» گرفته‌شد. آملیا برای آخرین پروازی آماده می‌شود که پس از آن، اثر و خبری از او به دست نیامد.

۴- دو روز پیش از مرگ خودخواسته‌ی هیتلر. هیتلر در پناهگاه خود در برلین دیده می‌شود تا میزان خسارت ناشی از بمباران آن‌جا را بررسی کند. از تصویر خمیده‌ی او معلوم است که می‌داند همه چیز تمام شده! آیا او صدای توضیحات افسر را می‌شنود؟ یا دارد نقشه‌ی خودکشی خود را با همسر دقایق آخرین زندگی‌اش، «اوا براون» را در ذهن خود بررسی می‌نماید؟

۵- این تصویر ناواضح، آخرین

عکس

ی است که پیش از قتل آبراهام لینکلن از او گرفته شده‌است.

۶- پرینستون، مارچ سال ۱۹۵۵٫ یک ماه پس از این

عکس

، اینشتین به دلیل آنوریسم آئورتی فوت کرد.

۷- پرنسس دایانا، روی صندلی عقب، سرش را برگردانده تا پاپاراتزی را که در تعقیب اتومبیل‌شان است، ببیند. درست ثانیه‌هایی بعد، تصادف وحشتناک اتفاق افتاد. او قصد داشت با «دودی الفاید» پسر میلیاردر معروف عرب، ازدواج کند.

۸- آخرین تصویر از «هیث لجر» در فیلمبرداری «توهم دکتر پارناسوس». لجر در اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان خود را از دست داد.

۹- آخرین

عکس

از «کریس بنویت» کشتی‌گیر حرفه‌ای کانادایی- در مطب دکتر «فیل آستین» در تاریخ ۲۲ جون سال ۲۰۰۷٫ همسر او پیش از این

عکس

، مرده‌بود.

۱۰- «مارک دیوید چپمن» قاتل «جان لنون» به او خیره شده‌است. در حالی که می‌دانست که به‌زودی او را خواهد کشت، از لنون یک امضا گرفت.

۱۱- نیمه‌ی اول سال ۱۹۴۲، اخرین

عکس

از «آنه فرانک» در کنار خواهرش مارگوت. در آگوست سال ۱۹۴۴، خانواده‌اش پیدا و دستگیر شدند.

۱۲- باب مارلی در ملاقاتی با خانواده‌اش در مونیخ. او در ۱۱ می سال ۱۹۸۱ بر اثر سرطان فوت کرد.

۱۳- آخرین تصویر از الویس پریسلی، پس از مراجعت از مطب دندان‌پزشکی.

۱۴- این پورشه، فقط ۹ روز در اختیار «جیمز دین» بود و خیلی‌ها، مرگ این «شورشی بی‌دلیل» خوش‌قیافه را در اوج جوانی و شهرت، به‌خاطر این اتومبیل می‌دانند.

۱۵- «Biggy Smalls» در کنار «P. Diddy». او پس از برگزاری جشن جوایز موسیقی Soul Train فوت کرد.

۱۶- «جیم موریسن» و نامزدش «پامل کورسن» با هم

عکس

ی گرفته‌اند. ۵ روز بعد، جنازه‌ی موریسن پیدا شد.

۱۷- جیم هندریکس با Black Betty، گیتار محبوبش. فردای این

عکس

، هندریکس دیگر زنده نبود.

۱۸- «کیث مون» در سال ۱۹۷۸ فوت کرد. درامر معروف، به دلیل افراط در نوشیدن مشروب فوت کرد.

۱۹- «کرت کوبین» کمی پیش از خودکشی.

۲۰- «لوسیل بال» روی فرش قرمز شصت و یکمین مراسم اسکار در سال ۱۹۸۹٫

گردآوری

گالری عکس

آکاایران

این کوچولوی بانمک با یک " شوڵک " در دست کناردیوار ایستاده و گذر نظامیان را مینگرد و انگار میخواهد بگوید :  اگه میخوایید مبارزه کنید من با همین شولکم در مقابلتون می ایستم ( یه جور ترسی هم میشه تو عمق چهرش دید / خدایی خیلی نازه ).

پ ن : شوڵک = شولک / اون قطعه چوبی که به دست گرفته / تکه ای از شاخهء یک درخت ( خداوکیلی معادل فارسیش رو بلد نیستم دوستان اگه اصطلاح خاصی براش هست بگید تا بدونم ) .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پ ن 2 : به لطف بتمن عزیز معادل فارسی ( شولک ) را به یاد آوردم که همان " ترکه " میشود .

                    یک ایرانی اولین برنده زن معتبرترین جایزه جهانی ریاضیات

                                             ادامه خبر را در لینک زیر مشاهده بفرمایید

                                                    استفاده از قند شکن الزامی است

                     http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2014/0...elds.shtml

در پاسخ به خبری که هانا اشمیت عزیز زحمت آنرا کشیدند چند نکته را خدمت دوستان عرض می کنم. این موضوع افتخار بزرگی است که توسط خانم مریم میرزا خانی کسب گردیده است اما بعید می دانم رسانه ملی خیلی روی آن مانور دهد و از آنجا که رشته دانشگاهی بنده ریاضیات بوده است اخبار مربوط به این رشته را مرتبا رصد می کنم.

موضوع بر می گردد به اوایل دهه هفتاد. من افتخار آنرا دارم که شاگرد پروفسور شهنی کرمزاده در دانشگاه شهید چمران اهواز بوده ام. در سال 1370 ایشان مدیر گروه ریاضی دانشکده علوم بودند. از آنجا که ایشان عضو گروهی بودند که در آن سالها دانش آموزان نخبه ریاضیات را جهت شرکت در المپیادهای ریاضیات آموزش و همراهی می نمودند باید به نقش تاثیر گذار ایشان در این زمینه اشاره گردد و کسب مدالهای طلا را در آنزمان مدیون دانش و تجربه ایشان بود و در آن سالها دانش آموزان ایرانی در المپیادهای جهانی مرتبا مدال کسب می نمودند و دیدن تصویر ایشان در کنار دانش آموزان هنگام بازگشت از مسابقات از پلکان هواپیما و حلقه های گل من را همیشه به وجد می آورد.

معمولا مدالها توسط پسران کسب می گردید. اما خانم مریم میرزا خانی از دانش آموزان نخبه ای بودند که در مدارس فرزانگان تحصیل می کرد ( مدارس فرزانگان مدارسی هستند که توسط آموزش و پرورش برای دانش آموزان تیز هوش تاسیس گردیده است و تدریس در این مدارس با سایر مدارس متفاوت می باشد و در واقع مرکز پرورش استعدادهای درخشان می باشد و به مدارس سمپاد نیز مشهور هستند)

مریم تنها دانش آموزی بود که در زمان تحصیلش دوبار پی در پی موفق به کسب مدال طلا در المپباد ریاضیات گردید که یکبار آن تمام امتیازات مسابقه را بصورت صد درصد کسب نمود. اینکه او چگونه سر از آمریکا در آورد نیز اصلا غیر منتظره نیست. زیرا شناسایی نخبگان توسط آمریکائیها در ایران توسط یک تیم بسیار قوی انجام می پذیرد.

اما در خصوص مدال فیلدز. این مدال معتبرترین مدال در رشته ریاضیات می باشد. به این دلیل که نوبل در این رشته جایزه ای را در نظر نگرفت. زیرا یک ریاضیدان دختر مورد علاقه او را از چنگش در می آورد به همین دلیل هم او از ریاضیات بدش آمد.

بگذزیم تخصص مورد علاقه خانم مریم میرزا خانی نیز توپولوژی و هندسه تحلیلی می باشد و او به همین واسطه هم این مدال را بدست می آورد. این جایزه هر چهار سال یکبار به ریاضیدانان برجسته اهدا می گردد و از اینکه خانم میرزا خانی موفق به اخذ آن گردید بسیار خرسند گردیدم. من اخبار او را پس از موفقیتش در المپیادهای دانش آموزی و ادامه تحصیلش در دانشگاه شریف در سالهای دور دنبال می کردم اما ناگهان دیگر از او خبری نداشتم و این قطعا به این معنا بود که مانند سایر نخبگان از ایران کوچ نموده است.

من در آرشیو خود از سال 1365 تا سال 1388 اسامی تمامی افتخار آفرینان ریاضیات را دارم و معمولا اخبار آنان را دنبال می کنم. امیدوارم رساناها این موضوع بزرگ را به درستی منعکس کنند. درست است که او مانند دیگر نخبگان اکنون در ایران زندگی نمی کند اما هرچه باشد او یک ایرانی است.

(۱۳۹۳/۵/۲۲ عصر ۰۸:۳۰)برو بیکر نوشته شده: [ -> ]

اما در خصوص مدال فیلدز. این مدال معتبرترین مدال در رشته ریاضیات می باشد. به این دلیل که نوبل در این رشته جایزه ای را در نظر نگرفت. زیرا یک ریاضیدان دختر مورد علاقه او را از چنگش در می آورد به همین دلیل هم او از ریاضیات بدش آمد.

در این مورد هم حرف و حدیث زیاده . یکی دیگه از روایات میگه اصولا آلفرد نوبل ریاضیات رو جزو علوم مفید و کاربردی نمیدونست اونو علمی میدونست که به واسطه علوم دیگه معنا پیدا میکنه.